Gnomeo i Julia (2011)

Reż. Kelly Asbury

Maciej Dowgiel, Anna Kołodziejczak

Krótka informacja o filmie

„Gnomeo i Julia” to film, który można zaliczyć do kina familijnego, każdy z oglądających go członków rodziny znajdzie w nim coś interesującego – bezpretensjonalną historię wielkiej miłości i przyjaźni, walkę zwaśnionych gangów złożonych z krasnali ogrodowych, wyścigi „kosiarkowe”, porywające przeboje Eltona Johna i Johna Newtona Howarda w nowych aranżacjach.

Co istotne, film pozwala wprowadzić w klasykę naszej kultury najmłodszych widzów i nadaje się znakomicie do wykorzystania na zajęciach szkolnych.

Związki z podstawą programową

Edukacja przedszkolna

  • Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci
  • Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
  • Obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują.
  • Przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych.
  • W miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań.
  • Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

  • Przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach.
  • Stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może zdarzyć.
  • Wychowanie przez sztukę – dziecko widzem i aktorem

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

  • Odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską).
  • Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych.

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

  • Interesuje się urządzeniami technicznymi (np. używanymi w gospodarstwie domowym), próbuje rozumieć, jak one działają, i zachowuje ostrożność przy korzystaniu z nich.

Edukacja wczesnoszkolna

Klasa I

Edukacja polonistyczna

W zakresie umiejętności społecznych warunkujących porozumiewanie się i kulturę języka, uczeń kończący klasę I:

  • Obdarza uwagą dzieci i dorosłych, słucha ich wypowiedzi i chce zrozumieć, co przekazują; komunikuje w jasny sposób swoje spostrzeżenia, potrzeby, odczucia.
  • Uczestniczy w rozmowie na tematy związane z życiem rodzinnym i szkolnym, także inspirowane literaturą.

W zakresie umiejętności czytania i pisania, uczeń kończący klasę I:

  • Rozumie sens kodowania oraz dekodowania informacji, odczytuje uproszczone rysunki, piktogramy, znaki informacyjne i napisy.
  • Interesuje się książką i czytaniem, słucha w skupieniu czytanych utworów (np. baśni, opowiadań, wierszy), w miarę swoich możliwości czyta lektury wskazane przez nauczyciela.

W zakresie umiejętności wypowiadania się w małych formach teatralnych, uczeń kończący klasę I:

  • Uczestniczy w zabawie teatralnej, ilustruje mimiką, gestem, ruchem zachowania bohatera literackiego bądź wymyślonego.
  • Rozumie umowne znaczenie rekwizytu i umie posłużyć się nim w odgrywanej scenie.

Edukacja muzyczna

Uczeń kończący klasę I:

  • Powtarza prostą melodię; śpiewa piosenki z repertuaru dziecięcego, wykonuje śpiewanki i rymowanki.

Edukacja plastyczna

Uczeń kończący klasę I:

  • Wypowiada się w wybranych technikach plastycznych na płaszczyźnie i w przestrzeni; posługuje się takimi środkami wyrazu plastycznego, jak kształt, barwa, faktura.
  • Ilustruje sceny i sytuacje (realne i fantastyczne) inspirowane wyobraźnią, baśnią, opowiadaniem, muzyką; korzysta z narzędzi multimedialnych.
  • Wykonuje proste rekwizyty (np. lalkę, pacynkę) i wykorzystuje je w małych formach teatralnych.
  • Rozpoznaje wybrane dziedziny sztuki: architekturę (także architekturę zieleni), malarstwo, rzeźbę, grafikę; wypowiada się na ich temat.

Edukacja społeczna

Uczeń kończący klasę I:

  • Potrafi odróżnić, co jest dobre, a co złe w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi; wie, że warto być odważnym, mądrym i pomagać potrzebującym; wie, że nie należy kłamać lub zatajać prawdy.
  • Współpracuje z innymi w zabawie, w nauce szkolnej i w sytuacjach życiowych; przestrzega reguł obowiązujących w społecznościach dziecięcych oraz w świecie dorosłych.
  • Wie, co wynika z przynależności do rodziny, jakie są relacje między najbliższymi.
  • Wie gdzie można bezpiecznie organizować zabawy, a gdzie nie można i dlaczego.

Zajęcia techniczne

  • W zakresie wychowania technicznego, uczeń kończący klasę I:
  • Wie jak ludzie wykorzystywali dawniej i dziś siły przyrody (wiatr, wodę); majsterkuje (np. latawce, wiatraczki, tratwy)
  • Zna ogólne zasady działania urządzeń domowych (np. latarki, odkurzacza, zegara), posługuje się nimi, nie psując ich.
  • W zakresie dbałości o bezpieczeństwo swoich i innych, uczeń kończący klasę I:
  • Utrzymuje porządek wokół siebie, sprząta po sobie i pomaga innym w utrzymaniu porządku.
  • Zna zagrożenia wynikające z niewłaściwego używania narzędzi i urządzeń technicznych.

Etyka

Uczeń kończący klasę I:

  • Przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (współpracuje w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych.
  • Wie, że nie można dążyć do zaspokojenia swoich pragnień kosztem innych, nie niszczy otoczenia.
  • Niesie pomoc potrzebującym, także w sytuacjach codziennych.

Klasa III

Edukacja polonistyczna

Uczeń kończący klasę III:

  • Korzysta z informacji
  • Uważnie słucha wypowiedzi i korzysta z przekazywanych informacji

Analizuje i interpretuje teksty kultury:

  • Przejawia wrażliwość estetyczną, rozszerza zasób słownictwa poprzez kontakt z dziełami literackimi,
  • Ma potrzebę kontaktu z literaturą i sztuką dla dzieci, czyta wybrane przez siebie i wskazane przez nauczyciela książki, wypowiada się na ich temat.

Tworzy wypowiedzi:

  • Uczestniczy w rozmowach: zadaje pytania, udziela odpowiedzi i prezentuje własne zdanie; poszerza zakres słownictwa i struktur składniowych,

Edukacja plastyczna

Uczeń kończący klasę III:

W zakresie percepcji sztuki:

  • Określa swoją przynależność kulturową poprzez kontakt z wybranymi dziełami sztuki, zabytkami i z tradycją w środowisku rodzinnym, szkolnym i lokalnym; uczestniczy w życiu kulturalnym tych środowisk, wie o istnieniu placówek kultury działających na ich rzecz,
  • Korzysta z przekazów medialnych; stosuje ich wytwory w swojej działalności twórczej (zgodnie z elementarną wiedzą o prawach autora);

W zakresie ekspresji przez sztukę:

  • Podejmuje działalność twórczą, posługując się takimi środkami wyrazu plastycznego jak: kształt, barwa, faktura w kompozycji na płaszczyźnie i w przestrzeni (stosując określone materiały, narzędzia i techniki plastyczne),
  • Realizuje proste projekty w zakresie form użytkowych, w tym służące kształtowaniu własnego wizerunku i otoczenia oraz upowszechnianiu kultury w środowisku szkolnym (stosując określone narzędzia i wytwory przekazów medialnych);

W zakresie recepcji sztuki:

  • Rozróżnia takie dziedziny działalności twórczej człowieka jak: architektura, sztuki plastyczne oraz inne określone dyscypliny sztuki (fotografika, film) i przekazy medialne (telewizja, Internet), a także rzemiosło artystyczne i sztukę ludową,
  • Rozpoznaje wybrane dzieła architektury i sztuk plastycznych należące do polskiego i europejskiego dziedzictwa kultury; opisuje ich cechy charakterystyczne (posługując się elementarnymi terminami właściwymi dla tych dziedzin działalności twórczej).

Edukacja społeczna

Uczeń kończący klasę III:

  • Odróżnia dobro od zła, stara się być sprawiedliwym i prawdomównym; nie krzywdzi słabszych i pomaga potrzebującym;
  • Identyfikuje się ze swoją rodziną i jej tradycjami; podejmuje obowiązki domowe i rzetelnie je wypełnia;
  • Wie, jak należy zachowywać się w stosunku do dorosłych i rówieśników (formy grzecznościowe); rozumie potrzebę utrzymywania dobrych relacji z sąsiadami w miejscu zamieszkania; jest chętny do pomocy, respektuje prawo innych do pracy i wypoczynku;

Zajęcia komputerowe

Uczeń kończący klasę III:

  • Wyszukuje i korzysta z informacji:
  • Przegląda wybrane przez nauczyciela strony internetowe (np. stronę swojej szkoły),
  • Dostrzega elementy aktywne na stronie internetowej, nawiguje po stronach w określonym zakresie,

Zajęcia techniczne

Uczeń kończący klasę III:

  • Zna środowisko techniczne na tyle, że:
  • Orientuje się w sposobach wytwarzania przedmiotów codziennego użytku („jak to zrobiono?”): meble, domy, samochody, sprzęt gospodarstwa domowego,
  • Rozpoznaje rodzaje maszyn i urządzeń: wytwórczych (narzędzia, przyrządy), informatycznych (komputer, laptop, telefon komórkowy);
  • Określa wartość urządzeń technicznych z punktu widzenia cech użytkowych (łatwa lub trudna obsługa), ekonomicznych (tanie lub drogie w zakupie i użytkowaniu), estetycznych (np. ładne lub brzydkie);
  • Realizuje „drogę” powstawania przedmiotów od pomysłu do wytworu:
  • Rozumie potrzebę organizowania działania technicznego: pracy indywidualnej i zespołowej,

Etyka

Uczeń kończący klasę III:

  • Zastanawia się nad tym, na co ma wpływ, na czym mu zależy, do czego może dążyć nie krzywdząc innych; stara się nieść pomoc potrzebującym;
  • Wie, na czym polega prawdomówność i jak ważna jest odwaga przeciwstawiania się kłamstwu i obmowie; potrafi z tej perspektywy oceniać zachowania bohaterów baśni, opowiadań, legend, komiksów;
  • Wie, że nie można zabierać cudzej własności i stara się tego przestrzegać; wie, że należy naprawić wyrządzoną szkodę; dostrzega, kiedy postaci z baśni, opowiadań, legend, komiksów nie przestrzegają reguły „nie kradnij”;
  • Starannie dobiera przyjaciół i pielęgnuje przyjaźnie w miarę swoich możliwości;
  • Wie, że jest częścią przyrody, chroni ją i szanuje; nie niszczy swojego otoczenia.

Gimnazjum

Język polski

Analiza i interpretacja tekstów kultury.

Wstępne rozpoznanie. Uczeń:

  • Opisuje odczucia, które budzi w nim dzieło;
  • Rozpoznaje problematykę utworu.

Analiza. Uczeń:

  • Przedstawia najistotniejsze treści wypowiedzi w takim porządku, w jakim występu ją one w tekście;
  • Charakteryzuje postać mówiącą w utworze;
  • Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu słownictwa (neologizmów, archaizmów, zdrobnień, zgrubień, metafor), składni (powtórzeń, pytań retorycznych, różnego typu zdań i równoważników), fonetyki (rymu, rytmu, wyrazów dźwiękonaśladowczych);
  • Znajduje w tekstach współczesnej kultury popularnej (np. w filmach, komiksach, piosenkach) nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych; wskazuje przykłady mieszania gatunków;
  • Uwzględnia w analizie specyfikę tekstów kultury przynależnych do następujących rodzajów sztuki: literatura, teatr, film, muzyka, sztuki plastyczne, sztuki audiowizualne.

Interpretacja. Uczeń:

  • Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją;
  • Uwzględnia w interpretacji potrzebne konteksty, np. biograficzny, historyczny.

Wartości i wartościowanie. Uczeń:

  • Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw oraz określa postawy z nimi związane, np. patriotyzm – nacjonalizm, tolerancja – nietolerancja, piękno – brzydota, a także rozpoznaje ich obecność w życiu oraz w literaturze i innych sztukach;
  • Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. miłość, przyjaźń, śmierć, cierpienie, lęk, nadzieja, wiara religijna, samotność, inność, poczucie wspólnoty, solidarność, sprawiedliwość; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne;
  • Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, obyczajowych, narodowych, religijnych, etycznych, kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość.

Rozwój zainteresowań i pożądanych umiejętności uczniów

TAK NIE
Praca z filmem stwarza możliwości rozwoju kompetencji kluczowych uczniów x
Film motywuje uczniów do samodzielnego uczenia się i poznawania x
Film sprzyja rozwojowi wyobraźni uczniów x
Film inspiruje do wykorzystania niestandardowych i oryginalnych metod pracy z uczniami x
Film pozwala zaprojektować cykl zajęć wokół przedstawionego problemu x
Film zawiera sceny przemocy x
Film zawiera sceny erotyczne x
Projekcja filmu musi być poprzedzona zajęciami wprowadzającymi x
Analiza filmu wymaga obecności na zajęciach specjalisty (psychologa, pedagoga, innych) x

Pomysły na zajęcia filmowe, proponowane metody pracy z filmem

Świat ogrodowych krasnali z „Gnomeo i Julii” porównany z fragmentami filmu „Kingsajz” reż. Juliusz Machulski, a następnie odwiedziny w Muzeum Kinematografii w Łodzi, gdzie znajdują się rekwizyty z tego filmu np. monstrualny but.

Stworzenie gry planszowej dla najmłodszych – Czerwoni kontra Niebiescy, trasa biegnie zgodnie z historią miłości lub historią konfliktu.

Przygotowanie mapy świata przedstawionego w filmie. Można wykorzystać zdjęcia z Stratford-upon-Avon, miasta Wiliama Szekspira, prawdopodobnie będącego inspiracją dla świata „Gnomea i Julii” (pomnik Szekspira, charakterystyczna zabudowa architektoniczna).

Wykonanie z plasteliny miniaturowego, np. w niewielkim pudełku, ogrodu krasnali.

Ogród Czerwonych przed konfliktem i po, ogród Niebieskich przed konfliktem i po; puzzle, układanka lub rysunki na podzielonym kartonie.

Scenka teatralna wzorowana na fragmencie filmowym lub literackim „Romeo i Julii”, oczywiście w strojach krasnoludków.

Zabawa w teatr szekspirowski (stroje, aktorzy, teatr The Globe; do wykorzystania fragmenty filmu „Zakochany Szekspir” reż. John Madden).

Scenki z udziałem dzieci, zajęcia wychowawcze: jak rozwiązać konflikt skłóconych krasnoludków.

„Miłość buduje, niezgoda rujnuje…” Dyskusja z udziałem dzieci na podstawie filmu, własnych obserwacji rzeczywistości oraz innych przykładów zaczerpniętych z historii, baśni, legend, mitów, bajek i innych tekstów kultury. Do dyskusji warto wykorzystać fragment filmu ukazujący retrospekcję – historię różowego żurawia.

Lekcja, podczas której uczniowie poznają znaczenie różnych związków frazeologicznych i powiedzeń związanych ze zwierzętami obecnymi w filmie. Próba wytłumaczenia ich znaczenia na podstawie zachowań zaobserwowanych w filmie: zapuszczać żurawia, czuć się, jak ryba w wodzie, rechotać jak żaba, robić z kogoś jelenia, zły jak pies.

Plan zdarzeń, zapisywanie przebiegu historii, tworzenie charakterystyk poszczególnych bohaterów.

Zajęcia ruchowe oparte na kanwie utworu: wyścigi krasnali, praca w ogrodzie, wspinaczka po kwiat oraz rytmiczno-taneczne z wykorzystaniem piosenek Eltona Johna (użytych parodystycznie w filmie „Gnomeo i Julia”).

Lekcja poświęcona niebezpieczeństwom wynikającym z niewłaściwego posługiwania się narzędziami gospodarstwa domowego. Konieczność czytania instrukcji obsługi, korzystanie z różnych urządzeń tylko pod opieką dorosłych itp.

Zakończenie dramatu a zakończenie filmu „Gnomeo i Julia”. Uczniowie wymyślają alternatywne zakończenia poznanej historii i prezentują je klasie/grupie.

Lekcja wychowawcza dotycząca równouprawnienia dziewcząt i chłopców. Analiza porównawcza sprawności fizycznej, intelektualnej oraz postawy etycznej i emocjonalnej chłopca (Gnomea) i dziewczynki (Julii).

Lekcja (dla Gimnazjum) ze słownikiem: obskurant (mylnie rozumiane, jako obelga odnosząca się do obrazy poprzez odniesienie się do matki rozmówcy), intubacje (w rozumieniu insynuacje), refluksja (refleksja), obscena (scena), dżentelmenan (dżentelmen), zatwardzenie (rozumiane, jako zgromadzenie). Mylne rozumienie wyrazów trudnych i kłopotliwych. Uczniowie przekonują się, do czego służy „Słownik Wyrazów Obcych” i „Słownik Języka Polskiego” oraz uświadamiają sobie, że korzystanie z nich jest warunkiem koniecznym do prawidłowego posługiwania się językiem.

Zinterpretuj słowa Horacego: „wzniosłem pomnik trwalszy niż ze spiżu”, w kontekście postaci Szekspira oraz uniwersalności treści niesionych przez jego dzieła.

Reklama, jako tekst kultury. Uczniowie opowiadają o swoich ulubionych reklamach. Wspólnie z nauczycielem zastanawiają się nad funkcją przekazu reklamowego, jego perswazyjności. Nauczyciel na podstawie fragmentu filmu (wykorzystującego reklamę „Terrafiramtora”) pokazuje, że przekaz reklamowy jest integralną częścią kultury współczesnej. Wspólnie z uczniami stara się dojść do wniosku, że nie zawsze trzeba ulegać reklamie i nalegać, by opiekunowie zakupili reklamowany towar.

Zbrodnia popełniona na klasyce literatury czy swobodna interpretacja dramatu? Zastanów się nad konsekwencjami przeniesienia dramatu Wiliama Szekspira do świata krasnali ogrodowych. Jaki był cel reżysera filmu? Czy zmiana zakończenia na „happy end” jest „uczciwa” względem pierwowzoru literackiego? Czy zmiana zakończenia wpływa na uniwersalną wymowę dzieła Szekspira? Zastanów się, czemu większość współczesnych dzieł kultury popularnych zazwyczaj kończy się szczęśliwie?

Tropy interpretacyjne, w tym zagadnienia filmoznawcze

Opowiastka z morałem na motywach jednego z najsłynniejszych dramatów Szekspira pt.: „Romeo i Julia”.

Adaptacja filmowa, rodzaje adaptacji, wykorzystanie motywów, niektórych elementów zawartych w dziele (przystosowanie – najczęściej rozumiane, jako obróbka materiału, zazwyczaj literackiego, choć także przedstawienia teatralnego, słuchowiska radiowego, gry multimedialnej, przeznaczonego do sfilmowania. W praktyce adaptacja filmowa poszerza lub nawet zupełnie zmienia kontekst dzieła). „Dziadek do Orzechów”, jako przykład adaptowania na grunt wielu sztuk (powieść, baśń, balet, spektakle teatralne, filmy…).

Personifikacja lub uosobienie krasnali – figura retoryczna, środek stylistyczny polegający na metaforycznym przedstawianiu zwierząt i roślin, przedmiotów nieożywionych, zjawisk lub idei, jako osób ludzkich.

Życie często postrzegane jest jako sztuka kompromisów. Jednowymiarowe postrzeganie świata jest praktycznie niemożliwe. Rzeczywistość nie jest zazwyczaj ani czarna, ani biała, lecz szara. Dość dobrze ilustruje to kolorystyka filmu: konflikt kolorów (czerwonego i niebieskiego) – zwaśnionych rodów (Monteckich i Kapuletich). Zakochanie przedstawicieli dwóch rodów zostaje przedstawione przy użyciu nałożenia się czerwieni i niebieskiego, tworząc kolor purpurowy.

Kim był Szekspir? Przybliżenie postaci i dokonań najwybitniejszego dramaturga.

Teatr szekspirowski (czasy, stroje, aktorzy, teatr The Globe).

Charakterystyka głównych bohaterów (Gnomeo – wesoły, o szelmowskim usposobieniu, odważny, wierny, zdecydowany, lubiący niebezpieczeństwo – wyścigi, zadziorny, syn przywódczyni Niebieskich. Julia – urocza chłopczyca, pewna siebie, śmiała, dążąca do wytyczonego celu, mająca swoje zdanie, córka wodza Czerwonych.

Oś konfliktu osnuta wokół niczym nieuzasadnionej, trwającej od lat niechęci dwóch mieszkających po sąsiedzku rodów – historia miłości silniejszej niż śmierć i wierności.

Przyjaźnie i konflikty wśród sąsiadów.

Opowieść o przyjaźni (Gnomeo i Grzybek).

Realizm i fantastyka (np. realizm – niewielkie miasteczko, stojące obok siebie domy, sąsiedztwo, zakupy przez internet, wystrój ogrodów; fantastyka – świat i problemy krasnali, odczucia różowego flaminga i Grzybka, wyścigi „kosiarkowe”…).

Fantasy, jako gatunek (literacki lub filmowy używający magicznych i innych nadprzyrodzonych form, motywów, jako pierwszorzędnego składnika fabuły, myśli przewodniej, czasu, miejsca akcji, postaci i okoliczności zdarzeń).

Synkretyzm gatunkowy (komedia, romans, film akcji, film przygodowy), synkretyzm estetyczny (różne style animacji, animacja 3D).

Rola muzyki w filmie – ilustracyjna, budująca nastrój. Wykorzystanie dobrze znanych widzom, porywających hitów Eltona Johna powoduje, że film staje się łatwiej przyswajalny, a ich rozpoznanie sprawia dodatkową przyjemność odbiorczą (szczególnie w połączeniu z wizualnym nawiązaniem do postaci Eltona Johna).

Komediowy dystans do rzeczywistości i spraw poważnych, rodzaje humoru – pastisz, parodia, ironia, satyra. Poważne konflikty realnie istniejące w świecie dorosłych, dzięki zastosowaniu różnych zabiegów stylistycznych, zostają w przystępny sposób zaprezentowane najmłodszym dzieciom.

Obecne w filmie motywy funkcjonujące w kulturze

„Romeo i Julia” Williama Szekspira – scena balkonowa, domniemana śmierć głównego bohatera, miłość dwojga młodych wbrew rodzinom, miłość wbrew wszelkim przeciwnościom, dwie zwaśnione rodziny mieszkające w sąsiedztwie, romans wszechczasów por. „Zakochany kundel” reż. Hamilton Luske, Wilfred Jackson.

Motyw wyścigów samochodowych obecnych w uwspółcześnionej wersji „Romeo + Juliet” (reż. Baz Lurmann) zostaje zastąpiony w „Gomeo i Julii” przez wyścigi „kosiarkowe”. Zobacz też np. „Auta” reż. John Lasseter, Joe Ranft.

W filmie występuje wiele nawiązań intertekstualnych, najczęściej o charakterze parodystycznym: m.in. walka z filmu „Matrix” (reż. Andy i Larry Wachowscy), „Spiderman” (reż. Sam Raimi), „Superman”, „American Beauty” (reż. Sam Mendes), „Człowiek widmo” (reż. Paul Verhoeven). Choć zazwyczaj są to nawiązania do filmów przeznaczonych raczej dla widzów starszych, to jednak zajmujących ugruntowane pozycje we współczesnej popkulturze (szczególnie Spiderman i Superman mogą być rozpoznawane przez dzieci). W polskiej wersji językowej występują też nawiązania do tekstów kultury „wysokiej”, np. gatunek rośliny: dzięcielinapała („Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała” – Adam Mickiewicz, „Pan Tadeusz”).

Stereotypy odnoszące się do miłości i randek. Przygotowywanie się do spotkania (układanie sobie, co powie się ukochanej osobie, zabiegi kosmetyczne), oczekiwanie na wizytę, odurzenie miłością, smutek rozstania itd.

Motyw miłości romantycznej, niemożliwej do spełnienia, tragicznej, niekiedy prowadzącej do zguby.

Pełen życia i uczuć świat martwych przedmiotów por. „Toy Story” reż. John Lasseter, „Dziadek do Orzechów” E. T. A. Hoffmann, „Dzielny ołowiany żołnierzyk” Hans Chrystian Andersen.

Uporządkowane życie na (amerykańskiej) prowincji z pozoru pełne kolorów, luksusowe, przyjazne, bezproblemowe, a przecież także pełne konfliktów i napięć por. „Straszny dom” reż. Gil Kenan.

Spiżowy pomnik wieszcza, Szekspira.

Różowe żurawie z szyjami układającymi się w kształt serca, jako symbol miłości. Pojedynczy żuraw, jako symbol samotności, rozstania, niepełności.

Świat krasnali lub istot do nich podobnych, funkcjonujący niezależnie od naszego por. „Kingsajz” reż. Juliusz Machulski, „Pożyczalscy” reż. Peter Hewitt, „Artur i Minimki” reż. Luc Besson.

Pani z Ukrainy (2002)
tytuł: „Gnomeo i Julia”
tytuł oryg.: „Gnomeo & Juliet”
pierwowzór: „Romeo i Julia” Williama Szekspira
gatunek: animacja, fantasy, komedia romantyczna, przygodowy
reżyseria: Kelly Asbury
obsada: głosy głównych postaci w wersji oryginalnej – James McIvory i Emily Blunt, w polskiej wersji językowej – Maciej Stuhr i Natasza Urbańska
muzyka: przeboje Eltona Johna
produkcja: Wielka Brytania, USA
rok prod.: 2011
dystrybutor w Polsce: ITI Cinema Sp. z o.o.
czas trwania: 84 min.
film od lat: 5 lat
Wróć do wyszukiwania