Dzisiaj zakończył się 37. Międzynarodowy Festiwal Filmów Młodego Widza ALE KINO! Cały miniony tydzień (od 1 do 8 grudnia) odbywało się w Poznaniu wiele wydarzeń, spotkań, pokazów filmowych adresowanych do najmłodszego widza (od pięciolatków poczynając), poprzez młodzież, aż po dorosłych kinomanów, edukatorów i twórców filmowych. Ta interesująca i ciesząca się od lat zasłużoną renomą impreza, także w tym roku nie rozczarowała stałych bywalców, a także osób odwiedzających ją po raz pierwszy (i, za pewne, nie ostatni! – jak deklarowano w rozmowach kuluarowych).

Po tygodniu zmagań konkursowych w sobotę, 7 grudnia, ogłoszono decyzje jurorów konkursów filmów pełnometrażowy i krótkometrażowy dla dzieci oraz filmów (także w tych dwóch metrażach) dla młodzieży i dorosłych. Nas szczególnie ucieszyła nagroda – Złote Koziołki – przyznana pełnemu metrażowi dla młodzieży pt. Cały świat Romy w reżyserii Mischy Kamp (Holandia/Niemcy, 2019). Mischa Kamp wesoła, otwarta reżyserka z Holandii oraz współpracująca z nią scenarzystka Tamara Bos były gośćmi tegorocznego festiwalu. Spotkały się nie tylko z młodą widownią (którą interesowały problemy takie jak prawdziwe imię kota, grającego w Całym świecie Romy albo też, czy autentyczna babcia autorki, inspiracja dla filmowej postaci Stine, była fryzjerką jak bohaterka), ale i z dorosłymi uczestnikami festiwalu (dla tej drugiej grupy prowadząc Masterclass & Case Study: „Cały świat Romy: film o ważnych sprawach”). Swoją nagrodę przyznało także jury edukatorów filmowych, które postanowiło wyróżnić Niezwykłe lato z Tess Stevena Wouterlooda (Holandia, 2019), jak napisano w uzasadnieniu werdyktu: „Mamy przyjemność nagrodzić piękny film, który łączy możliwości edukacji poprzez medium filmu oraz edukację filmową. Film ma wielki potencjał w kontekście (…) [prowadzenia z jego wykorzystaniem] warsztatów oraz zachęca do dyskusji na wiele różnych tematów”. Natomiast „Kim są współcześni idole nastolatków? Jak ważną rolę w życiu młodych odgrywają media społecznościowe? Jak świadomie i mądrze z nich korzystać?” możecie dowiedzieć się z filmu Binti Frederike Migom (Belgia/Holandia, 2019) docenionego przez jury Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych. Osoby zainteresowane pełną listą przyznanych nagród odsyłamy do strony festiwalu https://alekino.com/news/oto-laureaci-37-ale-kino/.

Foto: materiały prasowe

Nie tylko Holandia i Belgia, ale także Kirgistan, Meksyk, Hiszpania, Francja, Estonia, Szwecja, a nawet Korea Południowa i Kongo to kraje, z których pochodzą laureaci 37. Ale Kino!, a jedyne nagrody dla polskich filmów to te przyznane filmowi Łowy Mateusza Jarmulskiego (Polska, 2018) oraz krótkometrażowej koprodukcji dla dzieci pt. Latawiec Martina Smatany (Czechy/Słowacja/Polska, 2019). Nad brakiem dobrych polskich produkcji dla dzieci i młodzieży oraz wieloma innymi tematami związanymi z rodzimym kinem dla młodych odbiorców debatowali podczas trwania tegorocznego festiwalu filmowcy i nauczyciele w ramach Ale Kino! Industry/Education Pro – forum towarzyszącego Festiwalowi, a stanowiącego szeroką platformę wymiany opinii profesjonalistów. Jerzy Moszkowicz, wieloletni dyrektor festiwalu, tak napisał o zamyśle organizatorów w stosunku do tego forum: „Z tego dialogu każdy coś wyniesie: filmowcy lepszy obraz swoich przyszłych odbiorców, realną wiedzę o ich potrzebach i zainteresowaniach, a sami nauczyciele możliwość głębszego zapoznania się z procesem powstawania i rozpowszechniania filmu oraz z ludźmi weń zaangażowanymi”. Wśród filmowców obecnych na forum warto wymienić Dorotę Kędzierzawską i Artura Reinharta, opowiadających o Żużlu dziejącym się w fascynującym i niebezpiecznym świecie „czarnego sportu”, czy Mariusza Paleja, który prezentował wchodzący na ekrany w 2020 r. przygodowy film skierowany do młodej widowni pt. Czarny młyn.

Także w ramach Ale Kino! Industry/Education Pro odbywało się w dniach 4–6 grudnia filmowe forum nauczycieli przebiegające pod hasłem „Przywrócenie równowagi – kino dla młodych widzów wobec antropocentryzmu”. Tutaj można było, m.in., wysłuchać wystąpień na tematy takie jak: „Pokusa apokalipsy. Jak myśleć o kryzysie ekologicznym, by nie ulec katastrofizmowi” – Edwina Bendyka, „Eko-kino? Próby wyjścia kina poza antropocentryzm” – Adama Kruka czy „Filmowa lekcja ekologii, czyli dlaczego i w jaki sposób wykorzystywać dzieła filmowe w rozwijaniu u dzieci i młodzieży świadomości dotyczącej relacji człowieka z naturą” – dr Joanny Zabłockiej-Skorek oraz wziąć udział w warsztatach przybliżających podstawowe zagadnienia filmoznawcze.

Pewnie w poniedziałek, kiedy po Poznaniu przestaną już kursować festiwalowe wesołe autobusy pełne młodych widzów, z ulic miasta znikną kolorowe plakaty z rozpoznawalnymi bohaterami kampanii promocyjnej Ale Kino!, w tym pięknym mieście zrobi się znowu bardziej statecznie i poważnie, ale… tylko na niespełna rok.