Znamy się tylko z…
Maciej Dowgiel
Centralny Gabinet Edukacji Filmowej
Cele lekcji
Cel ogólny zajęć:
- Uświadomienie uczniom ryzyka wynikającego z praktykowania różnych zachowań w internecie.
Cele szczegółowe:
Uczeń:
- formułuje wnioski dotyczące swojego wizerunku na podstawie analizy własnych zachowań;
- potrafi wyszukiwać informacje w mediach społecznościowych;
- potrafi świadomie budować własny wizerunek w internecie.
Czas pracy45 min + projekcja filmu Środki dydaktyczne
|
Formy pracy
Metody pracy
|
Przebieg lekcji
Uczniowie pierwszych klas, już po kilku dniach znajomości, mają zapewne dodanych kolegów z nowej klasy do grona znajomych w różnych serwisach społeczenościowych. Nie zdążyli jednak nawiązać relacji i poznać się w realnej rzeczywistości. Oprócz tradycyjnych rozmów, czerpią o sobie wiedzę właśnie z mediów typu: Facebook, Google+, MySpace, Snapchat, Instagram.
Uczniowie pracują w parach — tak jak siedzą w ławkach. Nauczyciel prosi, aby każdy z nich wyobraził sobie, że jest pracodawcą (dyrektorem jakiejś instytucji, właścicielem firmy) i stoi przed zadaniem wybrania nowego pracownika. Wie o nim tylko tyle, ile pracownik napisał w swoim CV i liście motywacyjnym. Chciałby jednak dowiedzieć się czegoś więcej. Wchodzi do sieci — ma też do dyspozycji informatyka znającego sposoby na wyszukiwanie różnych informacji, nawet z profili nieudostępnionych publicznie oraz posiada umiejętność przeszukiwania historii usuniętych treści. Co prawda dyrektor wie, że takie zachowanie nie jest do końca legalne, ale bardzo chce poznać kandydatów do pracy. Zadaniem uczniów jest znalezienie w internecie jak największej ilości informacji o swym koledze z ławki. Uczniowie, wykonując zadanie, powinni odwoływać się tylko do tych danych, które znajdują się „na powierzchni” sieci, bez wchodzenia w zaawansowane przeszukiwanie historii, szczególnie za pomocą różnego typu oprogramowania. Nauczyciel prosi, aby podczas wykonywania ćwiczenia powstrzymali się od oceny kolegi lub koleżanki.
Dla ułatwienia pracy nauczyciel rozdaje uczniom KARTĘ PRACY NR 1. Czas wykonania zadania: 15-20 min.
Po zakończeniu pracy nauczyciel nie może wymagać od uczniów, aby jej wynikami dzielili się na forum. Uczniowie wymieniają się kartami pracy tak, aby każdy z uczniów posiadał kartę z własnymi danymi. Nauczyciel wydaje polecenie, aby na podstawie wypisanych informacji uczniowie na forum klasy przedstawili się, opowiadając krótko o sobie.
Zanim jednak to uczynią, prosi, aby każdy z nich wykreślił z karty to, czym nie chce podzielić się z klasą. Uwaga: nie zmuszajmy uczniów do głośnego wypowiadania informacji, którymi nie chcą się udzielić, choć je zamieścili w internecie. Celem ćwiczenia jest uzyskanie świadomości dotyczącego udostępniania różnych informacji o sobie w sieci, nie zaś publiczna ocena dotychczasowego zachowania. Czas na wykreślenie: 5 min.
Uczniowie kolejno przedstawiają się, tworząc jednominutowe wystąpienie na swój temat. Czas: 1 min X ilość uczniów.
Zajęcia podsumowuje dyskusja dotycząca wizerunku w sieci oraz sposobu zarządzania nim. Uczniowie przedstawiają w niej własne refleksje: co czuli, gdy zobaczyli kartę pracy z własnymi danymi? Czy chcieli, aby niektóre informacje nigdy nie trafiły przed oczy rodziców, nauczycieli lub przyszłych pracodawców? Podczas dyskusji mogą wypowiadać się wyłącznie o sobie i swoich danych.
Jeżeli zajęcie spotkały się z zainteresowaniem, możesz w nawiązaniu do filmu „Nerve” zaproponować lekcje poświęconą cyberstalkingowi oraz sposobom uzyskiwania pomocy, gdy nie można sobie poradzić z prześladowcą: zarówno w sieci internetowej, jak i w rzeczywistym świecie.
Praca domowa
Zaprojektuj własną kampanię wizerunkową, pamiętając, że wszystko to, co zamieścisz w internecie, nigdy nie zginie i będzie dostępne dla wielu użytkowników sieci — także dla twojego przyszłego pracodawcy. Zastanów się, które informacje o sobie chcesz udostępnić, a które z dotychczas udostępnionych wolałbyś ukryć przed oczami innych.
Dalsze wskazówki
Pobierz scenariusz f formacie PDF.
Załączniki
Karta pracy nr 1