02.10.2012r , Wtorek

Zdarzenie i przeżycie nr 1

Byliśmy w kinie na filmie Stephena Daldry’ego „Strasznie głośno, niesamowicie blisko”.

Udział w projekcie „Między nami autorami” grupa uczniów z naszej szkoły rozpoczęła od wyjazdu do Mościckiego Centrum Kultury w Tarnowie. To tam mieliśmy obejrzeć film, którego tytułu nie znaliśmy do ostatniej chwili, więc był on dla nas nie lada niespodzianką.

Wchodząc na salę, nadal nie wiedzieliśmy, co nas czeka – czy będziemy usatysfakcjonowani, czy też mocno rozczarowani. Zajmując miejsca w kinowej sali, dostrzegliśmy nowe twarze. Okazało się, że razem z nami film obejrzą również uczniowie innej szkoły.

Po kilku minutach rozpoczęliśmy krótkie warsztaty filmowe wprowadzające i przygotowujące nas do odbioru filmu. Warsztat poprowadził pan Mariusz Widawski, który na początku poinformował nas, jaki film obejrzymy, by następnie zaprezentować nam dwie krótkie etiudy filmowe, nawiązujące do tragedii, jaka miała miejsce w Nowym Jorku 11 września 2011 roku (bo, jak się okazało, osią konstrukcyjną tego filmu, były właśnie to tragiczne zdarzenia z „czarnego dnia”). Poznaliśmy podstawowe informacje o filmie (tzw. „ABC filmu”), a także zostaliśmy „ukierunkowani” na to, co w filmie jest najważniejsze, co stanowi o jego wartości i na co mamy zwrócić szczególnie swą uwagę podczas oglądania filmu.

Zgasły światła i na ekranie pojawiły się pierwsze sceny filmu „Strasznie głośno, niesamowicie blisko”.

Film opowiada o 9-letnim chłopcu, który 11 września 2001r. w zamachu na dwie wieże w Nowym Jorku stracił ojca – swojego najlepszego przyjaciela. Dzieciak nie może podnieść się po starcie najbliższej mu osoby. Z czasem ból staje się coraz bardziej przytłaczający, dlatego Oscar pewnego dnia wchodzi do szafy z ubraniami ojca, chcąc znowu poczuć jego obecność. Przeglądając stare rzeczy, odnajduje niebieski wazon, a w nim klucz, który staje się dla niego wskazówką do rozwiązania zagadki na temat śmierci ojca.

Oscar rozplanowuje całą akcję poszukiwawczą. Chodzi po mieście, szuka zamka do tajemniczego klucza i przy okazji poznaje życie i problemy innych ludzi. Po ciężkich i żmudnych poszukiwaniach, okazuje się, że klucz nie należał do ojca Oscara, lecz do obcego mu mężczyzny. Był to ogromny zawód dla chłopca, który wiązał z kluczem jedyne nadzieje na bycie bliżej swojego taty. Rozczarowanie to pomogło mu jednak pogodzić się ze śmiercią bliskiej osoby i pozwoliło zrozumieć, że mimo wszystko musi żyć dalej…

Film okazał się dla wszystkich bardzo wzruszający. Co pewien czas na sali dało się słyszeć szloch czy pociąganie nosem. Zapewne wielu z nas podczas projekcji filmu zadawało sobie liczne pytania. Zachowanie chłopca zmusiło nas do przemyśleń, refleksji nad własnym życiem i problemami otaczającego nas świata. Ponadto wzbogaciło nas w nowe doświadczenia. Dzięki temu na tragedię 11 września spojrzeliśmy z innej perspektywy. Dostrzegliśmy, że więcej cierpienia zamach ten przyniósł nie samym ofiarom, lecz ich bliskim.

Droga powrotna minęła nam na dyskusji i planowaniu następnego spotkania…

04.10.2012r , Czwartek

Zdarzenie i przeżycie nr 2

W poszukiwaniu filmów o…, czyli opracowujemy filmowe bazy danych

Nasze drugie projektowe spotkanie rozpoczęło się od zebrania uczestników projektowych działań w szkolne bibliotece. Podzieliliśmy się na grupy i zajęliśmy stanowiska przy komputerach.

Opiekunowie naszej grupy polecili nam wykonać kilka ćwiczeń związanych z opisem bibliograficznym wybranych książek, czasopism i wydawnictw audiowizualnych.

Następnie dowiedzieliśmy się, czym jest filmografia i jak ją się sporządza oraz opracowuje. Poznaliśmy także filmowe portale internetowe, z których warto korzystać, poszukując informacji o filmach.

Później zapoznani zostaliśmy ze sztuką poszukiwania i pozyskiwania informacji w Internecie na zadany, konkretny temat.

Pod koniec zajęć podzieliliśmy się na 7, 8-osobowe grupy, w których będziemy pracować przez najbliższy tydzień nad sporządzeniem filmografii. Każda grupa otrzymała inny temat pracy.

Zadanie będzie polegało na wyszukaniu i opracowaniu bazy filmów wedle przyporządkowanego nam zagadnienia. I tak: grupa 1 będzie tworzyła bazę filmów o tematyce szkolnej (filmowa ilustracja rzeczywistości szkolnej, problemów społeczno-kulturowych i socjologicznych młodzieży szkolnej w różnym wieku, świat wartości, przeżyć, emocji, marzeń, celów i dążeń młodego człowieka); grupa 2 bazę filmów o ludziach „innych od innych” (kategoria odmienności, typy odmienności, ich wartościowanie), zaś grupa trzecia poszukiwać będzie filmów o dzieciach, ich dorastaniu i dojrzewaniu (dziecko jako członek rodziny, dziecko jako osoba doświadczona przez los, dziecko jako ofiara wojny).

Tym sposobem będziemy tworzyć nasze pierwsze filmowe (i zapewne nie tylko filmowe) bazy danych.

11.10.2012r, Czwartek

Zdarzenie i przeżycie nr 3

Warsztat recenzenta filmowego, czyli jak pisać recenzję filmową.

Uczymy się być krytykami filmowymi.

„Film jest niczym rozległa panorama miasta, którą obserwator ogarnia jednym spojrzeniem, następnie zaś ogląda przez lornetkę w dużym zbliżeniu jego wybrane punkty, wyrabiając sobie wyobrażenie o całości dzięki tym pojedynczym „wglądom”

(Przemysław Dakowicz).

W czwartkowe popołudnie odbyło się kolejne spotkanie w ramach projektu „Między nami autorami”, na którym poznawaliśmy tajniki sztuki pisania recenzji. Zaczęliśmy od zastanowienia się, po co właściwie pisze się recenzję. Poznaliśmy jej budowę oraz elementy, które powinna ona zawierać.

Następnie poprzez wykonanie kilku ćwiczeń redakcyjnych, przygotowujących nas do pisania filmowej recenzji i krótką dyskusję zbliżaliśmy się do samodzielnego redagowania tekstu. I w ten sposób byliśmy przygotowani do krytyki filmu…

Po raz kolejny na zajęciach podzieliliśmy się na kilkuosobowe grupy. Pierwszą obrazem filmowym, który został przez nas opisan, był film, który obejrzeliśmy na pierwszym naszym spotkaniu, tj. „Strasznie głośno, niesamowicie blisko”.

W atmosferze redagowania filmowej recenzji pracowaliśmy do końca zajęć.

Na kolejne projektowe spotkanie zaplanowana jest projekcja filmu „Ludzie Boga”.

18.10.2012r , Czwartek

Zdarzenie i przeżycie nr 4

Uczucia bez słów.

Po raz kolejny oglądamy film.

Spotkaliśmy się po raz kolejny na projektowych zajęciach. Na to spotkanie przewidziana była projekcja filmu „Ludzie Boga”. Spotkanie z filmem rozpoczęliśmy od krótkiego wprowadzenia do jego odbioru. Zapoznaliśmy się z genezą filmu, czasoprzestrzenią filmowego świata, filmowymi bohaterami, a także poruszaną w filmie tematyką

Film opowiada o mnichach żyjących w klasztorze cystersów. Region, który oni zasiedlają, ogarniają wojenne zamieszki. Wojsko proponuje ochronę, jednak mnisi odmawiają pomocy…

Ze szczególną uwagą obejrzeliśmy scenę zatytułowaną „Ostatnia wieczerza”. Nawiązywała ona do motywu Wieczerzy Pańskiej z Nowego Testamentu. Ta część filmu była niema, a emocje i to, co aktor chciał wyrazić, zostały przekazane widzowi za pomocą mimiki i gestów aktorów.

Po obejrzeniu sztuki filmowej przeszliśmy do głębszych przemyśleń na temat niemego epizodu. Zastanawialiśmy się nad pracą i rolą kamery, uczuciami mnichów, sensem nagrania sceny bez słów oraz nawiązania do motywu biblijnego.

Kolejne spotkanie w przyszłym tygodniu…

30.10.2012r , Wtorek

Zdarzenie i przeżycie nr 5

Wychodzimy z projektem między ludzi…

Nasze kolejne spotkanie rozpoczęło się od zebrania wszystkich uczestników projektu w sali lekcyjnej. Tym razem opiekunowie bardzo nas zaskoczyli – dostaliśmy zadanie, które zdecydowanie różniło się od wcześniejszych. Aby wykonać misję, musieliśmy wyjść z domów i porozmawiać z obcymi ludźmi.

Zostaliśmy podzieleni na 3 kilkuosobowe grupy. W tym zespołach mieliśmy przeprowadzać sondy. Każdy dostał inne pytania oraz innych adresatów tych pytań. Pierwsza grupa zadawała pytanie rodzicom i naszym rówieśnikom, które brzmiało: „Najlepszy film, jaki obejrzałem w życiu. Dlaczego ten film wybrałeś?”.

Grupa druga: „Jaki film poleciłbyś młodzieży gimnazjalnej i dlaczego?” – to pytanie było skierowane do mieszkańców naszej miejscowości. I ostatnia grupa miała zapytać nauczycieli: „Jaki film pokazałbyś uczniom w szkole, realizując zajęcia wychowawcze i dlaczego?”

Na podstawie bazy zebranych informacji opracowujemy wyniki statystyczne, które będą przyczynkiem do opracowania raportu na temat roli filmu w życiu każdego człowieka.

Raporty będą porządkowane i kształtowane pod względem trzech kategorii:

1. Film a wychowanie;
2. Film, który warto obejrzeć;
3. Filmowy ranking.

Po uzgodnieniu wszelkich informacji i rozwianiu wątpliwości, zakończyliśmy spotkanie…

08.11.2012r , Czwartek

Zdarzenie i przeżycie nr 6

Poznajemy najskrytsze tajniki Internetu oraz zasady korzystania z niego.

Zebraliśmy się ponownie na zderzeniu projektowym. Tematem przewodnim spotkania był Internet. Często korzystamy z portalów społecznościowych, a do końca nie znamy podstawowych zasad ich funkcjonowania. To spotkanie miało na celu poinformować nas, co można, a czego nie można publikować na stronach internetowych.

Zajęcia rozpoczęliśmy od przytoczenia definicji netykiety. Zapoznaliśmy się z jej kluczowymi zasadami, o których do tej pory nic nie wiedzieliśmy.

Następnie przeszliśmy do konwersacji na temat etyki mediów. Dowiedzieliśmy się, że dziennikarze, wydawcy, producenci i nadawcy kierują się następującymi zasadami;

1. zasadą prawdy;
2. zasadą obiektywizmu;
3. zasadą oddzielania informacji od komentarza itd.

Przypomnieliśmy sobie również, że istnieją prawa autorskie oraz ochrona wizerunku, których pod żadnym pozorem nie można naruszać.

Na tym spotkaniu głównie pracowaliśmy z tekstem. To były luźniejsze zajęcia, które jednak wiele nas nauczyły.

15.11.2012r , Czwartek

Zdarzenie i przeżycie nr 7

Kierunek: internet…
– tworzenie własnych stron internetowych na temat filmów.

W listopadowy czwartek odbyło się kolejne projektowe spotkanie, które zaliczamy do tych ciekawszych. Zaczęliśmy od omówienia krótkiej prezentacji na temat wiadomości o filmach w Internecie, czyli budowie portali „zajmujących się przekazaniem ludziom wiadomości o filmach”.

Następnie opiekunowie przekazali nam miłą wiadomość. Dowiedzieliśmy się, że będziemy kręcić film. Początkowo były trzy propozycje tematów filmowego dokumentu. Po dyskusji jednogłośnie zdecydowaliśmy się, ze tematem naszego filmu uczynimy „Warsztat Terapii Zajęciowej” w Woli Rzędzińskiej Ustaliliśmy termin warsztatów filmowych i przeszliśmy do realizacji dzisiejszego harmonogramu zajęć. Znowu podzieliliśmy się na grupy i zasiedliśmy do stanowisk komputerowych. Stworzyliśmy szkic własnej strony internetowej, dotyczącej kinematografii. Mieliśmy dużą swobodę rozplanowania i zamieszczenia informacji związanych ze sztuką filmową.

Na tym zakończyło się nasze zderzenie. Z niecierpliwością czekamy na kolejne projektowe spotkanie…

23.11.2012r , Piątek

Zdarzenie i przeżycie nr 8

Gorsi. Czy na pewno?

Po raz ósmy odbyło się projektowe spotkanie, na którym nie zebraliśmy się, jak do tej pory, w pełnym gronie. Przyczyną tego był fakt, że rozpoczęliśmy następny etap pracy, który nie jest przeznaczony dla wszystkich, ponieważ nasze działania nie byłyby owocne w tak licznej grupie.

Kolejnym wyzwaniem było nakręcenie filmu. Samodzielnie musieliśmy znaleźć ciekawy temat, opracować go, zebrać materiały i przygotować je do nakręcenia, które zaplanowaliśmy na kolejne spotkanie. W działaniach miał nam pomóc doświadczony kamerzysta z tarnowskiej telewizji.

Jedenastoosobową grupą wraz z opiekunami oraz naszym instruktorem udaliśmy się do Zakładu Pracy i Terapii Zajęciowej w firmie „Tarel” w Woli Rzędzińskiej. Po dotarciu na miejsce spotkaliśmy się dyrektorem zakładu i z terapeutami, którzy zapoznali nas z najważniejszymi informacjami dotyczącymi funkcjonowania tej placówki. Po krótkiej dyskusji przeszliśmy do obejrzenia pracowni terapeutycznych i do poznania ludzi, którzy odbywają w nich terapię.

Głównym zajęciem niepełnosprawnych, uczestniczących w terapii, jest tworzenie prac plastycznych z różnych materiałów, gotowanie, robienie zakupów, itp. Celem tych zajęć jest przygotowanie tych ludzi do normalnego funkcjonowania w życiu i w rodzinie. Przyjrzeliśmy się pracom uczestników terapii i jednogłośnie stwierdziliśmy, że mają ogromny talent i cierpliwość, jakiej często brakuje zdrowym ludziom.

Po „wizji lokalnej” przestrzeni, która mieliśmy filmować, udaliśmy się z powrotem do szkoły. Tam zapoznaliśmy się z budową kamery, jej funkcjonowaniem i sposobem poprawnego jej używania.

Każdy z nas otrzymał zadanie, jakie miał wypełnić podczas kręcenia, a następnie montowania naszej etiudy filmowej o Warsztacie terapii Zajęciowej w Woli Rzędzińskiej. Spotkanie miało na celu zapoznać nas z miejscem, w którym później – podczas nagrania, powinniśmy się swobodnie czuć i poruszać. Nakręcenie filmu planujemy na kolejne, czwartkowe spotkanie…

29.11.2012 , Czwartek

Zdarzenie i przeżycie nr 9

Jednocześnie reporterzy i aktorzy…

Poznajemy tajniki powstawania filmu.

W czwartek wzięliśmy udział w najciekawszym ze wszystkich spotkań projektowych. Wyszliśmy z tym przedsięwzięciem nie tylko poza mury szkoły, ale i poza granice naszego doświadczenia. Zostaliśmy wysłani na głębokie wody naszych możliwości, co potraktowaliśmy jako wyzwanie i staraliśmy się nauczyć jak najwięcej poprzez dobrą zabawę…

O ustalonej godzinie zebraliśmy się w szkolnej bibliotece. Omówiliśmy z opiekunami ogólne kwestie pracy i czekaliśmy na naszych gości. Ekipa filmowa, która przybyła, składała się z producenta, dziennikarza i kamerzysty.

Po pewnym czasie wyruszyliśmy w drogę do Warsztatu Terapii Zajęciowej w Woli Rzędzińskiej, aby tam rozpocząć pracę nad kręceniem filmu. Wchodząc do budynku firmy Tarel, nie byliśmy zadziwieni klimatem i wystrojem tam panującym, ponieważ zwiedziliśmy go już na poprzednich zajęciach.

Przywitaliśmy się z kierownikiem oraz terapeutami i… zabraliśmy się do nakręcenia. Zaczęliśmy od sceny wprowadzającej do naszego filmu dokumentalnego. Następnie przechodziliśmy od pracowni do pracowni i upamiętnialiśmy na kamerze kolejne prace oraz czynności wykonywane przez uczestników warsztatów. Nasze nagrania urozmaicaliśmy wieloma wywiadami.

Dużo rozmawialiśmy również z uczestnikami terapii, którzy byli dla nas bardzo mili i z chęcią pokazywali nam wykonane przez siebie obrazy, mozaiki czy witraże. Zdecydowanie ułatwiło nam to pracę.

Podczas, gdy my nakręcaliśmy swój materiał, ekipa z tarnowskiej internetowej telewizji kręciła film o tym, jak my kręcimy film. Byliśmy więc nie tylko reporterami, ale i aktorami.

W czasie, kiedy po raz kolejny podziwialiśmy prace plastyczne artystów – uczestników terapii, dotarło do nas, w jak dużej trwaliśmy nieświadomości, co do tak ogromnego talentu niepełnosprawnych. I zapewne nie tylko my żyjemy z tą niewiedzą, dlatego postanowiliśmy zorganizować w naszej szkole aukcję, na której zostaną zaprezentowane prace właśnie uczestników terapii. Pomysł ten bardzo przypadł do gustu pracownikom warsztatu. Tym akcentem zakończyliśmy pracę na terenie warsztatu i wróciliśmy do szkoły.

Kolejnym etapem tworzenia naszego filmu był montaż nakręconych przez nas scen. W tym zadaniu pomógł nam Pan z tarnowskiej telewizji, który podzielił się z nami swoją wiedzą na potrzebny nam temat oraz pomógł w poprawnym zmontowaniu filmu. Po godzinach długiej, ciężkiej pracy mogliśmy już zobaczyć prototyp naszego filmu dokumentalnego. Teraz jeszcze tylko zostało nam wprowadzić ewentualne poprawki i wykończyć całość muzyką…

Zmęczeni, lecz bardzo usatysfakcjonowani swoim osiągnięciem rozeszliśmy się do domów. Następnego dnia mogliśmy już oglądnąć nasz film na stronie telewizji internetowej. Niedługo później na internetowej stronie ekipy, która nagrywała nas „w akcji” pojawiła się krótka etiuda filmowa, w której to my byliśmy bohaterami.

Wszyscy, którzy obejrzeli film, uważają, że zadanie, jakiego się podjęliśmy, było naprawdę ambitne. My sami jesteśmy zadowoleni z efektów naszej pracy… Nagranie profesjonalnego filmu jest, mimo wszystko, dosyć dużym wyzwaniem, jednak dzięki zaangażowaniu nas wszystkich i pomocy ze strony doświadczonych ludzi dotrwaliśmy do końca.. Była to dla nas naprawdę dobra zabawa !

To było ostatnie wyzwanie projektowych spotkań, w których braliśmy udział…

Zachęcamy wszystkich uczniów do tworzenia własnych relacji z imprez filmowych organizowanych w całej Polsce oraz recenzji i filmowych baz danych. Nadesłane teksty postaramy się opublikować w dziale młodzi kinomani, a najlepsze z nich nagrodzimy upominkami filmowymi. Swoje propozycje nadsyłajcie na adres: gabinetfilmowy@op.pl w temacie wiadomości wpisując „Portal młodych kinomanów”.