Krótka informacja o filmie

„Krokodyle”, to film przydatny w edukacji i jednocześnie bardzo sprawnie zrealizowany „kryminał” dla młodych widzów. Wartka fabuła, nagłe zwroty akcji, brak otwartego dydaktyzmu, to niewątpliwe walory filmu. Poruszana problematyka związana jest z niepełnosprawnością, przynależnością do gangu młodzieżowego, realizacją marzeń. Film pełen jest ciepła i pogodnego spojrzenia na życie.

Związki z podstawą programową

Edukacja wczesnoszkolna

klasa I szkoły podstawowej

Uczeń kończący klasę I:

w zakresie umiejętności społecznych warunkujących porozumiewanie się i kulturę języka:

• obdarza uwagą dzieci i dorosłych, słucha ich wypowiedzi i chce zrozumieć, co przekazują; komunikuje w jasny sposób swoje spostrzeżenia, potrzeby, odczucia,
• w kulturalny sposób zwraca się do rozmówcy, mówi na temat, zadaje pytania i odpowiada na pytania innych osób, dostosowuje ton głosu do sytuacji, np. nie mówi zbyt głośno,
• uczestniczy w rozmowie na tematy związane z życiem rodzinnym i szkolnym, także inspirowane literaturą;

Edukacja społeczna.

Wychowanie do zgodnego współdziałania z rówieśnikami i dorosłymi.

Uczeń kończący klasę I:

• potrafi odróżnić, co jest dobre, a co złe w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi; wie, że warto być odważnym, mądrym i pomagać potrzebującym; wie, że nie należy kłamać lub zatajać prawdy;
• współpracuje z innymi w zabawie, w nauce szkolnej i w sytuacjach życiowych; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych, grzecznie zwraca się do innych w szkole, w domu i na ulicy;
• wie, co wynika z przynależności do rodziny, jakie są relacje między najbliższymi, wywiązuje się z powinności wobec nich;
• ma rozeznanie, że pieniądze otrzymuje się za pracę; dostosowuje swe oczekiwania do realiów ekonomicznych rodziny;
• zna zagrożenia ze strony ludzi; wie, do kogo i w jaki sposób należy się zwrócić o pomoc;
• wie, gdzie można bezpiecznie organizować zabawy, a gdzie nie można i dlaczego;

Edukacja matematyczna.

Uczeń kończący klasę I:

w zakresie pomiaru:

• długości: mierzy długość, posługując się np. linijką; porównuje długości obiektów,

Zajęcia techniczne.

Uczeń kończący klasę I:

w zakresie wychowania technicznego:

• wie, jak ludzie wykorzystywali dawniej i dziś siły przyrody (wiatr, wodę); majsterkuje (np. latawce, wiatraczki, tratwy),
• zna ogólne zasady działania urządzeń domowych (np. latarki, odkurzacza, zegara), posługuje się nimi, nie psując ich,
• buduje z różnorodnych przedmiotów dostępnych w otoczeniu, np. szałas, namiot, wagę, tor przeszkód;

w zakresie dbałości o bezpieczeństwo własne i innych:

• utrzymuje porządek wokół siebie (na swoim stoliku, w sali zabaw, szatni i w ogrodzie), sprząta po sobie i pomaga innym w utrzymywaniu porządku,
• wie, jak należy bezpiecznie poruszać się na drogach (w tym na rowerze) i korzystać ze środków komunikacji; wie, jak trzeba zachować się w sytuacji wypadku, np. umie powiadomić dorosłych, zna telefony alarmowe.

Wychowanie fizyczne.

Kształtowanie sprawności fizycznej dzieci i edukacja zdrowotna.

Uczeń kończący klasę I:

• wie, że dzieci niepełnosprawne znajdują się w trudnej sytuacji i pomaga im.

Etyka.

Uczeń kończący klasę I:

• przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (współpracuje w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych (grzecznie zwraca się do innych, ustępuje osobom starszym miejsca w autobusie, podaje upuszczony przedmiot itp.);
• wie, że nie można dążyć do zaspokojenia swoich pragnień kosztem innych; nie niszczy otoczenia;
• zdaje sobie sprawę z tego, jak ważna jest prawdomówność, stara się przeciwstawiać kłamstwu i obmowie;
• wie, że nie wolno zabierać cudzej własności bez pozwolenia, pamięta o oddawaniu pożyczonych rzeczy i nie niszczy ich;
• niesie pomoc potrzebującym, także w sytuacjach codziennych;
• wie, że ludzie żyją w różnych warunkach i dlatego nie należy chwalić się bogactwem ani nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach.

klasa III szkoły podstawowej

Edukacja społeczna.

Uczeń kończący klasę III:

• odróżnia dobro od zła, stara się być sprawiedliwym i prawdomównym; nie krzywdzi słabszych i pomaga potrzebującym;
• identyfikuje się ze swoją rodziną i jej tradycjami; podejmuje obowiązki domowe i rzetelnie je wypełnia; rozumie, co to jest sytuacja ekonomiczna rodziny, i wie, że trzeba do niej dostosować swe oczekiwania;
• wie, jak należy zachowywać się w stosunku do dorosłych i rówieśników (formy grzecznościowe); rozumie potrzebę utrzymywania dobrych relacji z sąsiadami w miejscu zamieszkania; jest chętny do pomocy, respektuje prawo innych do pracy i wypoczynku;
• jest tolerancyjny wobec osób innej narodowości, tradycji kulturowej itp.; wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa;
• wie, jak ważna jest praca w życiu człowieka;
• zna zagrożenia ze strony ludzi; potrafi powiadomić dorosłych o wypadku, zagrożeniu, niebezpieczeństwie; zna numery telefonów: pogotowia ratunkowego, straży pożarnej, policji oraz ogólnopolski numer alarmowy 112.

Zajęcia techniczne.

Uczeń kończący klasę III:

• zna środowisko techniczne na tyle, że: orientuje się w sposobach wytwarzania przedmiotów codziennego użytku („jak to zrobiono?”): sprzęt gospodarstwa domowego, urządzeń elektrycznych (latarka, prądnica rowerowa), określa wartość urządzeń technicznych z punktu widzenia cech użytkowych (łatwa lub trudna obsługa), ekonomicznych (tanie lub drogie w zakupie i użytkowaniu);
• posiada umiejętności:
  • w miarę możliwości, montażu obwodów elektrycznych, szeregowych i równoległych z wykorzystaniem gotowych zestawów;
• dba o bezpieczeństwo własne i innych: utrzymuje ład i porządek w miejscu pracy, właściwie używa narzędzi i urządzeń technicznych, wie, jak należy bezpiecznie poruszać się po drogach (w tym na rowerze) i korzystać ze środków komunikacji; wie, jak trzeba zachować się w sytuacji wypadku.

Wychowanie fizyczne i edukacja zdrowotna.

Uczeń kończący klasę III:

• potrafi wybrać bezpieczne miejsce do zabaw i gier ruchowych; wie, do kogo zwrócić się o pomoc w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia.

Etyka.

Uczeń kończący klasę III:

• rozumie, że ludzie mają równe prawa, niezależnie od tego, gdzie się urodzili, jak wyglądają, jaką religię wyznają, jaki mają status materialny; okazuje szacunek osobom starszym;
• zastanawia się nad tym, na co ma wpływ, na czym mu zależy, do czego może dążyć nie krzywdząc innych; stara się nieść pomoc potrzebującym;
• wie, na czym polega prawdomówność i jak ważna jest odwaga przeciwstawiania się kłamstwu i obmowie; potrafi z tej perspektywy oceniać zachowania bohaterów baśni, opowiadań, legend, komiksów;
• wie, że nie można zabierać cudzej własności i stara się tego przestrzegać; wie, że należy naprawić wyrządzoną szkodę; dostrzega, kiedy postaci z baśni, opowiadań, legend, komiksów nie przestrzegają reguły „nie kradnij”;
• starannie dobiera przyjaciół i pielęgnuje przyjaźnie w miarę swoich możliwości;

Klasy IV-VI

Język polski

Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela.

Wstępne rozpoznanie. Uczeń:

• nazywa swoje reakcje czytelnicze (np. wrażenia, emocje);
• konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami;
• wyraża swój stosunek do postaci.

Analiza. Uczeń:

• wyodrębnia elementy dzieła filmowego i telewizyjnego (scenariusz, reżyseria, ujęcie, gra aktorska);
• wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych (filmu, programu informacyjnego, programu rozrywkowego), potrafi nazwać ich tworzywo (ruchome obrazy, warstwa dźwiękowa);
• omawia akcję, wyodrębnia wątki i wydarzenia;
• charakteryzuje i ocenia bohaterów;

Interpretacja. Uczeń:

• odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym i przenośnym;
• objaśnia morał bajki oraz samodzielnie formułuje przesłanie baśni.

Wartości i wartościowanie. Uczeń odczytuje wartości pozytywne i ich przeciwieństwa wpisane w teksty kultury (np. przyjaźń – wrogość, miłość – nienawiść, prawda – kłamstwo, wierność – zdrada).

Etyka

• Poznawanie siebie, dostrzeganie cech indywidualnych własnych i najbliższych osób.
• Wyjaśnianie prawdziwego znaczenia własnych zachowań oraz ich przyczyn i konsekwencji.
• Człowiek jako osoba; godność człowieka.
• Przyjmowanie odpowiedzialności za siebie.
• Prawa i obowiązki, zasady i reguły postępowania, w tym także w ruchu drogowym.
• Uczestnictwo w grupie, porozumiewanie się z innymi.
• Praca i jej wartość dla człowieka.
• Uzasadnianie opinii, wydawanie sądów, kryteria ocen, między innymi w odniesieniu do zjawisk społecznych na poziomie małej grupy, społeczności szkolnej i społeczności lokalnej.

Historia i społeczeństwo

Refleksja nad sobą i otoczeniem społecznym. Uczeń:

• wyjaśnia, w czym wyraża się odmienność i niepowtarzalność każdego człowieka;
• podaje przykłady różnorodnych potrzeb człowieka oraz sposoby ich zaspokajania;
• wyjaśnia znaczenie rodziny w życiu oraz wskazuje przykłady praw i obowiązków przysługujących poszczególnym członkom rodziny;
• tłumaczy, odwołując się do przykładów, na czym polega postępowanie sprawiedliwe;
• wyjaśnia, w czym przejawia się uprzejmość i tolerancja;
• podaje przykłady konfliktów między ludźmi i proponuje sposoby ich rozwiązywania.

Społeczeństwo. Uczeń:

• wyjaśnia znaczenie pracy w życiu człowieka i dostrzega jej społeczny podział;
• opisuje różne grupy społeczne, wskazując ich role w społeczeństwie;

Gimnazjum

Etyka

• Człowiek jako osoba; natura i godność człowieka.
• Rola i znaczenie sumienia w ocenie moralnej i dla wewnętrznego rozwoju człowieka.
• Samowychowanie jako droga rozwoju.
• Główne problemy współczesnej etyki.
• Człowiek wobec wartości; człowiek wobec cierpienia i śmierci.
• Moralność a religia, wiedza i polityka.
• Wskazania moralne w religii chrześcijańskiej. Normy społeczne wynikające z nauki społecznej Kościoła.
• Wskazania moralne w innych religiach świata.
• Normy i wartości demokratyczne leżące u podstaw aktywności społecznej na poziomie małej grupy, szkoły, społeczności lokalnej.
• Moralne aspekty stosunku człowieka do świata przyrody.
• Praca i jej wartość dla człowieka, znaczenie etyki zawodowej.

Wychowanie do życia w rodzinie

• Budowa prawidłowych relacji z rodzicami. Konflikt pokoleń; przyczyny i sposoby rozwiązywania konfliktów. Odpowiedzialność wszystkich za atmosferę panującą w rodzinie. Rodzina niepełna.
• Relacje międzyosobowe i ich znaczenie. Przyjaźń, zakochanie, miłość; pierwsze fascynacje, miłość platoniczna, miłość młodzieńcza, miłość dojrzała.
• Podstawowe informacje o rozwoju seksualnym człowieka: tożsamość płciowa: kobiecość i męskość.
• Wpływ sposobu spędzania wolnego czasu (w tym korzystania ze środków masowego przekazu) na człowieka.

Język polski

Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela.

Wstępne rozpoznanie. Uczeń:

• opisuje odczucia, które budzi w nim dzieło;
• rozpoznaje problematykę utworu.

Analiza. Uczeń:

• znajduje w tekstach współczesnej kultury popularnej (np. w filmach, komiksach, piosenkach) nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych; wskazuje przykłady mieszania gatunków;
• uwzględnia w analizie specyfikę tekstów kultury przynależnych do następujących rodzajów sztuki: literatura, teatr, film, muzyka, sztuki plastyczne, sztuki audiowizualne.

Interpretacja. Uczeń:

• przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją;
• uwzględnia w interpretacji potrzebne konteksty, np. biograficzny, historyczny;

Wartości i wartościowanie. Uczeń:

• ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw oraz określa postawy z nimi związane, np. patriotyzm – nacjonalizm, tolerancja – nietolerancja, piękno – brzydota, a także rozpoznaje ich obecność w życiu oraz w literaturze i innych sztukach;
• omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. miłość, przyjaźń, lęk, nadzieja, samotność, inność, poczucie wspólnoty, solidarność, sprawiedliwość; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne;
• dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, obyczajowych, narodowych, religijnych, etycznych, kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość.

Wiedza o społeczeństwie

Podstawowe umiejętności życia w grupie. Uczeń:

• omawia i stosuje zasady komunikowania się i współpracy w grupie (np. bierze udział w dyskusji, zebraniu, wspólnym działaniu);
• wymienia i stosuje podstawowe sposoby podejmowania wspólnych decyzji;
• przedstawia i stosuje podstawowe sposoby rozwiązywania konfliktów w grupie i między grupami;
• wyjaśnia na przykładach, jak można zachować dystans wobec nieaprobowanych przez siebie zachowań grupy lub jak im się przeciwstawić.

Życie społeczne. Uczeń:

• podaje przykłady zbiorowości, grup, społeczności i wspólnot; charakteryzuje rodzinę i grupę rówieśniczą jako małe grupy;
• wyjaśnia na przykładach znaczenie podstawowych norm współżycia między ludźmi, w tym wzajemności, odpowiedzialności i zaufania;
• rozpoznaje role społeczne, w których występuje, oraz związane z nimi oczekiwania;
• wyjaśnia, jak tworzą się podziały w grupie i w społeczeństwie (np. na „swoich” i „obcych”), i po daje możliwe sposoby przeciwstawiania się przejawom nietolerancji.

Naród i mniejszości narodowe. Uczeń:

• wyjaśnia, co dla niego oznacza być Polakiem (lub członkiem innej wspólnoty na rodowej) i czym obywatelstwo różni się od narodowości;

Rozwój zainteresowań i pożądanych umiejętności uczniów

Pomysły na zajęcia filmowe, proponowane metody pracy z filmem

Pierwsza scena filmu umożliwia omówienie z uczniami podstawowych rodzajów planów filmowych: od zbliżenia do planu ogólnego; oraz perspektyw kadrowania (z góry tzw. z lotu ptaka, z dołu, tzw. perspektywa żabia). Warto przedstawić uczniom różne sposoby wykorzystania technik filmowych oraz uświadomić im, jakie funkcje umożliwiające orientację przestrzenną w świecie przedstawionym pełni zastosowanie poszczególnych planów i pespektyw.

Filmowe środki budowania napięcia. Do wykorzystania pierwsza scena w opuszczonej fabryce, w której młodzi ludzie odkrywają melinę włamywaczy i przez przypadek zwalniają mechaniczny bloczek używany do wewnętrznego transportu cegieł. Por. „Indiana Jones. Poszukiwacze zaginionej arki”, „Indiana Jones i świątynia zagłady” reż. Steven Spielberg, scena z toczącym się ogromnym głazem, „Harry Potter i kamień filozoficzny” reż. Chris Columbus.

Niebezpieczeństwa wynikające z łamania zakazów oraz konsekwencje zabawy w miejscach niedozwolonych. Nauczyciel przedstawia uczniom prawne konsekwencje, jakie mogą ponosić rodzice i opiekunowie w przypadku złamania przepisów przez dzieci. Następnie wraz z uczniami nauczyciel tworzy mapę najbliższej okolicy z zaznaczeniem miejsc, w których nie wolno się bawić, lub w których zabawa może być ryzykowna dla życia lub zdrowia dzieci (opuszczone fabryki, zdezelowane place zabaw, place blisko drogi samochodowej itd.). Uświadomienie młodszym uczniom gdzie należy szukać pomocy w sytuacji zagrożenia: zapoznanie uczniów z możliwościami szukania pomocy w straży pożarnej i policji. Przedstawienie uniwersalnego numeru ratunkowego 112.

Równouprawnienie chłopców i dziewcząt. Dziewczyna w „gangu krokodyli” radzi sobie równie dobrze jak chłopcy, a w niektórych sytuacjach wykazuje się większą inteligencją i sprytem. Można przeprowadzić lekcję związaną z równouprawnieniem kobiet i mężczyzn. W tym kontekście warto poddać refleksji postać matki głównego bohatera, która jest głową rodziny i to na jej barkach spoczywa całkowite utrzymanie rodziny i wychowanie syna.

W toku zajęć z techniki można zaproponować uczniom konstrukcję rampy opartej na prostej instalacji elektrycznej lub innego, przystosowanego do możliwości uczniów, rozwiązania ułatwiające życie osobom niepełnosprawnym.

Hannes dobrze rozumie sytuację finansową swojej matki, stara się jej pomóc i zmotywować do wytrwałego dążenia do wyznaczonego celu (zdanie ważnego egzaminu), co umożliwi jej znalezienie lepiej płatnej pracy, starannie wykonuje obowiązki domowe. Omówienie funkcji młodego człowieka w rodzinie. Prawa, obowiązki, powinności.

Zajęcia z psychologiem. Różne modele rodziny: rodzina niepełna (rodzina Hannesa), rodzina emigrantów (rodzina Jorga), rodzina z osobą niepełnosprawną (nadopiekuńczość matki niepełnosprawnego Kai’a), rodzina dysfunkcyjna (rodzina Franka i Denisa – awantury, syn złodziej). Omówienie różnych form adaptacji do warunków społecznych, ekonomicznych i rodzinnych. Konieczność wcześniejszego wchodzenia w dorosłość ze względu na warunki społeczne i materialne.

Konflikt pomiędzy rodzeństwem: Olli i jego siostra Maria (bratersko-siostrzane drobne konflikty); solidarność braterska Franka i jego brata Denisa (rozterki czy donieść na policję na brata, który okazuje się złodziejem). Refleksja nad etycznymi konsekwencjami rozwiązywania konfliktu interesów.

Dydaktyczny wymiar telewizji. Jakie wiadomości można czerpać z różnych programów telewizyjnych? Konfrontacja spostrzeżeń uczniów z bohaterami, którzy na wzór agentów CSI (znanych z serialu telewizyjnego) mierzą ślad opony porównując odstępy na bieżniku opony do linijki.

Szkoła specjalna, a szkoła integracyjna – plusy i minusy. Film do wykorzystania w trakcie zajęć dla rodziców.

Film do wykorzystania w klasach 0-I, gdzie dzieci mogą mieć problemy adaptacyjne. Potrzeba akceptacji, jako naturalny aspekt wejścia do grupy rówieśniczej. Konfrontacja ze zwyczajami i nawykami nabytymi w toku socjalizacji pierwotnej (domowej). Rozmowa o autorytetach: rodzice i rówieśnicy.

Alternatywne formy przyjaźni. Kai, jako osoba niepełnosprawna, która ma utrudniony kontakt z rówieśnikami, doskonale odnajduje się w przestrzeni internetu, czatuje i rozmawia z przyjaciółmi, niekiedy także niepełnosprawnymi. Rozmowa o wadach i zaletach relacji internetowych oraz relacji bezpośrednich.

Zajęcia o tolerancji wobec osób niepełnosprawnych. Osoba niepełnosprawna jako pełnowartościowy członek grupy, zdolny do wspólnych zabaw i sprawdzający się w sytuacjach zadaniowych. Próba przełamania bariery niechęci wobec osoby niepełnosprawnej. Łamaga czy niepełnosprawny fizycznie – jak komunikować się, żeby nikogo nie urazić? Sprzeciw wobec nietolerancji osób niepełnosprawnych przez dorosłych (analiza sceny na polu golfowym). Przystosowanie nowej bazy do możliwości Kaia – jak każdego dnia można pomagać osobom niepełnosprawnym: w życiu, w szkole, w zabawie.

Swobodna rozmowa na trudne tematy jako sposób neutralizowania traum wynikających z różnych wydarzeń: Kai opowiada o wypadku, który spowodowały kalectwo chłopca, Hannes o ojcu, który tuż po narodzinach dziecka opuścił rodzinę.

Tropy interpretacyjne, w tym zagadnienia filmoznawcze

Pościg motocyklowo-wózkowy. Pościg, ucieczka, wartka akcja, walka toczona pomiędzy słabszymi (często będącymi w mniejszości), a silniejszymi, dobrymi i złymi bohaterami, bitwa o podtrzymanie wartości społecznych, to podstawowe wyznaczniki kina akcji. „Krokodyle” to film obyczajowy z uwagi na poruszane problemy, natomiast film kryminalny (jedna z form kina akcji), jeśli chodzi o sposób poprowadzenia intrygi (motyw prowadzenia śledztwa).

Brawurowa jazda na wózku inwalidzkim, zestawiona z pościgiem motocyklowym wskazuje, iż także osoby niepełnosprawne zdolne są do pełnego włączenia się w nurt wydarzeń, radzenia sobie w nawet najtrudniejszych sytuacjach, a może i uprawiania sportów ekstremalnych.

Wykształcenie jako czynnik umożliwiający zdobycie dobrej pracy i lepszych zarobków, uzyskania wyższej pozycji w społeczeństwie, a także jako czynnik wpływający na spokój i dobrostan rodziny (więcej czasu spędzanego razem, wspólne wakacje…). Element motywacji do nauki.

Mantra powtarzana przez Hannesa: „w życiu można liczyć tylko na samego siebie…” uświadomienie dzieciom i młodzieży, że działanie grupowe jest zazwyczaj skuteczniejsze niż działanie jednostkowe (zgodnie z zasadą „co dwie głowy, to nie jedna”).

Jednostka a społeczeństwo, interes osobisty a korzyść grupy, konflikty interesów w obrębie wspólnoty (sprawa brata jednego z chłopców zamieszanego w kradzież, Hennes bardzo potrzebujący nagrody pieniężnej).

„Denis jest jego (Franka) bratem, więc my wszyscy jesteśmy braćmi…” moralne konsekwencje ewentualnego donosu na policję. Hierarchia wartości w gangu młodzieżowym (braterstwo, uczciwość, sprawiedliwość…). Moralne konsekwencje zdrady przyjaciół i rodziny w imię sprawiedliwości i ochrony słabszych.

Gangi młodzieżowe. Specyfika (tutaj pozytywna, budująca, wspólnotowa, kompensacyjna), inicjacja, przywództwo, kwatera główna (HQ). Pozytywy i negatywy.

Emigranci, mniejszości narodowe: Albańczycy i Grecy (rodzina Jorgo). Polityczne i ekonomiczne przyczyny emigracji. Status emigranta. Zastraszanie emigrantów jako przykład nietolerancji i braku szacunku do drugiego człowieka. Wmieszanie Albańczyków w serię kradzieży. Posługiwanie się nazwami narodowości, a nie imionami osób (sceny gry w piłkę, scena na komisariacie).

Rodzina. Każda z pokazywanych w filmie jest na swój sposób niewydolna wychowawczo. Rodzina Franka oparta jest na autorytecie ojca, posłuszeństwie wobec niego, braku porozumienia, sile fizycznej. Rodzina Kaia jest nadopiekuńcza, pogrążona w poczuciu winy z powodu niefortunnego wypadku chłopca. Rodzina Hannesa – okrojona, chłopiec został porzucony przez ojca, matka była zbyt młoda, aby zapewnić dziecku odpowiednie warunki dorastania i poczucie bezpieczeństwa; chłopiec jest raczej jej opiekunem („mój mężczyzna”), ratuje ją z opresji, gotuje, dba o dom, motywuje matkę do działania (egzaminy). Młodzi ludzie nie spodziewają się żadnej pomocy ze strony swoich rodziców w rozwiazywaniu niebezpiecznej zagadki kryminalnej.

Wymierzenie sprawiedliwości na własną rękę, jako reakcja dzieci na bezradność instytucji państwowych (policji). Czy warto walczyć o prawdę i sprawiedliwość? Por. „Siedmiu wspaniałych” western w reż. Johna Sturgesa.

Przełamywanie własnych ograniczeń. Walka ze swoimi lękami i kompleksami.

Potrzeba samodzielności u osób niepełnosprawnych i budowania poczucia własnej wartości.

Obecne w filmie motywy funkcjonujące w kulturze

Ucieczka w świat wyobraźni, marzeń, jako sposób radzenia sobie z otaczającą, niesprzyjającą rzeczywistością. Sparaliżowany Kai marzy, żeby zostać astronautą, gdyż w kosmosie nie ma grawitacji. Por. „Charlie i fabryka czekolady” Roald Dahl i wersja filmowa w reż. Tima Buratona, „Marzyciel” reż. Marc Forster.

Próba odwagi, którą musi przejść kandydat na członka danej (elitarnej, hermetycznej) grupy. Inicjacja. Por. „Chłopcy z Placu Broni” Ferenc Molnar lub film w reż. Zoltana Fabri, „Powrót” w reż. Andieja Zwiagincewa.