Krótka informacja o filmie

Magiczna przyjaźń naiwnej świnki i pająka w sytuacji zagrożenia może sprawić cuda. Pajęczyca Charlotta zrobi wszystko, aby uratować swą przyjaciółkę przed przerobieniem jej na pieczeń… Niezwykle ciepłe dzieło wprowadzające najmłodszych widzów w świat zwierząt, których cechy wcale aż tak bardzo nie różnią się od naszych ludzkich. Polecamy.

Związki z podstawą programową

Język polski

Uczeń:

• dostrzega swoistość artystyczną dzieła;
• odróżnia fikcję artystyczną od rzeczywistości;
• odróżnia realizm od fantastyki;
• wyodrębnia elementy dzieła filmowego i telewizyjnego (scenariusz, reżyseria, ujęcie, gra aktorska);
• wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych (filmu, programu informacyjnego, programu rozrywkowego), potrafi nazwać ich tworzywo (ruchome obrazy, warstwa dźwiękowa);
• omawia akcję, wyodrębnia wątki i wydarzenia;
• charakteryzuje i ocenia bohaterów;
• identyfikuje: opowiadanie, powieść, baśń.

Wartości i wartościowanie. Uczeń:

• odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury (np. przyjaźń – wrogość, miłość – nienawiść, prawda – kłamstwo, wierność – zdrada).

Kształcenie przyrodnicze

Uczeń:

• obserwuje i prowadzi proste doświadczenia przyrodnicze, analizuje je i wiąże przyczynę ze skutkiem;
• opisuje życie w wybranych ekosystemach: w lesie, ogrodzie, parku, na łące i w zbiornikach wodnych;
• wyjaśnia zależność zjawisk przyrody od pór roku.

Edukacja społeczna.

Uczeń kończący klasę III:

• odróżnia dobro od zła, stara się być sprawiedliwym i prawdomównym; nie krzywdzi słabszych i pomaga potrzebującym;
• identyfikuje się ze swoją rodziną i jej tradycjami; podejmuje obowiązki domowe i rzetelnie je wypełnia;
• jest tolerancyjny wobec osób innej narodowości, tradycji kulturowej itp.; wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa.

Rozwój zainteresowań i pożądanych umiejętności uczniów

Pomysły na zajęcia filmowe, proponowane metody pracy z filmem

Dyskusja, burza mózgów, analiza i interpretacja działa filmowego i literackiego, praca z fragmentem filmu, elementy dramy, ćwiczenia plastyczne.

Film posiada wyjątkowe walory wychowawcze.

Zagadnienia filmoznawcze:

• W filmie ukazano sielski, jednowymiarowy obrazek rodem z kina familijnego, nawiązującego do klasycznych gatunków amerykańskich, jak western czy musical (np. serial Domek na prerii).
• Kino stylu zerowego.
• Świat przedstawiony filmu nawiązuje do wyobrażeń widza dorosłego o idealnym dzieciństwie.
• Narrator z offu, objaśnia świat.
• Czołówka filmu – animowana opowieść o życiu na wiejskiej farmie – wzorowana na rysunkach Gartha Williamsa, ilustratora pierwszego wydania książki Elwyna Brooksa White’a pt. „Charlotte’s Web”.

Tropy interpretacyjne, w tym zagadnienia filmoznawcze

Idylliczna opowieść o przyjaźni i dojrzewaniu.

Bohater dziecięcy jest siłą sprawczą dobrych przemian; szczur egoista, farmer, koń, cała społeczność zwierzęca skupia się wokół wyższego celu – uratować prosiaczka.

Schematycznie nakreślone postaci dorosłych (nie pełnokrwiste postacie, ale jednowymiarowe rysunki): rodzice, farmer i jego żona, szczególną rolę pełni lekarz, postać obdarzona głęboką mądrością, który objaśnia matce właściwości poszczególnych etapów życia ludzkiego, a przede wszystkim specyfikę czasu dzieciństwa.

Antropomorfizacja społeczności zwierzęcej, każdy z jej przedstawicieli obdarzony specyficznymi cechami, ludzkimi wadami i zaletami.

Wzruszająca historia przyjaźni Fern i Wilbura, determinacja dziewczynki wynika z silnego przywiązania do małego przyjaciela, ale także z przekonania, że obietnic należy dotrzymywać.

Wilbur – najsłabszy prosiaczek z miotu, okazał się najsilniejszy duchowo, tym samym obala stereotyp o zależności miedzy siłą fizyczną a siłą charakteru.

Szacunek dla porządku świata, naturalnej naprzemienności życia i śmierci: Charlotta umiera, ale rodzą się jej dzieci; wiatr roznosi je po świecie.

Inicjacja dziewczynki w dorosłość – chłopiec dotyka jej ręki, a następnie karuzela rusza – wieloznaczność tego momentu, bohaterka włącza się w tradycyjny wir społecznego porządku, wir dorosłego życia.

Tkane przez Charlottę na pajęczynie słowa – to słowa klucze, wszyscy muszą je zobaczyć, aby dostrzec niezwykłość bohatera.

Wiara w sprawczą rolę słów, które mogą zmienić bieg wydarzeń (konieczny warunek – słowa muszą być prawdziwe).

Społeczny wymiar cudu; doświadczanie cudu jako sensacji (komercjalizacja), ale jednocześnie tęsknota do przeżywania niezwykłych chwil.

Potrzeba jednoczenia się, wspólnoty w momentach przełomowych.

Pozorna przemiana bohaterów ludzkich, chwilowa i związana z hipokryzją społeczną (nie ma w filmie momentu rozebrania wędzarni).

Charlotta to moralizatorka, wyjaśnia prosiaczkowi prawa rządzące światem, uczy go determinacji w dążeniu do celu, swoją postawą pokazuje, że przyjaźń wiąże się z lojalnością, a nawet poświęceniem.

Wędzarnia przywodzi na myśl obiekt sakralny, związany z tajemną obrzędowością, jest źródłem strachu zwierząt.

Relatywność piękna i brzydoty: dowartościowanie pająka i szczura.

Ukazanie cyklu życia na farmie podporządkowanego porom roku; ważna rola zwierząt gospodarskich w funkcjonowaniu farmy.

Obecne w filmie motywy funkcjonujące w kulturze

Nawiązanie do filmów o podobnej tematyce: „Babe: świnka z klasą” w reż. Chrisa Noonana, „Rogate ranczo” w reż. Willa Finna i Johna Sanforda, „Zebra z klasą” w reż. Frederika Du Chau.