Krótka informacja o filmie

Film spodoba się nie tylko najmłodszym widzom, ale także starszym fanom postaci z książek A. A. Milnego. Kubuś i przyjaciele muszą zmobilizować cały swój potencjał (a w przypadku Kubusia jest to tylko mały rozumek), aby odnaleźć Krzysia porwanego przez Będęzara i zagubiony gdzieś ogonek Kłapouchego.

Związki z podstawą programową

Wychowanie przedszkolne

Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.

• Dziecko kończące przedszkole stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może zdarzyć.

Wdrażanie dzieci do dbałość o bezpieczeństwo własne oraz innych.

• Dziecko kończące przedszkole zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika ich.

Wychowanie przez sztukę – muzyka i śpiew, pląsy i taniec.

• Dziecko kończące przedszkole śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu.

Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.

• Dziecko kończące przedszkole wymienia rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach przyrodniczych, np. na polu, na łące, w lesie.

Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.

• Dziecko kończące przedszkole rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów.

Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.

• Dziecko kończące przedszkole interesuje się czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania.
• Dziecko kończące przedszkole słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich, interesuje się książkami.

Edukacja wczesnoszkolna, I klasa szkoły podstawowej

Edukacja polonistyczna.

Wspomaganie rozwoju umysłowego w zakresie wypowiadania się. Dbałość o kulturę języka. Początkowa nauka czytania i pisania. Kształtowanie umiejętności wypowiadania się w małych formach teatralnych.

Uczeń kończący klasę I w zakresie umiejętności społecznych warunkujących porozumiewania się i kulturę języka:

• Obdarza uwagą dzieci i dorosłych, słucha ich wypowiedzi i chce zrozumieć, co przekazują; komunikuje w jasny sposób swoje spostrzeżenia, potrzeby, odczucia.
• Uczestniczy w rozmowie na tematy związane z życiem rodzinnym i szkolnym, także inspirowane literaturą.

Uczeń kończący klasę I w zakresie umiejętności czytania i pisania

• Zna wszystkie litery alfabetu, czyta i rozumie proste, krótkie teksty.
• Interesuje się książką i czytaniem; słucha w skupieniu czytanych utworów (np. baśni, opowiadań, wierszy), w miarę swoich możliwości czyta lektury wskazane przez nauczyciela.
• Ważnym elementem edukacji polonistycznej jest rozwijanie u dzieci zamiłowania do czytelnictwa poprzez słuchanie pięknego czytania i rozmawianie o przeczytanych utworach.

Język obcy nowożytny (angielski).

Wspomaganie dzieci w porozumiewaniu się z osobami, które mówią innym językiem.

• Uczeń kończący klasę I nazywa obiekty w najbliższym otoczeniu.
• Uczeń kończący klasę I recytuje wierszyki i rymowanki, śpiewa piosenki z repertuaru dziecięcego.

Edukacja muzyczna.

Wychowanie do odbioru i tworzenia muzyki: śpiewanie i muzykowanie, słuchanie i rozumienie.

• Uczeń kończący klasę I wykonuje śpiewanki i rymowanki.

Edukacja plastyczna.

Przygotowanie do korzystania z medialnych środków przekazu.

• Uczeń kończący klasę I ilustruje sceny i sytuacje (realne i fantastyczne) inspirowane wyobraźnią, baśnią, opowiadaniem, muzyką, korzysta z narzędzi multimedialnych.
• Uczeń kończący klasę I wykonuje proste rekwizyty (np. lalkę, pacynkę) i wykorzystuje ją w małych formach teatralnych.

Edukacja społeczna.

Wychowanie do zgodnego współdziałania z rówieśnikami i dorosłymi.

• Uczeń kończący klasę I potrafi odróżnić, co jest dobre, a co złe w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi; wie, że warto być odważnym, mądrym i pomagać potrzebującym; wie, że nie należy kłamać lub zatajać prawdy.
• Uczeń kończący klasę I współpracuje z innymi w zabawie, w nauce szkolnej i w sytuacjach życiowych; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych.

Edukacja przyrodnicza.

Wychowanie do rozumienia i poszanowania przyrody ożywionej i nieożywionej.

• Uczeń kończący klasę I w zakresie rozumienia i poszanowania świata roślin i zwierząt rozpoznaje rośliny i zwierzęta żyjące w takich środowiskach przyrodniczych, jak park, las, pole uprawne, sad i ogród.

Etyka.

Przybliżanie dzieciom ważnych wartości etycznych na podstawie baśni, bajek, opowiadań, a także obserwacji życia codziennego.

• Uczeń kończący klasę I przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (współpracuje w zabawach i w sytuacjach zadaniowych).
• Uczeń kończący klasę I wie, że nie można dążyć do zaspokojenia swoich pragnień kosztem innych, nie niszczy otoczenia.
• Uczeń kończący klasę I wie, że nie wolno zabierać cudzej własności bez pozwolenia, pamięta o oddawaniu pożyczonych rzeczy i nie niszczy ich.
• Uczeń kończący klasę I niesie pomoc potrzebującym, także w sytuacjach codziennych.

Rozwój zainteresowań i pożądanych umiejętności uczniów

	TAK	NIE
Praca z filmem stwarza możliwości rozwoju kompetencji kluczowych uczniów	x
Film motywuje uczniów do samodzielnego uczenia się i poznawania	x
Film sprzyja rozwojowi wyobraźni uczniów	x
Film inspiruje do wykorzystania niestandardowych i oryginalnych metod pracy z uczniami	x
Film pozwala zaprojektować cykl zajęć wokół przedstawionego problemu	x
Film zawiera sceny przemocy		x
Film zawiera sceny erotyczne		x
Projekcja filmu musi być poprzedzona zajęciami wprowadzającymi		x
Analiza filmu wymaga obecności na zajęciach specjalisty (psychologa, pedagoga, innych)		x

Pomysły na zajęcia filmowe, proponowane metody pracy z filmem

Język angielski. Poznawanie litery H, jak: Honey, Help (27:20), House (owls house), Hungry, Happy, Hundred (Hundred Acre Wood – Stumilowy las). Wskazana jest wizualizacja nauczanych wyrazów poprzez wykorzystanie poszczególnych kadrów filmu z zapisanymi wyrazami bądź obrazami danych przedmiotów.

Wspólne śpiewanie piosenki z filmu Kubuś Puchatek znanej w języku angielskim jako „The Tummy Song”. Ze względu na możliwości umysłowe dzieci, piosenka może zostać podzielona na wersy. Każdy z uczniów uczy się jednego bądź dwóch wersów, po czym następuje wspólne odśpiewanie piosenki. Utwór może zostać wykorzystany podczas przedstawienia szkolnego.

Nazywanie w języku angielskim zwierząt pojawiających się w filmie: Bear, Tiger, Kangaroo, Donkey, Owl, Rabbit, Pig, Bee. W celu lepszego zapamiętania angielskich nazw zwierząt warto wykorzystać malowanki (powszechnie dostępne w internecie), zachęcające dzieci do pracy twórczej.

Kubuś Puchatek nie wiedział, która strona jest lewa, a która prawa. Warto przy okazji pracy z filmem wykorzystać możliwość nauczenia dzieci prawidłowego określania lewej i prawej strony (najlepiej przy pomocy dłoni). Przy odpowiednim ułożeniu ręki, palce lewej dłoni układają się w literę L jak lewa (strona).

„Rycynowa konfitura czy rutynowa procedura…” zasady używania trudnych i niezrozumiałych wyrazów. Wskazanie uczniom jak korzystać ze słownika (alfabetyczny układa haseł). Przekonanie uczniów, że posługiwanie się słowami, których znaczenia się nie zna, świadczy nie o mądrości (jak może wydawać się dzieciom), ale raczej o legitymowaniu się „bardzo małym rozumkiem”.

Lekcja zajęć technicznych. Nauczyciel prosi uczniów, aby każdy z nich przyniósł popsutą zabawkę, która, ze względu na uszkodzenie, nie nadaje się już do użytku. Następnie wybiera zabawki, które są w stanie naprawić uczniowie na pierwszym etapie edukacji. Zostaje powtórzony fragment filmu, w którym bohaterowie próbują zastąpić ogon Kłapouchego różnymi przedmiotami. Dzieci, najlepiej podzielone na zespoły, szukają rozwiązania problemu – naprawienia uszkodzonej zabawki. Jeżeli sprawność manualna dzieci pozwala, można spróbować naprawić uszkodzone zabawki prostymi narzędziami. Lekcja rozwija innowacyjne myślenie, umiejętność pracy w grupie oraz poczucie sprawstwa, na zasadzie: potrafię to zrobić.

Uczniowie na podstawie filmu poznają poszczególne elementy, części składowe opowiadania: litery, słowa, zdania, akapity. Dzieci uczą się jak składać poszczególne elementy, aby z mniejszych części składowych powstały bardziej złożone: słowa z liter, zdania ze słów, akapity ze zdań. Nauczycielka uświadamia dzieciom, w jakim celu stosuje się akapity. W filmie pojawia się łatwa do zapamiętania definicja akapitu wraz z wizualnym obrazem układu zdań oraz wskazaniem, że nowy akapit zaczyna się od początku strony bądź nowej linijki tekstu: „akapit, to grupa zdań, które wyrażają pewną myśl”.

Zajęcia plastyczne. Jak wygląda Będęzar (potwór, który zdaniem zwierząt porwał Krzysia)? Dzieci rysują własne wyobrażenie potwora Będęzara. Wcześniejszej można powtórzyć fragment filmu wykorzystujący uproszczoną formę animacji oraz piosenkę opisującą cechy i zachowania Będęzara.

Rekonstruowanie cech charakterystycznych dla poszczególnych zwierzątek w filmie i wspólne zastanowienie się, które cechy są nie zwierzęce, a ludzkie. Personifikacja.

Piękne czytanie Tadeusza Sznuka zachęca małe dzieci do obcowania z książkami. Warto przeprowadzić lekcję, podczas której różni nauczyciele i pracownicy szkoły czytają bajki dla najmłodszych. Podczas lekcji wykorzystać można także audiobooki z popularnymi dziełami przeznaczonymi dla dzieci. Jeżeli zajęcia będą cieszyć się powodzeniem wśród uczniów, warto zainicjować w swojej klasie „dzień pięknego czytania” – w wybrany dzień każdego tygodnia, przez określony czas dzieci słuchają pięknie czytanych bajek.

Zainteresowanie dzieci czytelnictwem, wspaniałym światem literatury poprzez przybliżenie kilku pozycji z kanonu klasyki literatury dziecięcej: Antologia baśni: t. I – „Polskie baśnie i legendy”; t. II – „Baśnie z całego świata”, Hans Christian Andersen „Baśnie”, Jan Brzechwa „Pan Kleks”, Rene Goscinny, J. J. Sempe „Rekreacje Mikołajka”, Jakob i Wilhelm Grimm „Baśnie”, Tove Jansson „W Dolinie Muminków”, Ludwik Jerzy Kern „Ferdynand Wspaniały”, Astrid Lindgren „Dzieci z Bullerbyn”, Kornel Makuszyński, il. Marian Walentynowicz „Przygody Koziołka Matołka”, Alan Alexander Milne „Kubuś Puchatek”, „Chatka Puchatka”, Julian Tuwim „Lokomotywa i inne wiersze”, Maciej Wojtyszko Bromba i inni.

Pojęcie fikcji literackiej (filmowej). Uświadomienie młodym odbiorcom, które elementy świata przedstawionego są realistyczne, a które fikcyjne. Zwrócenie uwagi, że nie należy naśladować bohaterów – szczególnie w scenie przybijania gwoździem ogona do zadu osiołka.

Wykorzystanie muzyki filmowej, która ilustruje różne stany emocjonalne i wprowadza postacie. Można wykorzystać ten trop w ćwiczeniu okazywania przez uczniów własnych uczuć za pomocą różnych dźwięków.

Tropy interpretacyjne, w tym zagadnienia filmoznawcze

Przyjaźń. Czym jest dla nas? Co to znaczy przyjaźnić się z kimś? Przyjaźń ratująca przed samotnością i pomocna w definiowaniu własnej osoby.

Do zestawienia z: innymi filmami o bohaterach prozy Milnego („Kubuś Puchatek”, „Kubuś i przyjaciele”, „Tygrys i przyjaciele”, „Prosiaczek i przyjaciele”, „Maleństwo i przyjaciele”, „Kubuś i Hefalumpy”) oraz „Lato Muminków” reż. Maria Lindberg, telewizyjne serie o „Muminkach”, o „Kreciku”, o „Smerfach”, o „Misiu Uszatku”.

Przyjaźń, miłość, partnerstwo, tolerancja, wspólnota – jako fundamenty i spoiwa naszej kultury oraz ludzkich społeczeństw.

Tolerancja dla słabości, przywar innych – jako nieodzowny element współistnienia.

Pojęcie „inności”, specyficzności, wyjątkowości bohaterów – a także każdego z nas. Na czym polega? Swoistość, poszukiwanie siebie i własnej drogi, zrozumienie i akceptowanie własnych słabości, jako niezbywalne prawa istoty ludzkiej. Do zestawienia z: „Tajemnica Szyfru Marabuta” i „Bromba i inni” Macieja Wojtyszki (książki i filmy), w tym do wykorzystania piosenka Bromby: „Niech każdy będzie tym, kim umie, najlepsze jest to wyjście w sumie…”

Konieczność niesienia pomocy potrzebującym.

Przezwyciężanie własnych słabości, pokonywanie strachu. Inne filmy do porównania: „Indianin” reż. Ineke Houtman, „Miś Uszatek” – odcinek o niegrzecznym misiu, którego w lesie zaskoczyła noc, „Królewna Śnieżka i Siedmiu Krasnoludków”.

Strach (związany z realny zagrożeniem) i lęk (irracjonalny). Pozytywne i negatywne skutki odczuwania strachu (reakcja obronna organizmu) i lęku. Dlaczego lubimy się bać? Dlaczego lubimy oglądać „straszne filmy”?

Poświęcenie własnych przyjemności, czasu dla ratowania przyjaciół i bliskich.

Działanie zespołowe, jako skuteczna metoda oparta na pomysłowości poszczególnych członków zespołu i wzajemnej współpracy.

Różnorodność charakterologiczna postaci, bohaterowie próbujący przełamać własne słabości – w zestawieniu z ludzkimi społeczeństwami.

Łakomstwo Kubusia na miód, jako negatywna cecha charakteru, prowadząca do nieprzewidywalnych skutków i konsekwencji.

Funkcja muzyki ilustracyjnej w filmie: dopełnienie (dopowiedzenie) warstwy wizualnej, charakterystyki postaci (np. „groźna” melodia podczas prezentacji Będęzara), podkreślająca radosny bądź poważny ton filmu, wskazująca na uczucia i odczucia bohaterów (np. radość, strach). Duża ilość piosenek wpisanych w treść bajki umożliwia łatwiejsze jej przyswojenie przez dzieci i młodzież.

Kubuś Puchatek jako „znak towarowy” będący własnością The Walt Dysney Company. Wprowadzenie w kulturę popularną, zagadnienia związane z ikonosferą i światem reklamy – wizerunek Kubusia na torbach, ubraniach, znaczkach itp. Kubuś Puchatek jako postać medialna, gwiazda popkultury (tablice pamiątkowe, ulice jego imienia, spotkania maskotki z czytelnikami i widzami).

Obecne w filmie motywy funkcjonujące w kulturze

Świat ożywionych zabawek dziecięcych. Warto porównać ze względu na różne formy animacji: „Toy Story” (reż. John Lasseter), „Gnomeo i Julia” (reż. Kelly Asbury), „Mali żołnierze” (reż. Joe Dante), a także z książkami dla dzieci i ich adaptacjami „Dziadek do orzechów” (Ernsta Hoffmanna), „Plastusiowy pamiętnik” (Marii Kownackiej), „Alicja w Krainie Czarów” (Lewisa Carrolla) oraz na różne ujęcia tematu.

Miś (niedźwiedź) – ikoniczna postać bajek i opowiadań dla dzieci: „Miś Uszatek”, „Miś Kolargol”, „Miś Yogi”, „Mój brat niedźwiedź”, „Miś Paddington”, „Troskliwe misie”, „Gumisie”, „Sezon na misia”, „Mały miś polarny”. Miś, pomimo rodowodu sięgającego ogromnego, niebezpiecznego zwierzęcia, kojarzy się z pluszową zabawką-przytulanką, przyjacielem, ciepłem, uczuciem, akceptacją, postacią bezpretensjonalną, uroczą, opiekuńczą.

Królestwo zwierząt jako metafora świata ludzi.