Cele lekcji

Kształtowanie postaw:

• rozwój osobowości pod kątem funkcjonowania w otoczeniu społecznym,
• budowanie postawy ukierunkowanej na udzielanie pomocy i jej otrzymywanie.

Zdobywanie wiedzy:
– uczeń wie, że:

• ma prawo liczyć na pomoc w różnych sytuacjach,
• ma możliwość niesienia pomocy,
• pomoc może przyjmować różne formy,
• istnieją korzyści i ograniczenia wynikające z niesienia pomocy i z możliwości jej otrzymania.

Czas pracy 1 godzina lekcyjna Środki dydaktyczne tablica kreda kartki z zapisanymi zadaniami dla grup

Formy pracy indywidualna grupowa Metody pracy burza mózgów metoda słowna – poszukująca

Przebieg lekcji

Na czyją pomoc mógł liczyć Tomek podczas wyprawy w poszukiwaniu taty?

(spodziewane odpowiedzi: Gabryś, mechanik Raszyński, Magda, weterynarz Hajduk, kierowca Kogut, rodzice Magdy, rycerze z zamku…)

Wniosek: jest wiele osób, na które można liczyć.

Czas: ok. 5 min

2. Nauczyciel zapisuje na tablicy pytanie:

Na kogo mogę liczyć?

Zadanie dla uczniów: podejść i zapisać na tablicy odpowiedź.
(Spodziewane odpowiedzi: na siostrę, brata, kolegę, koleżankę z klasy – dobrze jeśli będą to konkretne osoby! – przyjaciela, przyjaciółkę, rodziców, mamę, tatę, pedagoga szkolnego, rodzinę, sąsiadów, dziadków, policję, innych dorosłych…)

Czas: ok. 10 min

3. Nauczyciel stawia problem:

Można na mnie liczyć. Jakie są plusy i minusy takiej sytuacji?

Burza mózgów – nauczyciel może pomóc, przywołując sceny z filmu, wypisuje efekty wspólnej pracy na tablicy.
Przykładowe odpowiedzi:

PLUSY	MINUSY
można rozwiązać trudną sytuację, można dobrze o sobie myśleć – jest się potrzebnym, można być docenionym, można liczyć na rewanż, można stać się dla kogoś bliskim/przyjacielem, można być „aniołem stróżem”.	trzeba się oderwać od swoich – czasem ważnych spraw, konieczność poświęcenia czasu/uwagi, nie zawsze można liczyć na wdzięczność, nie zawsze da się pomóm, niektórzy wykorzystują pomagający.

Czas: ok. 10 min

4. Nauczyciel dzieli klasę na dwie grupy, wyznacza liderów i zadania:

Grupa I:

Kiedy można liczyć przede wszystkim na pomoc równieśników?

Dlaczego dorośli są wtedy niepotrzebni?

Grupa II:

Kiedy trzeba się zwrócić po pomoc do dorosłych?

Dlaczego rówieśnicy nie zawsze mogą pomóc?

Obie grupy proszone są o wymyślenie przykładów takich sytuacji i zapisanie odpowiedzi na kartce.

Czas: ok. 10 min

Po tym czasie liderzy prezentują efekty pracy.
(Oczekiwane przykłady – Grupa I: rozwiązywanie drobnych, codziennych konfliktów i nieporozumień w klasie lub pomiędzy rodzeństwem, pomoc chorym kolegom, informowanie o lekcjach… Grupa II: konflikty prowadzące do przemocy – w szkole lub w domu, długotrwałe wagary, ucieczka z domu, używki, podejrzane osoby dorosłe na terenie szkoły, nasilające się problemy z nauką…)

5. Podsumowanie

Nauczyciel podsumowuje wyniki pracy grupowej (słowa-klucze do wykorzystania przy omawianiu wyników: decyzja – wahanie, zaufanie – brak zaufania, ważne – nieistotne, łatwe – trudne, zrozumienie – brak wsparcia, bezpieczeństwo – zagrożenie, oparcie – niestałość, pomoc – obojętność, pewność – ryzyko).

Refleksja:

Nie jestem sam – mogę liczyć na różne osoby.

Ja też mogę być wsparciem dla kogoś!

Czas: ok. 10 min

Scenariusz w formie publikacji zwartej do pobrania tutaj.

Ulotka filmu „Gabriel” do pobrania tutaj.