Rewers (2009)

Reż. Borys Lankosz

Anna Dykier, Katarzyna Kubacka, Jacek Nowakowski. Dorota Gołębiowska (związek z podstawą programową)

Krótka informacja o filmie

PRL na wesoło oczami zakochanej polonistki. „Rewers” oprócz ciekawej fabuły osadzonej w czasach stalinizmu oferuje inteligentny kolaż gatunków, konwencji oraz ekwilibrystyki utartymi schematami myślowymi i stereotypami. Szczególnie polecany do wykorzystania na lekcjach dotyczących synkretyzmu gatunkowego.

Związki z podstawą programową

Wiedza o kulturze

Uczeń:

  • Zna dwudziestowieczne dzieła reprezentujące różne dziedziny sztuki (między innymi film) i dostrzega związki pomiędzy nimi;
  • Wskazuje różne funkcje dzieła sztuki (np. estetyczną, komunikacyjną, społeczną, użytkową, kultową, poznawczą, ludyczną)
  • Analizuje film (…) posługując się podstawowymi pojęciami z zakresu właściwej dziedziny sztuki.
  • Wypowiada się na temat dzieła sztuki, używając pojęć zarówno swoistych dla poszczególnych sztuk, jak i wspólnych (forma, kompozycja, funkcja, nadawca, odbiorca, użytkownik, znaczenie, kontekst, medium).

Język polski

Zakres podstawowy

Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń:

  • Prezentuje własne przeżycia wynikające z kontaktu z dziełem sztuki;
  • Określa problematykę utworu;
  • Rozpoznaje w utworze sposoby kreowania świata przedstawionego i bohatera (narracja, fabuła, sytuacja liryczna, akcja);
  • Wskazuje zastosowane w utworze środki wyrazu artystycznego i ich funkcje;
  • Wykorzystuje w interpretacji elementy znaczące dla odczytania sensu utworu (np. słowa-klucze, wyznaczniki kompozycji);
  • Wykorzystuje w interpretacji utworu konteksty (np. literackie, kulturowe, filozoficzne, religijne).

Wartości i wartościowanie. Uczeń:

  • Dostrzega obecne w utworach literackich oraz innych tekstach kultury wartości narodowe i uniwersalne
  • Dostrzega w świecie konflikty wartości oraz rozumie źródła tych konfliktów.

Mówienie i pisanie. Uczeń:

  • Tworzy dłuższy tekst pisany lub mówiony ( recenzja, referat) zgodnie z podstawowymi regułami jego organizacji, przestrzegając zasad spójności znaczeniowej i logicznej.

Świadomość językowa. Uczeń:

  • Operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych (na tym etapie rozwijanym i koncentrującym się przede wszystkim wokół tematów: Polska, Europa, świat – współczesność i przeszłość; kultura, cywilizacja, polityka).

Zakres rozszerzony

Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń:

  • Wskazuje związki między różnymi aspektami utworu (estetycznym, etycznym i poznawczym);
  • Dostrzega przemiany konwencji i praktykę ich łączenia (synkretyzm konwencji i gatunków);
  • Rozpoznaje aluzje literackie i symbole kulturowe (np. biblijne, romantyczne) oraz ich funkcję ideową i kompozycyjną, a także znaki tradycji.

Historia

Zakres podstawowy

  • Polska w systemie komunistycznym. Uczeń:
  • Charakteryzuje system represji stalinowskich w Polsce i ocenia jego skutki;
  • Charakteryzuje realia życia gospodarczego i społecznego PRL-u.

Zakres rozszerzony

  • Polska w latach 1948–1956. Uczeń:
  • Porównuje procesy stalinizacji państwa polskiego i państw Europy Środkowo-Wschodniej;
  • Charakteryzuje system polityczny i społeczno-gospodarczy Polski w okresie stalinowskim (…).

Rozwój zainteresowań i pożądanych umiejętności uczniów

TAK NIE
Praca z filmem stwarza możliwości rozwoju kompetencji kluczowych uczniów x
Film motywuje uczniów do samodzielnego uczenia się i poznawania x
Film sprzyja rozwojowi wyobraźni uczniów x
Film inspiruje do wykorzystania niestandardowych i oryginalnych metod pracy z uczniami x
Film pozwala zaprojektować cykl zajęć wokół przedstawionego problemu x
Film zawiera sceny przemocy x
Film zawiera sceny erotyczne x
Projekcja filmu musi być poprzedzona zajęciami wprowadzającymi x
Analiza filmu wymaga obecności na zajęciach specjalisty (psychologa, pedagoga, innych) x

Pomysły na zajęcia filmowe, proponowane metody pracy z filmem

Dyskusja poszukująca, wykorzystywanie informacji z różnych źródeł, rozwiązywanie problemu – odkrywanie konwencji filmowych.

Bohaterkami „Rewersu” są kobiety. Warto przyjrzeć się bliżej kreacjom aktorskim stworzonym przez Annę Polony, Krystynę Jandę i Agatę Buzek. Kolejny problem interpretacyjny dotyczy nawiązywania do różnych konwencji filmowych. Warto także podyskutować z młodzieżą czy o czasach głębokiego stalinizmu można mówić z humorem i przekorą.

Czerń i biel jako dominanta kolorystyczna filmu. Jedna z form osiągania autentyzmu w sztuce filmowej.

Film noir

„Określenie wprowadzone przez krytyków francuskich w 1946 r., wskazujące na pewna grupę filmów amerykańskich, nacechowanych mrocznym nastrojem, pesymistycznym spojrzeniem na życie, fatalizmem związanym z negatywnym wpływem kobiet itp. W późniejszym okresie pojęcie służyło uchwyceniu znamion stylistyki kina amerykańskiego lat 40. I 50.; nie dotyczy gatunku lecz pewnej poetyki w okresie od „Sokoła maltańskiego” (1941) J. Hustona do „Dotyku zła” (1958) O. Wellesa (zasadnicza tonacja, sposób obrazowania, walory plastyczne kadru, wizja świata). Na warstwę wizualną i tematyczną filmów z tej grupy istotny wpływ wywarł niemiecki ekspresjonizm, dający obraz kryzysu społecznego, załamanie się wiary w ideały humanizmu, odzwierciedlający lęk i niepokoje związane z przyszłością. Wielu czołowych twórców Hollywood lat 40. I 50. Wyemigrowało z Niemiec przed wybuchem wojny (m.in. F. Lang, B. Wilder, O. Preminger, R. Siodmak, D. Sirk). To oni zrealizowali wiele filmów z głównego nurtu czarnej komedii (Kobieta w oknie, 1944; Podwójne ubezpieczenie, Laura, Zabójcy, 1946; W pułapce miłości, 1948; Shockproof, 1946). Czasem wyróżnia się kilka jego faz: 1) okres wojenny (1941 – 47) – bohaterem był zazwyczaj człowiek samotny, nierzadko prywatny detektyw, istotną role odgrywał wątek romantyczny: Sokół maltański; Casablanca Curtiza; Wielki sen H. Hawksa; Gilda Ch. Vidora; Listonosz zawsze dzwoni dwa razy T. Garnetta; Out of the past J. Tourneura; 2) okres realistyczny (1947-49) – pojawia się temat korupcji politycznej, śledztwa, przemocy, wizualnie dominuje obraz wielkomiejskiej dżungli: Bumerang E. Kazana, Dzwonic Northside 777 i Pocałunek śmierci H. Hathawaya; Nagie miasto J. Dassina, Żyją nocą N. Raya; 3) lata 1949-53 – wśród postaci zwykle osobnik o psychopatycznych skłonnościach: Biały żar R. Walsha, Bannion Langa; 4) okres zmierzchu (1954-58) – Śmiertelny pocałunek R. Aldricha, The Big Combo Lewisa, Dotyk zła Wellesa. Stylistyka i krąg tematyczny czarnego filmu powracały jednak w kinie amerykańskim od konca lat 60. (Chinatown R. Polańskiego, 1974; W mroku nocy, A. Penna, 1975; Żar ciała L. Kasdana, 1981), szczególnie zaś od połowy lat 80. (Śmiertelnie proste braci Cohenów, 1984)” KL

„Encyklopedia kina”, wydanie II poszerzone, red. Tadeusz Lubelski, Kraków 2010.

Tropy interpretacyjne, w tym zagadnienia filmoznawcze

Przewrotne odczytanie historii PRL-u, pokazanej w krzywym zwierciadle bez patosu i pomnikowego bohaterstwa. Obraz powojennej rzeczywistości, w której główną rolę odgrywają kobiety.

Ukazanie świata silnych kobiet i słabych mężczyzn, gdzie tragedia miesza się z komedią.

Postacie kobiet w filmie, niezwykłe kreacje aktorskie Agaty Buzek, Krystyny Jandy, Anny Polony. Spotkanie trzech charyzmatycznych, obdarzonych nie tylko talentem, ale także niezwykłą osobowością aktorek pozwoliło na wykreowanie postaci reprezentujących bohaterki o różnych charakterach i temperamentach. Zaskakujący splot wydarzeń ujawnia ciemną stronę kobiecej natury i odkrywa przed widzem siłę kobiecego charakteru.

Rzeczywistość przedstawiona w dwóch planach czasowych (wczesne lata pięćdziesiąte, współczesność).

Relacje międzypokoleniowe między córką, matką i babcią. Dom jako bezpieczne miejsce chroniące przed złem świata i nieakceptowaną rzeczywistością.

Podział społeczeństwa na „ludzi zwyczajnych” i „tych nowych”, którzy zburzyli ład dawnego świata.

Odmienne postawy wobec systemu politycznego. Serwilizm w czasach stalinowskich (oddanie złota przez matkę, malowanie socrealistycznych obrazów przez sfrustrowanego Arka, co zapewnia przetrwanie rodzinie).

Wpływ historii na życie bohaterów.

Traumatyczne doświadczenia poety Wodzickiego wyniesione z Powstania Warszawskiego.

Mieszanie się konwencji filmowych – film obyczajowy z czasów stalinowskich, komedia mieszczańska, romans, film noir, czarna komedia. Brak wyraźnych cech jednego gatunku jako świadome zamierzenie reżysera.

„Rewers” jako przykład czarnej komedii – gatunku filmowego rzadko uprawianego w Polsce.

Odniesienie do klasyki kina. Przywołanie legendarnej postaci Humphreya Bogarta w kultowym prochowcu z nieodłącznym papierosem.

„Rewers” jako film quasi – dokumentalny i archiwalny. Budowa filmowej przestrzeni czasów socrealizmu. Czarno – białe zdjęcia Marcina Koszałki. Odtworzone z pietyzmem kostiumy (Magdalena Biedrzycka) i scenografia (Małgorzata Dipont), stylizowana muzyka (Włodek Pawlik) doskonale oddające atmosferę lat 50-tych.

Obecne w filmie motywy funkcjonujące w kulturze

Potrzeba spełnienia się kobiety w małżeństwie i macierzyństwie.

Motyw nieobecnego ojca i budowanie jego spiżowego wizerunku przez matkę. „Rewers” jako przewrotna historia o duchowym zwycięstwie głównej bohaterki.

Motyw konspiracji: ukrycie złotej monety z wyzywającym napisem „Liberty” jako parodia polskiej „bohaterszczyzny”.

Pani z Ukrainy (2002)
tytuł: „Rewers”
gatunek: komedia, thriller
reżyseria: Borys Lankosz
scenariusz: Andrzej Bart
zdjęcia: Marcin Koszałka
obsada: Agata Buzek jako Sabina Jankowska, Krystyna Janda jako Irena Jankowska, matka Sabiny, Anna Polony jako Babcia Sabiny, Marcin Dorociński jako Bronisław, Bronisław Wrocławski jako Dyrektor Barski
muzyka: Włodzimierz Pawlik
scenografia: Magdalena Dipont, Robert Czesak
produkcja: Polska
rok prod.: 2009
dystrybutor w Polsce: Syrena Films
czas trwania: 99 min.
ważniejsze nagrody: Orły 2010: Najlepszy film Borys Lankosz, Najlepsza główna rola kobieca Agata Buzek, Najlepsza drugoplanowa rola kobieca Anna Polony, Najlepszy scenariusz Andrzej Bart, Najlepsza muzyka Włodzimierz Pawlik, Najlepsza scenografia Magdalena Dipont, Robert Czesak, Najlepsze kostiumy Magdalena Biedrzycka, Odkrycie roku Borys Lankosz; Złote Lwy 2009: Nagroda Polskiej Federacji DKF-ów, Nagroda Dziennikarzy Borys Lankosz, Nagroda Publiczności Silver Screen Borys Lankosz, Nagroda Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych Borys Lankosz za autorską wizję naszych powojennych doświadczeń i realizatorską inwencję, Nagroda Stowarzyszenia Zagranicznych Organizatorów Polskich Festiwali Borys Lankosz, Najlepszy film Borys Lankosz, Jerzy Kapuściński, Najlepsza pierwszoplanowa rola kobieca Agata Buzek, Najlepsza drugoplanowa rola męska Marcin Dorociński, Najlepsza muzyka Włodzimierz Pawlik, Najlepsze zdjęcia Marcin Koszałka.
film od lat: 15 lat
Wróć do wyszukiwania