Trójka do wzięcia (2006)
Reż. Bartek Konopka
Emilia Drozd
Docelowa grupa odbiorców (etap edukacji): kl. VII–VIII szkoły podstawowej, gimnazjum.
Nazwy przedmiotów (zajęć), podczas których można wykorzystać film: godzina wychowawcza, wychowanie do życia w rodzinie, język polski.
Opis filmu:
Bohaterką filmu jest 16-letnia Inga wychowywana przez samotną matkę.Nagle dowiaduje się o jej śmiertelnej chorobie i musi zapewnić bezpieczeństwo dwójce młodszego rodzeństwa – Zuzi i Kacprowi. Chce za wszelką cenę nie dopuścić do rozdzielenia rodziny. Jak poradzi sobie w tej trudnej sytuacji?
Informacje o reżyserze:
Bartek Konopka (ur. 1972) – reżyser i scenarzysta filmowy, absolwent filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego. Trójka do wzięcia to jego debiut filmowy obsypany nagrodami. Za dokument Królik po berlińsku (2009) był nominowany do Oscara. Lęk wysokości (2011) został nagrodzony w Gdyni. Film powstał w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmu Andrzeja Wajdy.
Propozycje wykorzystania filmu podczas zajęć:
- godzina wychowawcza,
- wychowanie do życia w rodzinie,
- język polski.
Tematy/pytania do dyskusji:
- Co to znaczy dorosłość?
- Nasze postawy wobec trudności życiowych.
- Rola rodziny w życiu człowieka.
- Szczerość i kłamstwo w stosunkach międzyludzkich.
- Jak wyglądało życie Ingi przed wiadomością o chorobie matki? Dlaczego dziewczyna ucieka przed opieką społeczną?
- Jak reagują dorośli na tragedię rodzeństwa?
- Jakie szanse na szczęśliwe zakończenie maja Inga, Kacper i Zuzia, jakie zagrożenia mogą spotkać?
- Jak oceniasz postawę głównej bohaterki? Co jest dla niej najważniejsze?
Proponowane metody pracy:
Burza mózgów, analiza SWOT, dyskusja, drzewko decyzyjne, opowiadanie twórcze o dalszych losach tej rodziny.
Załącznik nr 1
PODSTAWOWE POJĘCIA FILMOWE:
KADR | najmniejsza, statyczna jednostka filmu. Jedna klatka naświetlonej taśmy lub jeden pełen obraz zarejestrowany na taśmie wideo. |
UJĘCIE | najmniejsza dynamiczna jednostka filmu, odcinek taśmy pomiędzy dwoma najbliższymi połączeniami montażowymi (sklejkami). |
SCENA | odcinek filmu złożony z kilku lub kilkunastu ujęć, wyróżniający się jednością miejsca i czasu. |
SEKWENCJA | część filmu złożona z kilku lub kilkunastu scen, wyróżniająca się jednością akcji, choć najczęściej pozbawiona jedności miejsca i czasu |
FILM | zamknięta całość kompozycyjna, złożona na ogół z kilku lub kilkunastu sekwencji. |
PLAN | odległość kamery zdjęciowej od głównego obiektu filmowanego w danym ujęciu. Odległość ta przesądza o wyrazie emocjonalnym i przeznaczeniu danego ujęcia, gdyż ukazuje odcięty ramami ekranu obiekt główny w różnym stosunku do tła (potocznie miejsce, w którym w danym momencie realizowane są zdjęcia do filmu). |
PODZIAŁ PLANÓW FILMOWYCH:
TOTALNY | najszerszy z planów, ukazujący szerokie przestrzenie krajobrazu, postać ludzka jest ledwie widocznym detalem obrazu. |
OGÓLNY | pełny obraz miejsca akcji, widok ogólny, postać ludzka podporządkowana otoczeniu, drobna. |
PEŁNY | postacie ludzkie pokazane od stóp do głów, tło zajmuje nadal ważne, choć nie główne miejsce. |
AMERYKANSKI | człowiek pokazany do kolan, zaczyna dominować nad tłem. |
ŚREDNI | człowiek pokazany do pasa, tło pełni drugoplanową rolę. |
PÓŁZBLIŻENIE | popiersie postaci ludzkiej, dekoracja zostaje praktycznie wyeliminowana. |
ZBLIŻENIE | twarz ludzka pokazana na całym ekranie (PLAN WIELKI). |
DETAL | szczegół postaci ludzkiej albo powiększenie rekwizytu (DUŻE ZBLIŻENIE). |
PUNKTY WIDZENIA KAMERY:
PERSPEKTYWA NORMALNA | kamera umieszczona na wysokości oczu stojącego człowieka. |
PERSPEKTYWA „PTASIA” | kamera skierowana w dół, linia horyzontu znajduje się u góry kadru lub została poza górną ramką kadru. |
PERSPEKTYWA „ŻABIA” | kamera skierowana w górę, linia horyzontu znajduje się u dołu kadru lub została poza dolną ramką kadru. |