Slumdog: Milioner z ulicy

Aneta Budka

Studentka Instytutu Filologii Angielskiej Uniwersytetu Wrocławskiego (pod kierunkiem dr Justyny Deszcz-Tryhubczak)

Każda dorosła osoba chowa w swojej pamięci głęboko zakorzenione wspomnienia i czasami powraca do lat dzieciństwa. Wyreżyserowany przez Danny’ego Boyle’a „Slumdog. Milioner z ulicy” ukazuje, iż zwrócenie się w pewnych szczególnych sytuacjach ku odpowiednim wspomnieniom może całkowicie odmienić nasze życie.

Film wprowadza widzów w jeden z odcinków znanego telewizyjnego teleturnieju „Milionerzy”, w którym udział bierze młody mężczyzna, Jamal. To, co początkowo wydaje się być przeciętną, nierobiącą wrażenia grą, okazuje się pretekstem do zaprezentowania minionego czasu dzieciństwa zawodnika. Jamal, prostolinijny, niewykształcony, dorastający w slumsach chłopak, podejmuje próbę zmierzenia się z intelektualnym wyzwaniem, jakie stawia przed nim rozgrywka. Tematyka każdego pytania przypomina mu o rozmaitych wydarzeniach z jego dzieciństwa i rozbudza wspomnienia. Jamal tworzy swego rodzaju pamiętnik, a równocześnie wprowadza widzów w samo serce slumsów Mumbaju. Ubóstwo, wykorzystywanie dzieci i przemoc, widoczne w tym pozbawionym przywilejów środowisku, stanowią tło głównego wątku filmu, życiowej historii Jamala. Liczne retrospekcje pozwalają z bliska przyjrzeć się osobowości tego dorastającego chłopaka i dostrzec, że niezwykła wrażliwość wyróżnia go wśród innych dzieci żyjących razem z nim w slumsach. Owa wrażliwość staje się jeszcze bardziej widoczna, kiedy zestawimy Jamala z jego starszym bratem Salimem. Odkąd bracia zostali sierotami, Salim intuicyjnie odgrywa ojcowską rolę. Czas jego dojrzewania naznaczony jest przez instynkt przetrwania oraz ekstremalne pragnienie zerwania z trudnościami dnia codziennego. Pozycja społeczna pozbawiła go sentymentalizmu i dlatego nie jest w stanie zrozumieć uczuć brata. I właśnie w takiej atmosferze strachu przed agresją czy złym traktowaniem ze strony dorosłych Jamalowi, paradoksalnie, udaje się zachować swoją wrażliwość.

Zakochuje się w bezbronnej dziewczynie, Latice. Wbrew licznym przeszkodom, stającym na drodze tej młodzieńczej miłości oraz wbrew rozłące, z którą zmuszeni są zmierzyć się zakochani, Jamal nigdy nie przestaje darzyć Latiki gorącym uczuciem. Zdeterminowany, by ją odnaleźć oraz mający nadzieję, że ukochana dostrzeże go w telewizji, podejmuje próbę dostania się do słynnej produkcji „Milionerzy”. Telewizyjne show pozwala Jamalowi powrócić do chwil spędzonych z Latiką, a równocześnie okazuje się udanym zabiegiem kompozycyjnym: poprzez program widzowie mają szansę odczuć, iż oni sami stanowią część gry. Pytanie początkowe filmu – „Jamal Malik jest o jedno pytanie od wygrania 20 Milionów Rupii. Jak mu się to udało?” –realizuje intrygującą technikę otwarcia – zachęca do obejrzenia całego obrazu, a tym samym znalezienia rozwiązania zagadki.

Strategia polegająca na włączeniu widzów w format filmu, jest jednym z przykładów imponujących technik wykorzystanych w tej produkcji. Widzowie nie tylko czują, że uczestniczą w świecie telewizyjnego show, ale także – w tym samym czasie – mają możliwość zaznajomienia się z historią i kulturą Indii. Z wielką przyjemnością obserwujemy efektowną pracę scenografów, której efektem jest realistyczny obraz slumsów i zgiełku Bombaju wynikły z godnej podziwu dbałości o szczegóły. Żywiołowość orientalnej kultury podkreślona została przez pełne ekspresji melodie, które dodatkowo pogłębiają dynamizm niektórych scen. Słysząc muzykę w tle, możemy odnieść wrażenie, iż podróżujemy pędzącym pociągiem czy wręcz uciekamy z podejmującą próbę uwolnienia się od szefa mafii Latiką.

„Milioner z ulicy” to film, który zdecydowanie zachwyci zarówno entuzjastów kultury Wschodu, jak i osoby ceniące głębokie uczucia i wartość prawdziwej miłości. Nie jest to niewyszukana i banalna historia dwóch młodych kochanków, ale wzruszająca opowieść o młodym chłopaku, który – mając dobre serce – nieustannie walczy, aby spełnić swoje młodzieńcze szlachetne marzenia.


Every adult person keeps in mind a wide range of deeply rooted memories and sometimes looks back on the years of childhood. Directed by Danny Boyle, „Slumdog Millionaire” shows that turning back to right recollections at some particular occasions might change our life entirely.

The film introduces viewers to an episode of the well-known TV game show „Who Wants to Be a Millionaire” and its young participant, Jamal. What initially creates the impression of an average, unimpressive game, turns out to be a pretence to represent the bygone time of the player’s childhood. Jamal, a straightforward and uneducated boy who grew up in the Mumbai slums, makes an attempt to face the intellectual challenge of the game. The subject of every question reminds Jamal of various events of his youth and awakens vivid memories. He creates some kind of a memoir and introduces us, viewers, into the heart of life in Indian slums. Poverty, child abuse, and violence, which are evident in the underprivileged community stand as a background to the central element of the film, the account of Jamal’s life story. The employment of flashbacks give us an opportunity to look closely at his personality and notice that Jamal’s great sensitivity distinguishes him from other children in the slums. His sensitivity acquires even more significance when we juxtapose Jamal with his older brother, Salim. Since the brothers are orphans, Salim intuitively takes on a role of paternal figure. His adolescence is governed by the instinct of survival and the extreme desire to escape hardships of everyday life. His position has deprived him of sentimentality and thus he is unable to empathize with Jamal’s feelings. Despite maltreatment and anxiety, Jamal manages to maintain his sensibility and he falls in love with a vulnerable girl, Latika. Although numerous obstructions stand in the way of the teen love and the lovers are forced to go through separation, Jamal never loses his devotion to the charming girl. His perseverance to find Latika will urge him to try to appear in „Who Wants to be a Millionaire”, as he hopes that she might notice him on television. The program lets Jamal remind himself of the moments he spent with Latika, but it also gives a chance to viewers to feel absorbed by the game. The question presented at the beginning of the film – „Jamal Malik is one question away from winning 20 Million Rupees. How did he do it?” – is an intriguing opening technique and encourages us to watch the whole film in order to find the answer.

The strategy of incorporating viewers into the format of the film is an example of many impressive techniques that can be recognized in „Slumdog Millionaire”. Not only do the viewers get involved in the world of television show but at the same time they are able to learn about the history and culture of India. The film is like a journey through the changes and progress which took place in the country. The reflection of poverty or the truthful image of neglected and abused children quickly transform into the view of the powerful and developed India. We observe the effective work of the scenographers, who paid great attention to details and managed to create a realistic picture of slums and commotion of Mumbai. The vivacity of oriental culture is emphasized by the expressive melodies, which also intensifies the dynamism of some particular scenes. With the tunes in the background, we may have the impression that we travel on a rushing train and we almost run away with Latika, who makes an attempt to free herself from the tyrannical mafia boss.

„Slumdog Millionaire” is a kind of film that will definitely astonish both those interested in Eastern cultures and those who value deep emotions and true love. It is not a tasteless and banal story of two young lovers but a moving tale about an honest and good-hearted boy who constantly struggles to fulfill his youthful noble dreams.

tytuł: „Slumdog. Milioner z ulicy”
gatunek: dramat
reżyseria: Danny Boyle
produkcja: Wielka Brytania
rok prod.: 2008

 

 

Wróć do wpisów