Kino istniało od 19 sierpnia 1911 roku przy ulicy Nowy Świat. Budynek wystawiła rodzina Lichtblauów. Widownia kina miała 420 miejsc. ,,Apollo” podjął walkę z zacofaniem i ciemnotą, przedstawiając obrazy postępowe, wywołujące dreszcze i pokusy. Społeczeństwo gorliwie uczęszczało na każdy program ,,Apolla”, mimo że często było ono krytykowane, ponieważ w chwilach wysokiej frekwencji, zarząd kina dostawiał krzesła i ławki do zatłoczonej sali, w której nie było czym oddychać. Inne aferalne sprawy to, m.in. opóźnianie seansów nawet o kilkadziesiąt minut, czy niezapowiedziane zmiany programu. Podczas I wojny światowej wojska rosyjskie na przełomie lat 1914 i 1915 całkowicie zrujnowały budynek. Jego odbudowa trwała do 1920 roku. Wkrótce potem Lichtblauowie stracili koncesję na wyświetlanie filmów na rzecz Związku Inwalidów Wojennych. 27 stycznia 1927 roku Wilhelm Lichtblau odzyskał koncesję na kino ,,Apollo”. ,,Apollo” było pierwszym kinem w Tarnowie, w którym już w 1931 roku zaczęto wyświetlać filmy dźwiękowe. Droga aparatura dźwiękowa wzbogacała film, jednak sporo kosztowała, więc podniesiono ceny biletów, co z kolei spowodowało spadek ilości widzów. ,,Apollo” pod zmienioną po wojnie na ,,Krakus” nazwą działało do połowy lat dziewięćdziesiątych. Kino ,,Krakus” niepostrzeżenie, ale i bezpowrotnie zniknęło z pejzażu miasta Tarnowa. Źródła: „Przed wojną w Tarnowie – Z życia prowincji. Encyklopedia Tarnowa”, Roman Włodek „Tarnowskie kina do roku 1939” , Tarnów – Strusina (Wielki Przewodnik. T. 20).