Opis filmu

Bohaterem filmu jest Mariusz Koczorowski — młody mężczyzna, który wiele lat temu stracił wzrok i dziś już nie pamięta, jak to jest widzieć i rozróżniać kolory. Jednak stara się on nie zamykać tylko w środowisku osób niepełnosprawnych, chce prowadzić normalne życie. Chętnie spotyka się z ludźmi zdrowymi, otwarcie mówi o swojej niepełnosprawności i wynikających z niej problemach. Funkcjonowanie „bez wizji” uznaje nawet za najmniej uciążliwy rodzaj kalectwa. Zależy mu na oswajaniu ludzi sprawnych z niepełnosprawnościami — pokazaniu, czym jest inność wynikająca z niepełnosprawności.

Mariusza poznajemy, gdy wraz ze swoim psem przewodnikiem przyjeżdża do znajomej malarki na wieś. W jego relacjach z domownikami widać swobodę, otwartość, poczucie humoru. Chętnie, a czasem żartobliwie, opowiada o sobie i swojej niepełnosprawności. Stara się wykonywać normalne obowiązki (np. karmienie psa), choć w obcym terenie nie jest to łatwe. Bez wahania korzysta z okazji do niecodziennego przeżycia, jakim jest przejażdżka motocyklem. Główny bohater czyni swoją misją nauczenie innych dobrego, swobodnego kontaktu z ludźmi niepełnosprawnymi.

Informacje o autorze filmu

Radosław Jędrzejczak — reżyser, głównie filmów dokumentalnych. Absolwent socjologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Realizator filmów dokumentalnych „Mieszkam w Polsce” i „Europa dalej nieznana”. Współtwórca klipów animowanych: „Zaćmienie” zespołu Püdelsi oraz „You Never Know” formacji Chupacabras. Reżyser filmów „60 na kilo” (2007) i „Krzyk” (2008). Film „Bez wizji” nakręcił w ramach programu „Pierwszy dokument” realizowanego przez Studio Munka (informacja o autorze za: polishshorts.pl).

Propozycje wykorzystania filmu podczas zajęć

Film można wykorzystać w starszych klasach gimnazjum i w szkole ponadgimnazjalnej na godzinie wychowawczej i wychowania do życia w rodzinie.

Tematy do dyskusji

1. Jak wygląda życie Mariusza Koczorowskiego? Jaką postawę wobec swojego losu przyjmuje?
2. Jak bohater jest traktowany przez inne osoby przebywające w leśniczówce? (np. mała Łucja, malarka Katarzyna, mężczyźni).
3. Jak Mariusz poznaje i odbiera świat? (np. scena „oglądania” obrazów, opowiadanie o snach i wyprawie w góry)
4. Jakie działania powinien podjąć Mariusz dla zrealizowania swojej misji nauczenia ludzi zdrowych dobrego, swobodnego kontaktu z osobami niepełnosprawnymi? Kto może mu pomóc w realizacji tej misji?
5. Jakie jest miejsce osób niepełnosprawnych w naszym środowisku? Jak wygląda ich sytuacja (wsparcie socjalne, środowiskowe, rodzinne)?
6. Przyczyny izolacji osób niepełnosprawnych (ze strony osób zdrowych i ze strony osób niepełnosprawnych).
7. Inny, obcy, odmienny… w naszym środowisku. Jakie emocje, reakcje i pytania budzi?
8. Źródła i przejawy dyskryminacji innych ze względu na stan zdrowia (status materialny, wyznanie itp.)? — dyskusja w oparciu o obserwacje i doświadczenia uczniów związane z ich najbliższym środowiskiem.

Proponowane metody pracy

1. Dyskusja na zaproponowane wyżej tematy.
2. Burza pytań do Mariusza Koczorowskiego (na temat jego życia, niepełnosprawności itp.).
3. Projekt edukacyjny „Bariery architektoniczne i bariery psychiczne”, którego celem będzie z jednej strony uwrażliwienie uczniów na potrzeby niepełnosprawnych poprzez uważne przyjrzenie się najbliższemu otoczeniu pod kątem przeszkód, jakie w codziennym życiu czekają na osoby niewidome lub poruszające się na wózkach, z drugiej zaś zwrócenie uwagi na potrzebę integracji środowisk osób zdrowych i niepełnosprawnych oraz źródła izolacji obu środowisk.
4. Piramida priorytetów — uczniowie przygotowują najpierw piramidę priorytetów bohatera, a następnie piramidę własnych priorytetów. Pracę należy zakończyć dyskusją na temat wyników z porównania opracowanych piramid.

5. Debata klasowa dotycząca tezy: Nietolerancja wobec osób odmiennych (np. niepełnosprawnych, biednych, innego wyznania) jest dziś poważnym problemem w naszym środowisku (miejscu zamieszkania).