Katyń (2007)
Anna Dykier, Katarzyna Kubacka, Jacek Nowakowski, Dorota Gołębiowska (związek z podstawą programową)
Reż. Andrzej Wajda
Krótka informacja o filmie
Katyń”, jedno z najbardziej osobistych filmów Andrzeja Wajdy, dopełnia rozpoczętą przez „mistrza” misję filmowego ukazania najważniejszych wydarzeń z historii Polski. W przystępny dla współczesnych widzów, na tle historii rodzinnej, autor przedstawia zbrodnię katyńską popełnioną na polskich oficerach i żołnierzach wykonaną na rozkaz Stalina. Film warto zaprezentować uczniom ze względu na jego edukacyjny wymiar oraz pamięć polskiej inteligencji.
Związki z podstawą programową
Język polski
Zakres podstawowy
Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń:
- Prezentuje własne przeżycia wynikające z kontaktu z dziełem sztuki;
- Określa problematykę utworu;
- Rozpoznaje w utworze sposoby kreowania świata przedstawionego i bohatera – narracja, fabuła, akcja;
- Wskazuje zastosowane w utworze środki wyrazu artystycznego i ich funkcje;
- Wykorzystuje w interpretacji elementy znaczące dla odczytania sensu utworu (np. słowa-klucze, wyznaczniki kompozycji);
- Wykorzystuje w interpretacji utworu konteksty (np. literackie, kulturowe, filozoficzne, religijne);
- Porównuje funkcjonowanie tych samych motywów w różnych utworach literackich;
- Odczytuje treści alegoryczne i symboliczne utworu.
Wartości i wartościowanie. Uczeń:
- Dostrzega obecne w utworach literackich oraz innych tekstach kultury wartości narodowe i uniwersalne
- Dostrzega w świecie konflikty wartości oraz rozumie źródła tych konfliktów.
Mówienie i pisanie. Uczeń:
- Tworzy dłuższy tekst pisany lub mówiony ( recenzja, referat) zgodnie z podstawowymi regułami jego organizacji, przestrzegając zasad spójności znaczeniowej i logicznej.
Świadomość językowa. Uczeń:
- Operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych (na tym etapie rozwijanym i koncentrującym się przede wszystkim wokół tematów: Polska, Europa, świat – współczesność i przeszłość; kultura, cywilizacja, polityka).
Teksty kultury:
- Wybrane filmy z twórczości polskich reżyserów (np. Krzysztofa Kieślowskiego, Andrzeja Munka, Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Zanussiego).
Zakres rozszerzony:
Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń:
- Wskazuje związki między różnymi aspektami utworu (estetycznym, etycznym i poznawczym).
- Dostrzega przemiany konwencji i praktykę ich łączenia (synkretyzm konwencji i gatunków).
- Rozpoznaje aluzje literackie i symbole kulturowe (np. biblijne, romantyczne) oraz ich funkcję ideową i kompozycyjną, a także znaki tradycji.
Historia
II wojna światowa. Uczeń:
- Ocenia konsekwencje zawarcia paktu Ribbentrop-Mołotow.
Ziemie polskie pod dwiema okupacjami. Uczeń:
- Porównuje cele i metody polityki niemieckiej i radzieckiej w okupowanej Polsce.
Rozwój zainteresowań i pożądanych umiejętności uczniów
TAK | NIE | |
Praca z filmem stwarza możliwości rozwoju kompetencji kluczowych uczniów | x | |
Film motywuje uczniów do samodzielnego uczenia się i poznawania | x | |
Film sprzyja rozwojowi wyobraźni uczniów | x | |
Film inspiruje do wykorzystania niestandardowych i oryginalnych metod pracy z uczniami | x | |
Film pozwala zaprojektować cykl zajęć wokół przedstawionego problemu | x | |
Film zawiera sceny przemocy | x | |
Film zawiera sceny erotyczne | x | |
Projekcja filmu musi być poprzedzona zajęciami wprowadzającymi | x | |
Analiza filmu wymaga obecności na zajęciach specjalisty (psychologa, pedagoga, innych) | x |
Pomysły na zajęcia filmowe, proponowane metody pracy z filmem
Dyskusja, rozwiązywanie problemu w zespole, ćwiczenia redakcyjne.
Film przedstawia szerokie, zgodnie z udokumentowanymi przez historyków faktami, spojrzenie na „sprawę katyńską”. Zawiera wiele szczegółów, np. reakcja Krakowa na wieść o zbrodni, listy katyńskie, losy dokumentów znalezionych przy ciałach, hitlerowskie i radzieckie dokumenty z miejsca zbrodni, a także cenne uogólnienia; bohaterowie to osoby reprezentujące losy ofiar i ich rodzin w ogóle, a nie konkretne postacie historyczne.
Czy uproszczona historia, operująca schematem może być dziełem sztuki?
Czy współczesny widz identyfikuje się z bohaterami? Wstępny pomysł reżysera, by bohaterowie nosili imiona aktorów.
Od Katynia do współczesności. Zbrodnie przeciwko ludzkości.
Historia i teraźniejszość: pojednanie czy wrogość? Czy wybaczyć to znaczy zapomnieć? Gest prof. W. Bartoszewskiego, byłego więźnia obozu koncentracyjnego, który wyciąga do swoich oprawców rękę w geście pojednania.
Film fabularny: dzieło historyczne czy fikcja? Prawda czy jej interpretacja?
„Ojczyzna” i „wolność”: wartość czy banał? Znaczenie słów w przeszłości i dzisiaj.
Tropy interpretacyjne, w tym zagadnienia filmoznawcze
Tragiczne losy polskich oficerów i ich rodzin w czasie sowieckiego totalitaryzmu na podstawie powieści Andrzeja Mularczyka „Katyń. Post mortem”.
Historia indywidualnego cierpienia opowiedziana w perspektywie kobiecego doświadczenia. Losy niezłomnych kobiet czekających na ojców, mężów, synów i braci biorących udział w walce z komunistycznym agresorem.
Miłość, wierność, bezgraniczna wiara w szczęśliwy powrót. Obrona honoru i niezachwiane wartości rodzinne. Złudzenia a brutalna rzeczywistość.
Obraz filmowy wobec prawdy historycznej. Zamordowanie polskich oficerów przez NKWD. Rozliczenie wieloletniego kłamstwa, które miało wymazać z pamięci Polaków jej bohaterów.
Wieloletnie milczenie i obnażenie historycznego kłamstwa. Rozkaz Józefa Stalina i wkroczenie 17 września 1939 r. oddziałów Armii Czerwonej na ziemie polskie Odkrycie przez Niemców masowych grobów w lasach katyńskich (1943 r.)
Polskie dylematy po 1945 r. Przywołanie kontekstów z „Popiołu i diamentu”. Przekrój postaw i różnych reakcji. Narzucony ustrój – odmienne postawy wobec sowieckich najeźdźców i powojennej rzeczywistości. Agnieszka, siostra zamordowanego Porucznika Pilota, która nie potrafi znieść kłamstwa o zbrodni.
Rozdwojenie i bolesny kompromis dyrektorki gimnazjum. Dramat ocalałego oficera, Jerzego, Porucznika 8. Pułku Ułanów w Krakowie, który po wojnie wstępuje do Ludowego Wojska Polskiego.
Portret Generała wychowanego w duchu patriotyzmu, dla którego podstawowymi wartościami były honor, godność i ojczyzna. „Oficer nie składa broni przed wrogiem, a jedynie przed samym sobą”. Znaczenie autorytetu dowódcy dla przyszłych postaw szeregowych żołnierzy.
Zestawienie „Katynia” z „Tatarakiem” jako przykład dwóch różnych typów kina uprawianych przez Andrzeja Wajdę. Dwa odmienne spojrzenia: epicki i intymny w perspektywie historii i spraw ostatecznych.
„Katyń” jako przykład metody Andrzeja Wajdy, polegającej na wyjściu od faktu historycznego i poddaniu go daleko idącej kreacji artystycznej.
Artystyczna wypowiedź Wajdy o osobistym doświadczeniu i śmierci ojca w lasach katyńskich. Watek autobiograficzny – filmowe losy Tura.
Film dokumentalny jako instrument propagandy. Manipulacja komentarzem odautorskim w filmach pokazujących materiały o zbrodni katyńskiej prezentowane Generałowej przez Niemców i Sowietów.
Język filmu – język emocji. Wymowna i wstrząsająca sekwencja egzekucji.
Rzeczywistość przedstawiona w kostiumie historycznym. Odtworzone z pietyzmem kostiumy (Magdalena Biedrzycka) i scenografia (Małgorzata Dipont) przez duet, który później spotka się również m.in. w „Rewersie” w reż. Borysa Lankosza.
Obecne w filmie motywy funkcjonujące w kulturze
Przywołanie kontekstu literackiego. Motyw Antygony, która walczy o zachowanie pamięci brata i prawdę o zbrodni katyńskiej.