Cele lekcji

Cele zajęć:

• Przypomnienie i utrwalenie wiadomości na temat języka filmowego
• Wnikliwa analiza filmu pod kątem środków stylistycznych
• Umiejętność formułowania własnych opinii na temat filmu
• Rozwijanie umiejętności pracy w grupie, dyskusji

Przebieg lekcji

Smak kina, czyli o najważniejszych elementach języka filmowego. Nauczyciel, korzystając z wiedzy uczniów, przypomina w krótkim wykładzie o najważniejszych elementach języka filmowego, wymieniając je i charakteryzując ich rolę. Nie można zapomnieć o:

• ujęciu, kadrze
• planie filmowym
• montażu
• dźwięku
• muzyce
• inscenizacji
• scenografii
• grze aktorskiej

(polecam krótki i treściwy artykuł z najważniejszymi definicjami autorstwa Karoliny Gruszki „Smak kina, czyli krótki elementarz języka filmowego”, zawarty w materiałach pomocniczych Filmoteki Szkolnej cz. I; dostępne są też prezentacje multimedialne na ten temat, które z powodzeniem można wykorzystać, np. materiały Stowarzyszenia Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej „Czy wierzysz w to, co widzisz?”) (10 min)

Dzielimy klasę na grupy, każda grupa zajmuje się jednym z wymienionych elementów. Prosimy, by uczniowie wypisali wszystko co im się kojarzy z danym zagadnieniem w kontekście obejrzanego „O północy w Paryżu”. Mogą notować swoje wątpliwości, wszystko co zwróciło ich uwagę, zaniepokoiło, było inne, albo – odwrotnie – przewidywalne. W podsumowaniu ćwiczenia warto zwrócić uwagę na fakt, że film jest – analogicznie jak książka – zbudowany za pomocą pewnych środków, a ich znajomość i umiejętność analizy pomagają w zrozumieniu całości, wiedza sprawia, że film oglądamy inaczej. (10 min)

Wrażenia po filmie – rozmowa. Czy któryś z naszych scenariuszy się sprawdził? Czy spodziewaliśmy się takich rozwiązań? Czy film był dla nas ciekawy? Dlaczego? Warto zwrócić uwagę, że historia jest dosyć banalna, podobna do setek znanych nam z komedii romantycznych. Niezwykłość filmu polega na niezwykłości miejsca. (5 min)

Paryż – miasto niezwykłe. W filmie jednym z głównych bohaterów jest Paryż – miasto artystów, poetów, pisarzy i malarzy, miasto dziwne, niezrozumiałe, fascynujące. Przypominamy uczniom, że nie jest to pierwszy przypadek w naszej kulturze. Miasto było tematem i bohaterem w innych tekstach kultury. Wspólnie szukamy tytułów (np.: „Lalka”, „Ziemia obiecana”, poezja awangardowa, „Zbrodnia i kara”, „Miasto Boga”…. itp.) (5 min)

Uczniowie podzieleni na grupy mają do dyspozycji arkusze szarego papieru, flamastry, inne materiały plastyczne. Ich zadaniem jest przygotowanie plakatu o Paryżu z filmu Allena. Na plakacie powinny pojawić się niezwykłe paryskie miejsca, w których pojawiają się bohaterowie, ale też stosunek bohaterów do miasta, co ich w nim fascynuje, a co raczej denerwuje. Warto zwrócić uwagę na rozmaite płaszczyzny czasowe – Paryż XXI wieku, Paryż modernistyczny, Paryż dekadencki. (15 min)

Praca domowa

Uczniowie mają przygotować projekt na temat swojego miasta/wsi (ewentualnie miasta, które ich w jakiś sposób fascynuje). Trzeba oczywiście wyznaczyć odpowiedni czas na przygotowanie, w zależności od możliwości może to być miesiąc, może pół roku. Projekt może mieć rozmaite realizacje – moi uczniowie pisali mini książki, kręcili filmy – animacje, dokumenty, robili fotokasty, przygotowywali prezentacje multimedialne. Zasadniczo to miasto ma być bohaterem, a oni jego odkrywcami.