„Stand by Me”, directed by Robert Reiner, is a coming of age film in which the main character, Gordie Lachance, recalls and writes about his childhood after finding out about the death of his best childhood friend. In the story, four young boys from a town called Castle Rock set out on a journey to find the dead body of a local missing boy. The main reason for the search is the potential fame they are likely to gain after finding the boy. While on the adventure, the boys encounter several obstacles before they finally find the dead body. Throughout the journey they grow more mature and in the end decide that instead of calling the press and becoming „famous”, the best idea would be to call the police. Each of the boys has various issues and the story reveals problems they face in their everyday life, including parental neglect.

In the world of „Stand by Me”, the focus is on the four children. However, their relations and encounters with the adults in the film play a significant role in shaping the story. They also provide valuable background. Generally, all the adults in the film appear in a negative light, and each of the children has problems at home that they are trying to escape from. Chris comes from a family of criminals and alcoholics; Teddy’s father was admitted to a mental institution after permanently scarring his son; Vern’s parents are not mentioned in detail, but Vern has confidence issues, which may be a result of being bullied because he is overweight; and Gordie is neglected by his parents, especially his father. Gordie’s situation is elaborated the most since he is the one recalling the story. Gordie’s brother had always been the favourite of the family, because he was a baseball player, which comes with prestige that also carries over to the father. Gordie on the other hand is a bookish boy who dreams of becoming a writer. He is nothing like what his father imagines a son of his should be. When Gordie’s brother passes away, things only get worse. Danny was Gordie’s only support at home, so he was left with nothing but his grieving parents, who care even less. The children all find common ground in that they do not have parents who are capable or willing to look after them. The adventure they undertake together helps them to grow as people without the guidance of their parents. They can only rely on each other, as is once again confirmed in their encounters with adults along the way; the owner of a general store reminds Gordie that his brother was the only one that people cared about, and Teddy is confronted and bullied by the owner of a junkyard who mocks Teddy’s father. But despite having no care or support from adults, they do have Chris in their group, who acts as a father figure to the others. Gordie in particular benefits from Chris’s support as Chris encourages him to pursue his dreams and make something of himself. In an environment where their parents are unwilling or incapable of providing them with the support and guidance they need, the children help each other overcome obstacles and grow up together.

„Stand by Me” to film w reżyserii Roberta Reinera traktujący o problemie dorastania. Główny bohater, Gordie Lachance, jako dorosły mężczyzna wspomina swoje dzieciństwo, kiedy dowiaduje się o śmierci swojego najlepszego przyjaciela. Akcja filmu cofa się do czasów, kiedy czterech młodych chłopców z miasta o nazwie Castle Rock (Gordie, Teddy, Vern i Chris) wyrusza w podróż, aby odnaleźć ciało zaginionego chłopca. Głównym powodem wszczęcia poszukiwań jest potencjalna szansa osiągnięcia sławy po znalezieniu ciała.

Zanim chłopcom udaje się znaleźć poszukiwane zwłoki, napotykają wiele przeszkód, z którymi muszą się zmierzyć. Wraz z rozwojem wydarzeń zauważamy proces stopniowego dorastania czwórki naszych bohaterów. Początkowo sława jest jedyną pobudką popychającą ich do rozpoczęcia poszukiwań. Jednak kiedy znajdują ciało, są w stanie zrezygnować z rozgłosu i nie wzywają prasy. Decydują się na anonimowe powiadomienie policji.

Każdy z młodych bohaterów boryka się z pewnymi problemami. Filmowa opowieść porusza takie kwestie, jak zaniedbanie przez rodziców czy z góry zaplanowaną przyszłość. Relacje między chłopcami oraz ich stosunek do dorosłych odgrywają znaczącą rolę w kształtowaniu ich historii. Ogólnie rzecz biorąc, wszyscy dorośli w filmie są zaprezentowani w negatywnym świetle, a każde z dzieci ma problemy w domu, z którego stara się uciec. Chris pochodzi z rodziny przestępców i alkoholików, a ojciec Teddy’ego trafił do szpitala psychiatrycznego po trwałym oszpeceniu syna. Rodzice Verna nie są opisani szczegółowo, jednak Vern ma problemy z pewnością siebie, które są wynikiem zastraszania w domu. Gordie jest zaniedbywany przez swoich rodziców, zwłaszcza przez ojca. Jego historia jest opisana najbardziej szczegółowo, ponieważ to on jest protagonistą w tym filmie. Brat Gordiego zawsze był ulubieńcem rodziny. Był uzdolnionym piłkarzem, co wtedy było uznawane za bardzo prestiżowe. Gordie z kolei zawsze był zakochanym w książkach, wrażliwym chłopcem, marzącym o zostaniu pisarzem. Niestety, jego ojciec nie tak wyobraża sobie jego przyszłość, co często wyraża przez niezadowolenie czy odtrącanie syna. Kiedy brat Gordiego umiera, sytuacja rodzinna ulega diametralnemu pogorszeniu. Jak się okazuje, brat był jedyną osobą, której zależało na Gordiem i która darzyła go troską. Po jego śmierci Gordie zostaje praktycznie sam.

Dzieciom udaje się znaleźć wspólny język. Żaden z nich nie ma rodziców, którzy by się o nich troszczyli i otoczyli ich wystarczającą opieką. Przygoda, której się razem podejmują, zapewnia im możliwość rozwoju, której nie doświadczyli będąc osobami pozbawionymi opieki rodzicielskiej. Mogą liczyć tylko na siebie, co jest raz jeszcze potwierdzone podczas konfrontacji z dorosłymi spotkanymi na ich drodze. Właściciel sklepu wielobranżowego przypomina Gordiemu, że jego brat cieszył się szacunkiem i popularnością. Teddy ma do czynienia z właścicielem złomowiska, który go zastrasza, jednocześnie drwiąc z jego ojca. Nie mogąc znaleźć żadnej opieki ani wsparcia u jakichkolwiek dorosłych, znajdują je w jednym z członków ich grupy. Chris zdaje się być najbardziej odpowiedzialną i najtrzeźwiej myślącą osobą. Wielokrotnie zachęca Gordiego do spełniania marzeń i dążenia do celów, co, jak okazuje się pod koniec filmu, przynosi rezultaty. Każdy z chłopców znajduje się w bardzo podobnej sytuacji. Ich rodzice albo nie chcą, albo nie są w stanie udzielić im wsparcia, którego potrzebują. Dzieci, pokonując przeszkody, decydują się pomóc sobie nawzajem, przy czym jednocześnie rozwijają się i dorastają.

Przypisy:

Recenzja filmowa przygotowana przez studentów Instytutu Filologii Angielskiej Uniwersytetu Wrocławskiego pod kierunkiem dr Justyny Deszcz-Tryhubczak. Tekst został przygotowany w ramach dwóch kursów dotyczących obrazów dzieciństwa i młodości w kinie anglojęzycznym (semestr jesienny 2015/2016). Kursy te stanowią integralną część programu zajęć dotyczących kultury dziecięcej i młodzieżowej, opracowanego przez Pracownię Literatury oraz Kultury Dziecięcej i Młodzieżowej (http://cyplc.wordpress.com/), działającą przy Instytucie.