Opis filmu

Własny domek to animacja rysunkowa opowiadająca o wartości i sile przyjaźni. Bohaterami filmu są Ola i Olek — dzieci, których przygody rozgrywają się w wielobarwnym świecie wykreowanym za pomocą kolorowej kredy na szkolnej tablicy. Ola i Olek mają swój własny domek, z którym się przyjaźnią. Pewnego dnia dzieci zostają przeniesione do wspaniałego świata pełnego kolorowych klocków i innych atrakcyjnych zabawek. Mali bohaterowie początkowo są zachwyceni nowym miejscem, lecz po pewnym czasie postanawiają wrócić do swojego domku, który ze smutną miną, a nawet łzami, czeka na swoich przyjaciół. Na uwagę zasługuje strona plastyczna filmu: zarówno domek, jego otoczenie (kwiaty, drzewa, ławki w parku itd.), jak i sami bohaterowie przypominają szkicowe i schematyczne rysunki dzieci tworzone na szkolnej tablicy. Wielokrotnie powracają charakterystyczne linie, które pomagają dzieciom w pisaniu liter, zaś niektóre napisy, np. ”To dom Oli i Olka” — nawiązują do pierwszych zapisów dzieci, które dopiero uczą się liter.

Własny domek to film o prostej, bliskiej najmłodszym widzom formie, a jednocześnie o ważnym i uniwersalnym przesłaniu.

Informacje o autorze filmu

Leonard Pulchny — reżyser, scenarzysta i scenograf filmów animowanych. Absolwent Wydziału Filmu Animowanego na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze. Ma w swoim dorobku kilkadziesiąt filmów animowanych, między innymi: 2 koty+1 pies (1992), Skok do wody (1977), Świat Artura (1970), Dziwne przygody Koziołka Matołka (odcinki Regaty i Zatopiona fregata z lat 1969-1971). Jest laureatem nagród indywidualnych — otrzymał między innymi Złotą Muszlę w kategorii krótkiego metrażu na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian za film Skrzydła (1966) oraz I nagrodę na Ogólnopolskim Przeglądzie Filmów Krótkometrażowych w Warszawie za film Wartości odżywcze warzyw i owoców (1976).

Propozycje wykorzystania filmu podczas zajęć

Film adresowany jest do najmłodszych widzów: przedszkolaków i dzieci z klas 1-3 szkoły podstawowej. Warto go wykorzystać na zajęciach z zakresu edukacji społecznej, polonistycznej i plastycznej oraz na zajęciach wychowawczych.

Tematy do dyskusji

1. Co to znaczy, mieć swój własny dom?
2. Jakie myśli i emocje kojarzą się z domem?
3. O czym opowiada film Własny domek?
4. Co Wam się w nim podobało, a co nie?
5. Jakie cechy miał domek Oli i Olka oraz jak się zachowywał?
6. Jak zachowywali się Ola i Olek wobec domku?
7. Jak wyglądało życie Oli, Olka i domku zanim pojawił się latawiec?
8. Czym różnił się świat, w którym dzieci żyły ze swoim domkiem, od tego, do którego trafiły dzięki latawcowi?
9. Jak Ola i Olek zachowywali się w świecie klocków i zabawek oraz jak się tam czuli?
10. Jak domek czuł się po rozstaniu z dziećmi?
11. Jak domek zachowywał się wobec dzieci zaraz po ich powrocie z niezwykłego świata? Co o tym zachowaniu sądzicie?
12. Jak czuły się dzieci po powrocie do domku, a jak czuł się domek?
13. Jakie wnioski ze swojej przygody powinni wyciągnąć Ola i Olek?
14. Na czym polega prawdziwa przyjaźń?
15. Jakie mogą być zagrożenia dla przyjaźni?
16. Jak dbać o przyjaźń?
17. W poszukiwaniu nowości — czy warto porzucać „starą” przyjaźń dla nowej fascynacji?
18. W świecie realnym i w internecie — czym różni (czy różni?) się przyjaźń wirtualna od realnej?

Proponowane metody pracy

1. Rozmowa kierowana lub dyskusja na zaproponowane wyżej tematy.
2. Ćwiczenie dramowe — rzeźba, podczas którego uczniowie tworzą ze swoich ciał żywy obraz pokazujący najbardziej dramatyczny/przełomowy fragment filmu. Następnie nauczyciel pyta kolejne dzieci, w jaką postać się wcieliły, co ta postać robi, dlaczego tak postępuje i jak się z tym czyje.
3. Co było dalej? — nauczyciel przerywa projekcję np. w momencie, gdy dzieci odlatują na latawcu. Uczniowie przewidują, jak potoczy się akcja filmu.
4. Zajęcia oparte na technikach plastycznych — dzieci rysują (na tablicy lub na dużych kartonach) rodzaj komiksu przedstawiającego ich własną historię o przyjaźni.
5. Wykorzystanie techniki kolażu — korzystając z różnych materiałów plastycznych, tkanin, wycinków z gazet itp. dzieci tworzą (w grupach) plakaty związane z hasłami „dom” i „przyjaźń”.

6. Burza mózgów na temat wartości domu i przyjaźni w życiu człowieka (także bardzo młodego). Jeśli dzieci potrafią pisać, zapisują swoje skojarzenia na kolorowych kartkach, jeśli nie — na podobnych kartkach rysują swoje skojarzenia. W podsumowaniu dzieci wyjaśniają te skojarzenia.