Jest to doroczne święto polskiego kina i zarazem najważniejszy, najbardziej prestiżowy festiwal polskich filmów fabularnych, podczas którego prezentowane są najlepsze polskie filmy, które powstały w ciągu roku od poprzedniego festiwalu.

Pierwsza edycja FPFF odbyła się w 1974 r. w Gdańsku, lecz część projekcji miała miejsce w modnym nadmorskim kurorcie – w Sopocie, który jednak nie spełnił oczekiwań organizatorów ze względu na brak wystarczającej liczby miejsc noclegowych oraz godnego miejsca spotkań dla twórców polskiego kina. Laureatem nagrody głównej pierwszej edycji festiwalu – Lwów Gdańskich (nagroda ta w latach 1979-1993 nosiła nazwę Złotych Lwów Gdańskich, a od 1993 r. nazywa się Złote Lwy) został „Potop” w reż. Jerzego Hoffmana, a główną nagrodę aktorską otrzymał Daniel Olbrychski za rolę Kmicica.

Od początku istnienia festiwalu przeglądom konkursowym towarzyszyły imprezy i sympozja. Podczas I FPFF było to Sympozjum Filmowców Krajów Socjalistycznych. Stałym elementem festiwalu jest także Forum Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W 2002 r. obok przeglądu głównego pojawił się Konkurs Kina Niezależnego, a od 2009 r. dołączył Konkurs Młodego Kina. Od roku 2015 odbywa się Konkurs Inne Spojrzenie, w ramach którego prezentowane są filmy wymykające się granicom konwencjonalnego kina.

Kolejne edycje festiwalu odbywały się w Gdańsku (do 1986 r.), a następnie zostały przeniesione do Gdyni, gdzie festiwal gości do dziś. Zmianie ulegała też nazwa festiwalu, który od pierwszej edycji do roku 2011 nosił nazwę Festiwal Polskich Filmów Fabularnych, w dwóch kolejnych latach – Gdynia Film Festival, a od 2014 r. Festiwal Filmowy w Gdyni.

Kilkakrotnie na przestrzeni historii FPFF nie przyznano Złotych Lwów. Powody tego były różne: w 1976 r. zgłoszonych zostało tak wiele dobrych filmów, że jury zrezygnowało z przyznania Złotych Lwów, w zamian nagradzając cztery filmy Nagrodą Główną („Ocalić miasto” Jana Łomnickiego, „Przepraszam, czy tu biją?” Marka Piwowskiego, „Smuga cienia” Andrzeja Wajdy i „Hazardziści” Mieczysława Waśkowskiego); w 1989 r. wobec przemian społeczno-politycznych zachodzących w naszym kraju uznano, że dotychczasowa formuła się wyczerpała, więc zrezygnowano z przeprowadzenia konkursu; zaś w latach 1991 i 1996 Złotych Lwów nie przyznano z powodu niskiego poziomu artystycznego festiwalowych filmów. Był to poważny sygnał, wskazujący słabą kondycję polskiej kinematografii.

W kolejnych edycjach festiwalu za najlepsze filmy zostały uznane:

• 1. FPFF 1974: Jerzy Hoffman – „Potop”
• 2. FPFF 1975: Andrzej Wajda – „Ziemia obiecana” oraz Jerzy Antczak – „Noce i dnie”
• 3. FPFF 1976: nie przyznano
• 4. FPFF 1977: Krzysztof Zanussi – „Barwy ochronne”
• 5. FPFF 1978: Stanisław Różewicz – „Pasja” oraz Andrzej Wajda – „Bez znieczulenia”
• 6. FPFF 1979: Krzysztof Kieślowski – „Amator”
• 7. FPFF 1980: Kazimierz Kutz – „Paciorki jednego różańca”
• 8. FPFF 1981: Agnieszka Holland – „Gorączka”
• 9. FPFF 1984: Jerzy Kawalerowicz – „Austeria”
• 10. FPFF 1985: Stanisław Różewicz – „Kobieta w kapeluszu”
• 11. FPFF 1986: Witold Leszczyński – „Siekierezada”
• 12. FPFF 1987: Janusz Zaorski – „Matka Królów”
• 13. FPFF 1988: Krzysztof Kieślowski – „Krótki film o miłości” oraz „Krótki film o zabijaniu”
• 14. FPFF 1989: nie powołano jury, nie przyznano nagród
• 15. FPFF 1990: Wojciech Marczewski – „Ucieczka z kina Wolność„
• 16. FPFF 1991: nie przyznano
• 17. FPFF 1992: Robert Gliński – „Wszystko, co najważniejsze”
• 18. FPFF 1993: Radosław Piwowarski – „Kolejność uczuć”, Grzegorz Królikiewicz – „Przypadek Pekosińskiego”
• 19. FPFF 1994: Kazimierz Kutz – „Zawrócony”
• 20. FPFF 1995: Juliusz Machulski – „Girl Guide”
• 21. FPFF 1996: nie przyznano
• 22. FPFF 1997: Jerzy Stuhr – „Historie miłosne”
• 23. FPFF 1998: Jan Jakub Kolski – „Historia kina w Popielawach”
• 24. FPFF 1999: Krzysztof Krauze – „Dług”
• 25. FPFF 2000: Krzysztof Zanussi – „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową”
• 26. FPFF 2001: Robert Gliński – „Cześć Tereska”
• 27. FPFF 2002: Marek Koterski – „Dzień świra”
• 28. FPFF 2003: Dariusz Gajewski – „Warszawa”
• 29. FPFF 2004: Magdalena Piekorz – „Pręgi”
• 30. FPFF 2005: Feliks Falk – „Komornik”
• 31. FPFF 2006: Joanna Kos-Krauze i Krzysztof Krauze – „Plac Zbawiciela”
• 32. FPFF 2007: Andrzej Jakimowski – „Sztuczki”
• 33. FPFF 2008: Waldemar Krzystek – „Mała Moskwa”
• 34. FPFF 2009: Borys Lankosz – „Rewers”
• 35. FPFF 2010: Jan Kidawa-Błoński – „Różyczka”
• 36. FPFF 2011: Jerzy Skolimowski – „Essential Killing”
• 37. GFF 2012: Agnieszka Holland – „W ciemności”
• 38. GFF 2013: Paweł Pawlikowski – „Ida”
• 39. FFG 2014: Łukasz Palkowski – „Bogowie”
• 40. FFG 2015: Małgorzata Szumowska – „Body/Ciało”

(Źródło zestawienia: Wikipedia)

Opracowano na podstawie:

http://www.festiwalgdynia.pl

http://festiwal-filmow.trojmiasto.pl

http://www.radiozet.pl/Rozrywka/O-tym-sie-mowi/Historia-Festiwalu-Filmowego-w-Gdyni-o-jakich-skandalach-bylo-glosno

wikipedia.pl