Chopin i jego muzyka w polskim filmie dokumentalnym XX wieku

Jolanta Bielecka

Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego

Cele lekcji

Uczeń:

  • wyjaśnia pojęcie film dokumentalny
  • wskazuje różnice między różnymi typami filmu dokumentalnego (reportaż filmowy, film montażowy, impresja filmowa)
  • nazywa zastosowane przez reżysera filmowe środki wyrazu
  • wyraża swoje zdanie i je uzasadnia
  • współpracuje w grupie
  • umieszcza analizowane filmy w kontekście historycznym

Czas pracy

2 godziny lekcyjne

Środki dydaktyczne

  • karty pracy
  • filmy:
    • „Recital Chopinowski w Dusznikach”, Tadeusz Makarczyński, 1947 r.
    • „Mazurki Chopina”, Tadeusz Makarczyński, 1949 r.
    • „Chopin w Paryżu”, Stanisław Grabowski, 1969 r.

Formy pracy

  • praca w grupach

Metody pracy

  • elementy analizy i interpretacji filmu
  • dyskusja
  • miniwykład

Przebieg lekcji

Nauczyciel zapowiada, że na dzisiejszych zajęciach uczniowie obejrzą trzy filmy dokumentalne poświęcone Fryderykowi Chopinowi i jego twórczości.

Prezentacja filmów (35 minut).

Po projekcji nauczyciel rozmawia z uczniami na temat obejrzanych obrazów, odwołując się do informacji, które uczniowie zdobyli, przygotowując się do zajęć. Ich zadaniem było wypisanie definicji pojęć: film dokumentalny, reportaż filmowy, impresja filmowa.

  • Jaki rodzaj filmu one reprezentują?
  • Co o tym świadczy?
  • Jakie są różnice między filmem dokumentalnym a reportażem filmowym?

Praca w grupach: Każda z 3 grup otrzymuje karty pracy. Nauczyciel prosi, by uczniowie wspólnie uzupełnili rubryki tabeli. Po upływie 10-15 minut przedstawiciele grup prezentują wyniki swej pracy. Pozostali uczniowie słuchają, ewentualnie zadają kolegom pytania, notują wnioski; nauczyciel uzupełnia wypowiedzi uczniów.

Karty pracy

Grupa I

„Recital Chopinowski w Dusznikach”, reż. Tadeusz Makarczyński, 1947 r. Sposób ukazania postaci kompozytora w filmie Rola muzyki Chopina w filmie Filmowe środki wyrazu i ich funkcja

Grupa II

„Mazurki Chopina”, reż. Tadeusz Makarczyński, 1949 r. Sposób ukazania postaci kompozytora w filmie Rola muzyki Chopina w filmie Filmowe środki wyrazu i ich funkcja

Grupa III

„Chopin w Paryżu”, reż. Stanisław Grabowski, 1969 r. Sposób ukazania postaci kompozytora w filmie Rola muzyki Chopina w filmie Filmowe środki wyrazu i ich funkcja

Podsumowanie zajęć: Nauczyciel inicjuje dyskusję zamykającą rozważania na temat prezentowanych filmów, zadając pytania:

  • Co łączy obejrzane przez was filmy?
  • Na co autorzy zwracali szczególną uwagę?
  • Czemu służył taki sposób ukazania sylwetki i dzieła wielkiego kompozytora?
  • Jaką funkcje miały pełnić obejrzane filmy?
  • W jaki nurt powojennej kultury wpisały się niektóre z tych obrazów?
  • Który z prezentowanych dokumentów najbardziej do was przemówił, dlaczego?
  • Jakie znacie inne filmowe portrety Fryderyka Chopina?

Na zakończenie zajęć nauczyciel prosi uczniów, by każdy z nich dokończył zdanie: Dzisiejsza lekcja zwróciła moją uwagę na

Praca domowa

Wypisz nazwiska 3 wybitnych współczesnych twórców polskiego filmu dokumentalnego. Podaj tytuły kilku ich filmów.

Zastanów się nad odpowiedzią na pytania:

  • Jaką rolę, twoim zdaniem, powinien pełnić dzisiaj film dokumentalny?
  • Gdybyś był reżyserem – dokumentalistą, jaki temat uznałbyś za ważny i wart poruszenia?

tytuł: „Recital Chopinowski w Dusznikach/Mazurki Chopina/Chopin w Paryżu”
gatunek: dokumentalny
reżyseria: Tadeusz Makarczyński/Tadeusz Makarczyński/Stanisław Grabowski
rok prod.: 1947/1949/1969
Wróć do wyszukiwania