Katyń (2007)

Anna Dykier, Katarzyna Kubacka, Jacek Nowakowski, Dorota Gołębiowska (związek z podstawą programową)

Reż. Andrzej Wajda

Krótka informacja o filmie

Katyń”, jedno z najbardziej osobistych filmów Andrzeja Wajdy, dopełnia rozpoczętą przez „mistrza” misję filmowego ukazania najważniejszych wydarzeń z historii Polski. W przystępny dla współczesnych widzów, na tle historii rodzinnej, autor przedstawia zbrodnię katyńską popełnioną na polskich oficerach i żołnierzach wykonaną na rozkaz Stalina. Film warto zaprezentować uczniom ze względu na jego edukacyjny wymiar oraz pamięć polskiej inteligencji.

Związki z podstawą programową

Język polski

Zakres podstawowy

Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń:

  • Prezentuje własne przeżycia wynikające z kontaktu z dziełem sztuki;
  • Określa problematykę utworu;
  • Rozpoznaje w utworze sposoby kreowania świata przedstawionego i bohatera – narracja, fabuła, akcja;
  • Wskazuje zastosowane w utworze środki wyrazu artystycznego i ich funkcje;
  • Wykorzystuje w interpretacji elementy znaczące dla odczytania sensu utworu (np. słowa-klucze, wyznaczniki kompozycji);
  • Wykorzystuje w interpretacji utworu konteksty (np. literackie, kulturowe, filozoficzne, religijne);
  • Porównuje funkcjonowanie tych samych motywów w różnych utworach literackich;
  • Odczytuje treści alegoryczne i symboliczne utworu.

Wartości i wartościowanie. Uczeń:

  • Dostrzega obecne w utworach literackich oraz innych tekstach kultury wartości narodowe i uniwersalne
  • Dostrzega w świecie konflikty wartości oraz rozumie źródła tych konfliktów.

Mówienie i pisanie. Uczeń:

  • Tworzy dłuższy tekst pisany lub mówiony ( recenzja, referat) zgodnie z podstawowymi regułami jego organizacji, przestrzegając zasad spójności znaczeniowej i logicznej.

Świadomość językowa. Uczeń:

  • Operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych (na tym etapie rozwijanym i koncentrującym się przede wszystkim wokół tematów: Polska, Europa, świat – współczesność i przeszłość; kultura, cywilizacja, polityka).

Teksty kultury:

  • Wybrane filmy z twórczości polskich reżyserów (np. Krzysztofa Kieślowskiego, Andrzeja Munka, Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Zanussiego).

Zakres rozszerzony:

Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń:

  • Wskazuje związki między różnymi aspektami utworu (estetycznym, etycznym i poznawczym).
  • Dostrzega przemiany konwencji i praktykę ich łączenia (synkretyzm konwencji i gatunków).
  • Rozpoznaje aluzje literackie i symbole kulturowe (np. biblijne, romantyczne) oraz ich funkcję ideową i kompozycyjną, a także znaki tradycji.

Historia

II wojna światowa. Uczeń:

  • Ocenia konsekwencje zawarcia paktu Ribbentrop-Mołotow.

Ziemie polskie pod dwiema okupacjami. Uczeń:

  • Porównuje cele i metody polityki niemieckiej i radzieckiej w okupowanej Polsce.

Rozwój zainteresowań i pożądanych umiejętności uczniów

TAK NIE
Praca z filmem stwarza możliwości rozwoju kompetencji kluczowych uczniów x
Film motywuje uczniów do samodzielnego uczenia się i poznawania x
Film sprzyja rozwojowi wyobraźni uczniów x
Film inspiruje do wykorzystania niestandardowych i oryginalnych metod pracy z uczniami x
Film pozwala zaprojektować cykl zajęć wokół przedstawionego problemu x
Film zawiera sceny przemocy x
Film zawiera sceny erotyczne x
Projekcja filmu musi być poprzedzona zajęciami wprowadzającymi x
Analiza filmu wymaga obecności na zajęciach specjalisty (psychologa, pedagoga, innych) x

Pomysły na zajęcia filmowe, proponowane metody pracy z filmem

Dyskusja, rozwiązywanie problemu w zespole, ćwiczenia redakcyjne.

Film przedstawia szerokie, zgodnie z udokumentowanymi przez historyków faktami, spojrzenie na „sprawę katyńską”. Zawiera wiele szczegółów, np. reakcja Krakowa na wieść o zbrodni, listy katyńskie, losy dokumentów znalezionych przy ciałach, hitlerowskie i radzieckie dokumenty z miejsca zbrodni, a także cenne uogólnienia; bohaterowie to osoby reprezentujące losy ofiar i ich rodzin w ogóle, a nie konkretne postacie historyczne.

Czy uproszczona historia, operująca schematem może być dziełem sztuki?

Czy współczesny widz identyfikuje się z bohaterami? Wstępny pomysł reżysera, by bohaterowie nosili imiona aktorów.

Od Katynia do współczesności. Zbrodnie przeciwko ludzkości.

Historia i teraźniejszość: pojednanie czy wrogość? Czy wybaczyć to znaczy zapomnieć? Gest prof. W. Bartoszewskiego, byłego więźnia obozu koncentracyjnego, który wyciąga do swoich oprawców rękę w geście pojednania.

Film fabularny: dzieło historyczne czy fikcja? Prawda czy jej interpretacja?

„Ojczyzna” i „wolność”: wartość czy banał? Znaczenie słów w przeszłości i dzisiaj.

Tropy interpretacyjne, w tym zagadnienia filmoznawcze

Tragiczne losy polskich oficerów i ich rodzin w czasie sowieckiego totalitaryzmu na podstawie powieści Andrzeja Mularczyka „Katyń. Post mortem”.

Historia indywidualnego cierpienia opowiedziana w perspektywie kobiecego doświadczenia. Losy niezłomnych kobiet czekających na ojców, mężów, synów i braci biorących udział w walce z komunistycznym agresorem.

Miłość, wierność, bezgraniczna wiara w szczęśliwy powrót. Obrona honoru  i niezachwiane wartości rodzinne. Złudzenia a brutalna rzeczywistość.

Obraz filmowy wobec prawdy historycznej. Zamordowanie polskich oficerów przez NKWD. Rozliczenie wieloletniego kłamstwa, które miało wymazać z pamięci Polaków jej bohaterów.

Wieloletnie milczenie i obnażenie historycznego kłamstwa. Rozkaz Józefa Stalina i wkroczenie 17 września 1939 r. oddziałów Armii Czerwonej na ziemie polskie Odkrycie przez Niemców masowych grobów w lasach katyńskich (1943 r.)

Polskie dylematy po 1945 r. Przywołanie kontekstów z „Popiołu i diamentu”. Przekrój postaw i różnych reakcji. Narzucony ustrój – odmienne postawy wobec sowieckich najeźdźców i powojennej rzeczywistości. Agnieszka, siostra zamordowanego Porucznika Pilota, która nie potrafi znieść kłamstwa o zbrodni.

Rozdwojenie i bolesny kompromis dyrektorki gimnazjum. Dramat ocalałego oficera, Jerzego, Porucznika 8. Pułku Ułanów w Krakowie, który po wojnie wstępuje do Ludowego Wojska Polskiego.

Portret Generała wychowanego w duchu patriotyzmu, dla którego podstawowymi wartościami były honor, godność i ojczyzna. „Oficer nie składa broni przed wrogiem, a jedynie przed samym sobą”. Znaczenie autorytetu dowódcy dla przyszłych postaw szeregowych żołnierzy.

Zestawienie „Katynia” z „Tatarakiem” jako przykład dwóch różnych typów kina uprawianych przez Andrzeja Wajdę. Dwa odmienne spojrzenia: epicki i intymny w perspektywie historii i spraw ostatecznych.

„Katyń” jako przykład metody Andrzeja Wajdy, polegającej na wyjściu od faktu historycznego i poddaniu go daleko idącej kreacji artystycznej.

Artystyczna wypowiedź Wajdy o osobistym doświadczeniu i śmierci ojca w lasach katyńskich. Watek autobiograficzny – filmowe losy Tura.

Film dokumentalny jako instrument propagandy. Manipulacja komentarzem odautorskim w filmach pokazujących materiały o zbrodni katyńskiej prezentowane Generałowej przez Niemców i Sowietów.

Język filmu – język emocji. Wymowna i wstrząsająca sekwencja egzekucji.

Rzeczywistość przedstawiona w kostiumie historycznym. Odtworzone z pietyzmem kostiumy (Magdalena Biedrzycka) i scenografia (Małgorzata Dipont) przez duet, który później spotka się również m.in. w „Rewersie” w reż. Borysa Lankosza.

Obecne w filmie motywy funkcjonujące w kulturze

Przywołanie kontekstu literackiego. Motyw Antygony, która walczy o zachowanie pamięci brata i prawdę o zbrodni katyńskiej.

Pani z Ukrainy (2002)
tytuł: „Katyń”
pierwowzór: Andrzej Mularczyk „Katyń. Post mortem”
gatunek: dramat, historyczny, wojenny
reżyseria: Andrzej Wajda
scenariusz: Andrzej Wajda, Władysław Pasikowski, Przemysław Nowakowski
zdjęcia: Paweł Edelman
obsada: Andrzej Chyra jako Porucznik Jerzy, Maja Ostaszewska jako Anna, żona Andrzeja, Artur Żmijewski jako Rotmistrz Andrzej, Danuta Stenka jako Generałowa Róża, Jan Englert jako Generał
muzyka: Krzysztof Penderecki
produkcja: Polska
rok prod.: 2007
dystrybutor w Polsce: ITI Cinema
czas trwania: 122 min.
film od lat: 13 lat
Wróć do wyszukiwania