Krótka informacja o filmie

„Kot w butach” to kolejny hit kinowy wytwórni DreamWorks Animation. Następca serii o przygodach Shreka, czyniący głównym bohaterem opowieści jedną z postaci powołanych do życia w filmie „Shrek 2″. Film ogląda się z prawdziwą przyjemnością i kinomani w różnym wieku znajdą w nim coś dla siebie – wątki romansowe, dużo humoru, widowiskowe sceny walki, odniesienia intertekstualne. „Kot w butach” może być także przydatny w edukacji do zestawienia z literackimi wersjami baśni, ale zdecydowanie bardziej do rozważań na temat kina przygodowego.

Związki z podstawą programową

Edukacja przedszkolna

Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

• obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują
• przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych

Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

• uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach
• w zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach

Wychowanie przez sztukę – dziecko widzem i aktorem.

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

• odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską)

Wychowanie przez sztukę – różne formy plastyczne.

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

• umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych

Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

• wie, jakie warunki są potrzebne do rozwoju zwierząt (przestrzeń życiowa, bezpieczeństwo, pokarm) i wzrostu roślin (światło, temperatura, wilgotność)

Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

• słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami

Edukacja wczesnoszkolna

klasa I szkoły podstawowej

Edukacja polonistyczna.

Uczeń kończący klasę I:

w zakresie umiejętności społecznych warunkujących porozumiewanie się i kulturę języka:

• obdarza uwagą dzieci i dorosłych, słucha ich wypowiedzi i chce zrozumieć, co przekazują; komunikuje w jasny sposób swoje spostrzeżenia, potrzeby, odczucia
• uczestniczy w rozmowie na tematy związane z życiem rodzinnym i szkolnym, także inspirowane literaturą

w zakresie umiejętności czytania i pisania: rozumie sens kodowania oraz dekodowania informacji; odczytuje uproszczone rysunki, piktogramy, znaki informacyjne i napisy,

• interesuje się książką i czytaniem; słucha w skupieniu czytanych utworów (np. baśni, opowiadań, wierszy), w miarę swoich możliwości czyta lektury wskazane przez nauczyciela

w zakresie umiejętności wypowiadania się w małych formach teatralnych:

• uczestniczy w zabawie teatralnej, ilustruje mimiką, gestem, ruchem zachowania bohatera literackiego lub wymyślonego
• rozumie umowne znaczenie rekwizytu i umie posłużyć się nim w odgrywanej scence

Język obcy nowożytny.

Uczeń kończący klasę I:

• recytuje wierszyki i rymowanki
• rozumie sens opowiedzianych historyjek, gdy są wspierane obrazkami, gestami, przedmiotami

Edukacja plastyczna.

Uczeń kończący klasę I:

• wypowiada się w wybranych technikach plastycznych na płaszczyźnie i w przestrzeni; posługuje się takimi środkami wyrazu plastycznego, jak: kształt, barwa, faktura
• ilustruje sceny i sytuacje (realne i fantastyczne) inspirowane wyobraźnią, baśnią, opowiadaniem, muzyką; korzysta z narzędzi multimedialnych
• wykonuje proste rekwizyty (np. lalkę, pacynkę) i wykorzystuje je w małych formach teatralnych; tworzy przedmioty charakterystyczne dla sztuki ludowej regionu, w którym mieszka

Edukacja społeczna.

Uczeń kończący klasę I:

• potrafi odróżnić, co jest dobre, a co złe w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi; wie, że warto być odważnym, mądrym i pomagać potrzebującym; wie, że nie należy kłamać lub zatajać prawdy
• współpracuje z innymi w zabawie, w nauce szkolnej i w sytuacjach życiowych

Etyka.

Uczeń kończący klasę I:

• zdaje sobie sprawę z tego, jak ważna jest prawdomówność, stara się przeciwstawiać kłamstwu i obmowie
• wie, że nie wolno zabierać cudzej własności bez pozwolenia, pamięta o oddawaniu pożyczonych rzeczy i nie niszczy ich
• niesie pomoc potrzebującym, także w sytuacjach codziennych

Klasa III szkoły podstawowej

Edukacja polonistyczna.

Uczeń kończący klasę III:

• analizuje i interpretuje teksty kultury
• ma potrzebę kontaktu z literaturą i sztuką dla dzieci, czyta wybrane przez siebie i wskazane przez nauczyciela książki, wypowiada się na ich temat

Język obcy nowożytny.

Uczeń kończący klasę III:

• rozumie wypowiedzi ze słuchu: rozróżnia znaczenie wyrazów o podobnym brzmieniu, rozpoznaje zwroty stosowane na co dzień i potrafi się nimi posługiwać, rozumie ogólny sens krótkich opowiadań i baśni przedstawianych także za pomocą obrazów, gestów, rozumie sens prostych dialogów w historyjkach obrazkowych (także w nagraniach audio i video)
• recytuje wiersze
• przepisuje wyrazy i zdania
• współpracuje z rówieśnikami w trakcie nauki

Edukacja plastyczna.

Uczeń kończący klasę III:

w zakresie percepcji sztuki:

• korzysta z przekazów medialnych; stosuje ich wytwory w swojej działalności twórczej (zgodnie z elementarną wiedzą o prawach autora)

w zakresie ekspresji przez sztukę:

• podejmuje działalność twórczą, posługując się takimi środkami wyrazu plastycznego jak: kształt, barwa, faktura w kompozycji na płaszczyźnie i w przestrzeni (stosując określone materiały, narzędzia i techniki plastyczne)

w zakresie recepcji sztuki:

• rozróżnia takie dziedziny działalności twórczej człowieka jak: architektura, sztuki plastyczne oraz inne określone dyscypliny sztuki (fotografika, film) i przekazy medialne (telewizja, Internet)

Edukacja społeczna.

Uczeń kończący klasę III:

• odróżnia dobro od zła, stara się być sprawiedliwym i prawdomównym; nie krzywdzi słabszych i pomaga potrzebującym;

Zajęcia komputerowe.

Uczeń kończący klasę III:

• wyszukuje i korzysta z informacji: przegląda wybrane przez nauczyciela strony internetowe (np. stronę swojej szkoły), dostrzega elementy aktywne na stronie internetowej, nawiguje po stronach w określonym zakresie, odtwarza animacje i prezentacje multimedialne

Etyka.

Uczeń kończący klasę III:

• zastanawia się nad tym, na co ma wpływ, na czym mu zależy, do czego może dążyć nie krzywdząc innych; stara się nieść pomoc potrzebującym
• wie, na czym polega prawdomówność i jak ważna jest odwaga przeciwstawiania się kłamstwu i obmowie; potrafi z tej perspektywy oceniać zachowania bohaterów baśni, opowiadań, legend, komiksów
• wie, że nie można zabierać cudzej własności i stara się tego przestrzegać; wie, że należy naprawić wyrządzoną szkodę; dostrzega, kiedy postaci z baśni, opowiadań, legend, komiksów nie przestrzegają reguły „nie kradnij”
• starannie dobiera przyjaciół i pielęgnuje przyjaźnie w miarę swoich możliwości

Szkoła podstawowa – klasy IV-VI

Etyka

• Poznawanie siebie, dostrzeganie cech indywidualnych własnych i najbliższych osób
• Wyjaśnianie prawdziwego znaczenia własnych zachowań oraz ich przyczyn i konsekwencji
• Człowiek jako osoba; godność człowieka
• Przyjmowanie odpowiedzialności za siebie
• Uczestnictwo w grupie, porozumiewanie się z innymi
• Wolność i jej różne rozumienie, autorytety i wzory osobowe

Język polski

Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji.

Czytanie i słuchanie. Uczeń:

• określa temat i główną myśl tekstu
• identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi (autora, narratora, czytelnika, słuchacza)

Analiza i interpretacja tekstów kultury.

Wstępne rozpoznanie. Uczeń:

• nazywa swoje reakcje czytelnicze (np. wrażenia, emocje)
• konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami
• wyraża swój stosunek do postaci

Analiza. Uczeń:

• dostrzega swoistość artystyczną dzieła
• odróżnia fikcję artystyczną od rzeczywistości
• odróżnia realizm od fantastyki
• wyodrębnia elementy dzieła filmowego i telewizyjnego (scenariusz, reżyseria, ujęcie, gra aktorska)
• wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych (filmu, programu informacyjnego, programu rozrywkowego), potrafi nazwać ich tworzywo (ruchome obrazy, warstwa dźwiękowa)
• omawia akcję, wyodrębnia wątki i wydarzenia
• charakteryzuje i ocenia bohaterów
• identyfikuje: baśń, bajkę

Interpretacja. Uczeń:

• odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym
• objaśnia morał bajki oraz samodzielnie formułuje przesłanie baśni

Wartości i wartościowanie. Uczeń odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury (np. przyjaźń – wrogość, miłość – nienawiść, prawda – kłamstwo, wierność – zdrada).

Tworzenie wypowiedzi.

Mówienie i pisanie. Uczeń:

• tworzy wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: proste sprawozdanie (np. z wycieczki, z wydarzeń sportowych), opis postaci

Rozwój zainteresowań i pożądanych umiejętności uczniów

Pomysły na zajęcia filmowe, proponowane metody pracy z filmem

Charakterystyka porównawcza bohatera „Kota w butach” (USA, 2011) oraz postaci kota znanej z cyklu filmów o Shreku. Zwrócenie uwagi na cechy bohatera przed i po poznaniu zielonego ogra.

Zestawienie postaci baśniowego Kota w butach (mądrego, sprytnego, zaradnego, sługi bezwzględnie oddanego swojemu panu) z filmową postacią kota (banita, samotnik, awanturnik, rycerz, zmęczony życiem, z ogromnym bagażem doświadczeń). Analiza lub charakterystyka porównawcza na podstawie fragmentów literackich i filmowych.

Zestawienie (klasy IV-VI) fragmentów z filmów „Maska Zorro” i „Legenda Zorro” Martina Campbella – np. „taneczne sceny walki” – z analogicznymi scenami z „Kota w butach”. Następnie porównanie tych fragmentów z baśniowymi, literackimi „walkami” toczonymi przez kota (podstępne, nie wprost potyczki z czarnoksiężnikiem, ogrem, olbrzymem – zależnie od wersji). Wskazanie literackiego rodowodu postaci kota, ale zdecydowanie bliższego pokrewieństwa z postaciami filmowymi.

W świecie bohaterów literatury dziecięcej i filmu. Zabawa w odszukiwanie znanych motywów z bajek, baśni, filmów dla dzieci, z nagrodami lub dobrymi ocenami dla zwycięzców (np.: Kot w butach, Humpty Dumpty, Zorro, Shrek, olbrzymy, Jaś i magiczna fasola, złota gęś, por. Złota kaczka, Bazyliszek).

Postać kota w literaturze i filmie dla dzieci i młodzieży. Projekt edukacyjny, polegający na poszukiwaniu bohaterów kultury (kotów), ich opisie, charakterystyce, funkcji, symbolice, zestawieniu. Przygotowanie prezentacji w formie plakatu lub pokazu slajdów. Kilka przykładów: kot Filemon i Bonifacy z kreskówek „Przygody Kota Filemona”, kot z Cheshire z „Alicji w Krainie Czarów”, Kitty Galore oraz jej szajka z „Psów i Kotów”, kot Makawity z „Tajemnicy Szyfru Marabuta”, pan Kot z serialu animowanego „Dzieciak contra Kot”, magiczny kot z filmu „Kot”, Jan Brzechwa „Panieneczka z pudełeczka” – lalka i jej ukochany, kot „Garfield” z komiksu i filmów, „Tom i Jerry”, kot Jinx z serialu animowanego „Pixi i Dixi”, kot Klakier ze „Smerfów”, bajki i baśnie.

Zajęcia plastyczne. Uczniowie w nawiązaniu do postaci Humpty Dumpty’ego wykonują z wydmuszek oraz przyborów plastycznych postać znaną z filmu. Można zorganizować konkurs na najładniejszą wydmuszkę bądź najbardziej wierną kopię filmowego jaja. W okresie przedświątecznym (wielkanocnym) można zaproponować uczniom wykonanie pisanki nawiązującej do w/w postaci.

Lekcja języka angielskiego. Wykorzystanie znanej brytyjskiej rymowanki-zgadywanki, do której nawiązuje postać Humpty’ego Dumpy’ego. Nauka rymowanki i próba recytacji.

„Humpty Dumpty sat on a wall.

Humpty Dumpty had a great fall.

All the king’s horses and all the king’s men

Couldn’t put Humpty together again.”

Zajęcia komputerowe: uczniowie odwiedzają oficjalną stronę internetową filmu „Kot w butach” (http://www.pussinbootsintl.com/intl/pl/), identyfikują elementy aktywne na stronie, czytają na głos opisy postaci, pobierają tapetę i personalizują komputer, przy którym pracują (założenie, że komputer ma aktywną funkcję przywracania stanu sprzed rozpoczęcia lekcji), oglądają trailer filmu i na jego podstawie rekonstruują kodeks honorowy „dobrego rozbójnika” – Kota w butach (elementy etyki), grają w grę „Tańczące buty” – zapoznają się z układem klawiatury a także identyfikują podstawowe kierunki: góra, dół, strona prawa, strona lewa.

Zajęcia sportowe: podczas zajęć na sali gimnastycznej uczniowie uczestniczą w klasowym pojedynku tanecznym (wzorowanym na filmowym), wykazując się przy tym innowacyjnością ruchową oraz elementami podstawowych kroków tanecznych poznanych w toku nauki.

Zajęcia sportowe nawiązujące do postaci Humpty Dumpty’ego, polegające na pokonaniu z niesionym na łyżce jajkiem ustawionego toru przeszkód.

Wytłumaczenie związków frazeologicznych, których dobrą ilustrację stanowią poszczególne sceny filmu: kocia muzyka, kocie ruchy, kocia zwinność, kocie oczy. Wyjaśnienie związku frazeologicznego „obchodzić się jak z jajkiem”.
Praca ze słownikiem.

Przybliżenie postaci Charlesa Perraulta, francuskiego baśniopisarza, autora wielu popularnych bajek: „Czerwony Kapturek”, „Śpiąca królewna”, „Kopciuszek”, „Kot w butach”, „Ośla skórka”, „Sinobrody”, „Tomcio Paluch”. Wspólne odczytanie bajki „Kot w butach”. Odszukiwanie różnic i podobieństw postaci z książki i filmu.

Podział klasy na dwie grupy. Grupa pierwsza ukrywa fasolki w niewidocznym miejscu na terenie przedszkola, grupa druga ma za zadanie odnalezienie ukrytego skarbu. Uczniowie z grupy pierwszej naprowadzają kolegów z przeciwnej grupy do właściwego miejsca analogicznie jak w zabawie „ciepło-zimno”.

Charakterystyka zjawisk atmosferycznych ukazanych w filmie: trąba powietrzna, huragan, deszcz, śnieg. Różne formy opadów w poszczególnych warstwach atmosferycznych. Ryzyko jakie niosą one ze sobą oraz sposoby zachowania w sytuacji zagrożeń atmosferycznych.

Personifikacja zwierząt i roślin oraz ich funkcje stylistyczne i metaforyczne.

Dopisanie dalszej części przygód „Kota w butach” – od ucieczki przed strażnikami do… poznania Shreka w drugiej części filmu o zielonym ogrze.

Tropy interpretacyjne, w tym zagadnienia filmoznawcze

Kot w butach jako postać wielowymiarowa: przestępca, banita, samotnik, przyjaciel, puszysty kochanek, awanturnik, rycerz. Postać tyleż o cechach ludzkich, antropomorficzna, co zwierzęca (kocie picie mleka, zwinność, spadanie na cztery łapy, bieganie po dachach, miałczenie).

Korzyści wynikające z pracy zespołowej. Tylko współpraca może prowadzić do pełnego sukcesu. Wykorzystanie umiejętności poszczególnych członków zespołu.

Dwoista, dynamiczna postać Humpty Aleksandra Dumpty’ego. Jako mózgu grupy przestępczej, bezwzględnego zdrajcy, manipulatora, osoby o nikłej sprawności fizycznej, ale niebotycznie rozbudowanym mózgu (jajko, głowa). Osoby skrzywdzonej przez los, wyśmiewanej i odrzuconej, co determinuje jego rozwój i spojrzenie na rzeczywistość. Pomysłowość i innowacyjność jako pozytywne cechy Humpty Dampy’ego – marzyciela. Próba zrozumienia działania poszczególnych wynalazków. Zestawienie z maszyną latającą Leonarda da Vinci. Zmiana w obliczu śmierci, ofiara za życie przyjaciół, odkupienie win.

Pastisz gatunków filmowych:

• Elementy charakterystyczne dla westernu: pościgi dyliżansów, list gończy z nagroda za schwytanie Kota w butach, saloon.
• Elementy charakterystyczne dla romansu: uczucie między Kotem w butach a Kitty Softpaws; instynkt ojcowski i potrzeba stabilizacji Jacka.
• Elementy charakterystyczne dla filmu płaszcza i szpady: fechtunek, strój kota, pościgi konne, wielki kochanek, „Wyjęty spod prawa obrońca uciśnionych i wielbiciel pięknych kocic…”
• Elementy komedii slapstickowej: pościgi i upadki, gagi oparte na prostym poczuciu humoru.
• Elementy musicalu: sekwencje taneczne, piosenki.

Cel uświęca środki. Refleksja nad motywacjami bohaterów poszukujących skarbu. Dobre i złe cele. Zadośćuczynienie.

„Bracia na zawsze…” Przyjaźń jako wartość budująca. Przykład Kota i Humpty Dumpy’ego. Zdrada i spisek jako wartości negatywne, niszczące. Problem zdrady i zemsty.

Funkcja i sposób pokazania reminiscencji w filmie. Uświadomienie sobie przez Kota mściwej obecności Jajka w wielu sytuacjach.

Strategie subwersywne współczesnej kultury popularnej. Różne wersje popularnych bajek i baśni dla dzieci („Jaś i magiczna fasola”, „Kot w butach”, „Legenda o złotej gęsi”).

Przemiana wewnętrzna Kitty Softpaws i zmiana frontu działania. Określanie punktów zwrotnych i momentów kulminacyjnych w filmie.

Nigdy nie jest zbyt późno żeby postąpić właściwie. Problem wybaczenia, odrodzenia przyjaźni i współdziałania w słusznej sprawie. Wiara w dobro drugiej istot (wiara Kota w prawość Humpy’ego).

Instynkt macierzyński. Matka gęś i jej dziecko. Uniwersalna wartość podstawowych relacji natury – także w świecie ludzi.

Obecne w filmie motywy funkcjonujące w kulturze

Postać i historia Kota w butach funkcjonują w kulturze w różnych wersjach od XVI w. Te motywy, pochodzące z baśni ludowej, opisał i spopularyzowała Charles Perrault w XVII w. Na bazie baśni powstały m.in.: opera, film Disneya, niezliczone warianty literackie (bajki, wiersze, opowiadania).

Historia Kota w butach, jednego z głównych bohaterów w filmie „Shrek 2″ i jego kontynuacjach (podobnie jak w omawianym filmie, także w „Shreku”, kotu w butach głosu użyczyli Antonio Banderas, a w wersji polskiej Wojciech Malajkat). „Kota w butach” (USA, 2011) można postrzegać jako prequel „Shreka”, szczegółowo opowiadający historię jednego z przyjaciół zielonego ogra.

Tajny klub: Klub magicznych fasolek (z jego zasadami: 1. Nie mówić o klubie tajemniczych fasolek, 2. Nie mówić o klubie tajemniczych fasolek…) może być aluzją do „Fight Clubu” (powieści Chucka Palahniuka lub filmu Davida Finchera). Są to także zasady, którymi kieruje się większość zamkniętych grup, stowarzyszeń.

Kobieta kot: fantastyczna postać znana z komiksu Boba Kane’a oraz filmów „Kobieta Kot” (reż. Pitof, USA, Australia 2004), „Powrót Batmana” (reż. Tim Burton, USA, 1992) oraz gry komputerowej „Catwomen”. Charakterystyczne cechy postaci: delikatność, zwinność, seksualność, tajemniczość (charakterystyczna maska), odwaga i pewność siebie.

„Kot w butach” jako legendarna, latynoamerykańska Chupacabra (do zestawienia: „Scooby-Doo and the Monster of Mexico”).

Wykorzystanie głosów pary jednych z najsłynniejszych mścicieli latynoamerykańskich: El Mariachi (Antonio Banderas) i Caroliny (Salma Hayek) znanych z filmu Roberta Rodrigueza „Desperado” (USA, 1995) do odtworzenia postaci Kota w butach i Kitty Softpaws. Charakterologiczne podobieństwo postaci.

Nawiązanie do postaci Zorro (szczególnie z ekranizacji Martina Campbella: „Maska Zorro”, USA, 1995 i „Legenda Zorro”, USA, 2005) – kapelusz i szpada, sposoby walki, zasady honorowe, wierny wierzchowiec (w charakterystycznej pozycji na tylnych nogach), pojawiający się znikąd na każde skinienie właściciela (np. w omawianym filmie scena na pustyni), Meksyk jako miejsce akcji, postać żeńska jako partnerka bohatera, znak P wycinany szpadą, konflikt z miejscowymi stróżami prawa, balansowanie pomiędzy prawem a bezprawiem (ratowanie potrzebujących – mieszkańcy miasta, sierociniec), sceny walki przypominające sceny muzyczne, baletowe, taneczne. Także dzięki zaangażowaniu do użyczenia głosu Kotu w butach aktora Antonio Banderasa, odtwórcy głównych ról w w/w filmach.

Taneczne bitwy – nawiązanie do: popularnych w subkulturze hip-hopowej pojedynków tancerzy (breakdance battle), pojedynków tanecznych w filmach muzycznych z lat 60. I 70., w filmach przygodowych (w szczególności rozgrywających się we wskazanym kręgu kulturowym – Hiszpania, Meksyk).

Wykorzystanie postaci Humpty’ego Dumpty’ego znanego z brytyjskiej rymowanki dla dzieci oraz wielu późniejszych kulturowych nawiązań do niej (m.in. zespół muzyczny Travis („The Humpty Dumpty Love Song”), piosenkarka Tori Amos („Humpty Dumpty”), Arethy Franklin („All The King’s Horses”). Także wiele nawiązań do postaci w literaturze: Lewis Carroll, „Po drugiej stronie lustra”; Jamesa Joyce’a „Finnegans Wake”; i innych.

Humpty Dumpty – brytyjskie, slangowe określenie niskiego, krępego, najczęściej łysego mężczyzny.

Postać kota w filmie i literaturze.

Luźne nawiązanie do postaci Don Juana, libertyna, rozrabiaki, kochanka.

Luźne nawiązanie do postaci „Leona Zawodowca” (reż. Lub Besson, Francja, 1994) – eksponowanie sceny z piciem mleka, ironiczna wymowa sceny (mleko jako przysmak kotów, a nie zawodowych przestępców). Wykorzystanie motywu do zachęcenia dzieci do picia mleko. Także stare hasło: pij mleko będziesz wielki.

Kura/gęś znosząca złote jaja. Rozwinięcie związku frazeologicznego. Odniesienie do bajki La Fontaine’a.

Ujeżdżanie gęsi (olbrzyma, potwora). Każdy strach można okiełznać. Do zestawienia z: „Jak wytresować smoka” (USA, 2010).