ul. Gdańska, 1 Maja, Pałac Karola Poznańskiego (Akademia Muzyczna w Łodzi): Ziemia Obiecana (1975), reż. Andrzej Wajda Filmowy pałac Kesslera z Ziemi obiecanej oraz wejście do hotelu Europa z serialu Kariera
Ulica Lipowa, 1 Maja, (Stare Polesie): Edi (2002), reż. Piotr Trzaskalski Film opowiada losy bezdomnego Ediego, który przez przypadek musi zaopiekować się małym dzieckiem. Kręcony był w Łodzi, głównie na Starym
Róg ul. Próchnika i ul. Żeromskiego: Powidoki (2016), reż. Andrzej Wajda Andrzej Wajda twierdził, iż ten film, podobnie jak Ziemia Obiecana, musi być kręcony w Łodzi i faktycznie tak się stało. Mieszkanie
ul. Legionów – odcinek miedzy ul. Pogonowskiego i ul. Gdańską: Ida (2013), reż. Paweł Pawlikowski To jeden z nowszych plenerów, ale nie byle jaki, bo plener oskarowego filmu Ida (2013) w
ul. Ogrodowa 39/43 – Cmentarz Stary: Vabank (1981), Vabank 2 (1984), reż. Juliusz Machulski Juliusz Machulski umieścił tu dwie sceny z dwóch swoich komedii kryminalnych. W pierwszej części Vabanku Henryk Kwinto,
Łódzkie Centrum Filmowe Jednostka ta w zakresie materialnym jest spadkobiercą Wytwórni Filmów Fabularnych i obecnie posiada największy w Polsce zbiór rekwizytów, kostiumów filmowych, a nawet magazyn broni palnej. W latach dziewięćdziesiątych
Wytwórnia Filmów Oświatowych Oficjalnie Wytwórnia Filmów Oświatowych powstała w 1949 r., ale już w roku 1945 funkcjonował tu w ramach Instytutu Filmowego, dział filmów oświatowych. Do dzisiaj Wytwórnia wyprodukowała około 5
Muzeum Animacji Se-ma-for Równolegle do powstawania „poważnego” kina, w Łodzi rozwijała się również animacja. W 1947 r. Zenon Wasilewski własnym środkami nakręcił pierwszy film Za Króla Krakusa. Wkrótce jego zespół został
Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera (PWSFTviT) Historia powstania popularnej Filmówki związana jest z sytuacją powojenną naszego kraju. Łódź, jako jedno z niewielu dużych miast w Polsce, nie
Muzeum Kinematografii Muzeum usytuowane jest w dawnym pałacu Scheiblerów, najbogatszej łódzkiej rodziny fabrykanckiej w XIX w. Jego zwiedzanie z jednej strony to poznawanie wnętrz pałacowych oraz losów właścicieli, zaś z drugiej